Sentymentalny powrót do żeńskiej polskiej siatkówki z lat najświetniejszych. Pamiętam te momenty, kiedy nasza żeńska reprezentacja, zdobywała złote medale na Mistrzostwach Europy w 2003 i 2005 roku. Ale te medale poprzedzone były walką Niemczyka z nowotworem, z którym zmagał się od roku 1995, z którym ostatecznie wygrał po 10 latach.
Dobrze się stało, że ta książka została wydana. Jakoś tak się stało, że w którymś momencie, przestałem się interesować damską „siatką”. Narastało to w momencie kiedy Niemczyk przestał trenować żeńską reprezentację, wyniki leciały w dół jak w ostatnich dniach nasza giełda i wszystko się sypnęło. I właśnie dlatego było warto czekać na tą książkę. Niemczyk po kolei buduje całą historię dlaczego odszedł, dlaczego w takiej atmosferze, a czytelnik sam sobie może odpowiedzieć, czy rzeczywiście on za to ponosi odpowiedzialność. Prawda leży pewnie gdzieś pośrodku, ale zdecydowanie bliżej mi do wersji trenera, niż wersji przedstawianej kiedyś przez zarząd. Książka przynosi mi też wiadomości o wczesnej karierze Niemczyka. Dlaczego tak szybko zajął się trenowaniem, dlaczego osiągnął takie sukcesy i dlaczego pozwalał swoim siatkarkom na więcej niż inni trenerzy. Ale jest też kilka motywów, które utkwiły mi w pamięci, jak historia z przemytem dolców w piłkach szytych przez znajomego Niemczyka, czy ukrywanie się przed wojskiem w szafie.

Sentymentalny powrót do żeńskiej polskiej siatkówki z lat najświetniejszych. Pamiętam te momenty, kiedy nasza żeńska reprezentacja, zdobywała złote medale na Mistrzostwach Europy w 2003 i 2005 roku. Ale te medale poprzedzone były walką Niemczyka z nowotworem, z którym zmagał się od roku 1995, z którym ostatecznie wygrał po 10 latach.
Dobrze się stało, że ta książka została...