Nie lubię wystawiać niższych ocen, ale tutaj odejmuję gwiazdkę w dół za pewnego rodzaju celowe oszukanie. Po jakiś kilkudziesięciu stronach nabrałam przeświadczenia, że ta książka nie jest tym, na co wskazuje wstęp i dzięki opiniom tutaj to się potwierdziło. Można ją przeczytać jako opowiastkę, ale nie oprócz imion bohaterów i pewnych faktów ma niewiele wspólnego z prawdziwymi osobami czy z życiem w tamtym okresie historycznym tych osób.
Dla prawdziwie zainteresowanych polecam świetną merytorycznie książkę: Jane Austen i jej racjonalne romanse.

Nie lubię wystawiać niższych ocen, ale tutaj odejmuję gwiazdkę w dół za pewnego rodzaju celowe oszukanie. Po jakiś kilkudziesięciu stronach nabrałam przeświadczenia, że ta książka nie jest tym, na co wskazuje wstęp i dzięki opiniom tutaj to się potwierdziło. Można ją przeczytać jako opowiastkę, ale nie oprócz imion bohaterów i pewnych faktów ma niewiele wspólnego z...

Niestety książka mnie bardzo rozczarowała.
Przede wszystkim mają to być niby pamiętniki odnalezione jakimś cudownym trafem... Wstęp zachęcił mnie (i utwierdził w przekonaniu, że sięgam właśnie po ten gatunek literacki),tym bardziej, że autorka w przedmowie pisze: "Rękopis Jane Austen zawierał pewne osobliwości takie jak: skróty, literówki (...) toteż poczyniłam takie zmiany, jakie uznałam za niezbędne (...) jednak w większości jest to pamiętnik Jane Austen w takiej formie, w jakiej spisała go ona sama."
Cóż, po takim wstępie mój apetyt wzrósł... niestety w miarę czytania kolejnych stron mój zapał opadał, a niesmak rósł. Według mnie treść tych "pamiętników" to wymieszanie "Rozważnej i romantycznej", "Dumy i uprzedzenia" i pewnie innych powieści Austen (których nie czytałam). To jakby kolaż różnych książek.
I niestety w Posłowiu autorka pisze: "Choć ze wszystkich sił starałam się przekonać Cię, Czytelniku, że jest inaczej, niniejsza książka jest utworem fikcyjnym". No cóż - trzeba było zacząć czytanie od Posłowia... Dodatkowo, przelewając moją czarę goryczy, pani James z rozbrajającą szczerością dodaje: "Choć kilka fragmentów zostało zaczerpniętych z listów i powieści Jane, wszystkie jej myśli i uczucia są, oczywiście, zmyślone, tak jak zmyślony jest cały romans z panem Ashfordem".
Przepraszam, ale to nie są pamiętniki! Nie polecam gorąco...

Niestety książka mnie bardzo rozczarowała.
Przede wszystkim mają to być niby pamiętniki odnalezione jakimś cudownym trafem... Wstęp zachęcił mnie (i utwierdził w przekonaniu, że sięgam właśnie po ten gatunek literacki),tym bardziej, że autorka w przedmowie pisze: "Rękopis Jane Austen zawierał pewne osobliwości takie jak: skróty, literówki (...) toteż poczyniłam takie...

Na książkę trafiłam niejako przypadkiem, gdy poszukiwałam informacji na temat życia Jane Austen. Powieść bardzo sprawnie i dobrze napisana. Wciąga i czyta się z przyjemnością. Trochę szkoda, że to opowieść zbeletryzowana, chociaż oparta na faktach z życia. Ale, jeśli ktoś ma ochotę poczuć klimat tamtych czasów i zrozumieć życie w tamtych czasach, jest to książka idealna.

Na książkę trafiłam niejako przypadkiem, gdy poszukiwałam informacji na temat życia Jane Austen. Powieść bardzo sprawnie i dobrze napisana. Wciąga i czyta się z przyjemnością. Trochę szkoda, że to opowieść zbeletryzowana, chociaż oparta na faktach z życia. Ale, jeśli ktoś ma ochotę poczuć klimat tamtych czasów i zrozumieć życie w tamtych czasach, jest to książka idealna.

"Pamiętniki Jane Austen" przeczytałam z ciekawości, jak też wyjdzie autorce postawienie się na miejscu Jane Austen. Nie spodziewałam się zbyt wiele, zbyt wiele też nie dostałam. Ot, taka sobie historyjka do poczytania dla zabicia czasu. Widać jednak, że Syrie James wie o czym pisze, dobrze przygotowała się do napisania książki oraz ma jakąś wizję i hipotezę dotyczącą życia pisarki.

Powieść jest próbą wypełnienia luki, jaka istnieje w biografii Jane Austen między 1809 a 1811 rokiem. Nie zachowała się żadna korespondencja z tego okresu. Dlaczego? Wiadomo, że siostra Jane, Cassandra, która także występuje w powieści, spaliła część ich korespondencji. Syrie James, miłośniczkę twórczości pisarki, zastanowiła ta przerwa, która poprzedzała wydanie pierwszej powieści Jane, "Rozważnej i romantycznej". Czy możliwe, że wówczas pisarka przeżyła miłość życia, która później zainspirowała ją do przerobienia, dokończenia i wydania kolejnych książek?

Ogólnie książka przeciętna, jednak całkiem przyjemna. Największym minusem były uporczywe próby ukazania jej jako prawdy historycznej. Najbardziej irytująca była fikcyjna redaktorka i jej przypisy informujące czytelników, że dane wydarzenie prawdopodobnie stało się inspiracją do opisania podobnego wydarzenia w takiej i takiej książce Jane, dana osoba prawdopodobnie stanowiła pierwowzór tamtej i siamtej osoby, a ten romans prawdopodobnie zainspirował Jane do opisania owego romansu tak czy siak.

Cała recenzja: https://lostarandliterature.blogspot.com/2019/12/pamietniki-jane-austen-syrie-james.html

"Pamiętniki Jane Austen" przeczytałam z ciekawości, jak też wyjdzie autorce postawienie się na miejscu Jane Austen. Nie spodziewałam się zbyt wiele, zbyt wiele też nie dostałam. Ot, taka sobie historyjka do poczytania dla zabicia czasu. Widać jednak, że Syrie James wie o czym pisze, dobrze przygotowała się do napisania książki oraz ma jakąś wizję i hipotezę dotyczącą życia...

Syrie James wpadła na dość interesujący pomysł odtworzenia życia mojej ukochanej autorki Dumy i uprzedzenia Jane Austen. Zgodnie z opisem na okładce powieść chwyta za serce. Mnie nie chwyciła. Syrie James wymieszała fikcję literacką znanej pisarki z faktami z jej życia. Autorka postanowiła odpowiedzieć na pytanie, które zdarzenia z jej powieści mogły faktycznie mieć miejsce i były na tyle inspirujące, że wpłynęły na jej pisanie. I wten sposób znajdziemy w Pamiętnikach Jane Austen schematy zdarzeń, charaktery postaci wprost z jej książek takich jak Duma i urzedzenie, czy Rozważna i romantyczna.
 
Niestety mnie ta historia nie chwyciła za serce, podkreślam raz jeszcze, zwyczajnie okazała się zbyt przewidywalna, gdyż wszystko już to przeczytałam w książkach mojej ulubionej autorki.
Właśnie..., Jane Austen jest jedną z moich ulubionych pisarek. Nie uznaję dziwacznych przeróbek jej powieści (zaznaczam, że ta nie jest dziwaczna, zwyczajnie dla mnie zbyt przewidywalna) takich, jak na przykład Duma i uprzedzenie i zombie, gdzie obok Jane Austen pojawia się jeszcze jeden autor Seth Grahame – Smith (być może brakuje mi poczucia humoru? Być może powinnam coś z tym zrobić?).

Książka nie jest zła, a autorka ma lekkie pióro. W moim przypadku pojawiło sie jedno, ale poważne ALE odnośnie tej pozycji książkowej. Zgodnie z przedmową redaktorki, dr hab. Mary I. Jesse z Uniwesytetu Oksfordzkiego, Pamiętników Jane Austen autentycznie odnaleziono jakiś rękopis Jane Austen na podstawie, którego napisano tę książkę. Tymczasem w posłowiu dowiadujemy się, że Syrie James tak naprawdę użyła w znacznej mierze swojej wyobraźni, aby napisać Pamiętniki...
 
Wolałabym od razu wprost przeczytać, że to fikcja literacka, a nie być może fakty. Teraz sama nie wiem, co przeczytałam. Lubię czytać biografię autorów, tylko że to nie biografia. Być może oceniłabym wyżej książkę nie mając tylu mieszanych uczuć co do niej. Może znajdą się czytelnicy zainteresowani rozważaniami nad wpływem życia Jane Austen na jej twórczość.
http://sarasamusionek.blogspot.com/

Syrie James wpadła na dość interesujący pomysł odtworzenia życia mojej ukochanej autorki Dumy i uprzedzenia Jane Austen. Zgodnie z opisem na okładce powieść chwyta za serce. Mnie nie chwyciła. Syrie James wymieszała fikcję literacką znanej pisarki z faktami z jej życia. Autorka postanowiła odpowiedzieć na pytanie, które zdarzenia z jej powieści mogły faktycznie mieć miejsce...

Książka całkiem sympatyczna, choć niewątpliwie nie powstało arcydzieło porównywalne z dziełami Jane Austen. To chyba zresztą niemożliwe. Moim zdaniem autorka tej dosyć zręcznej mistyfikacji udatnie oddaje klimat epoki i sprytnie nawiązuje do dzieł znakomitej powieściopisarki. Dodatkowym atutem jest kalendarium życia Jane Austen oraz cytaty z jej powieści i korespondencji. Co do pytań na końcu, to sadzę, ze są one przeznaczone głównie dla amerykańskich klubów dyskusyjnych, które są w Stanach dosyć popularne.

Książka całkiem sympatyczna, choć niewątpliwie nie powstało arcydzieło porównywalne z dziełami Jane Austen. To chyba zresztą niemożliwe. Moim zdaniem autorka tej dosyć zręcznej mistyfikacji udatnie oddaje klimat epoki i sprytnie nawiązuje do dzieł znakomitej powieściopisarki. Dodatkowym atutem jest kalendarium życia Jane Austen oraz cytaty z jej powieści i korespondencji....

Z twórczością Jane Austen zetknęłam się w liceum. Przeczytałam wówczas większość jej powieści w języku angielskim, choć w wersji mocno uproszczonej i skróconej - i dziś niestety niewiele już z nich pamiętam. Obejrzałam też jedną z ekranizacji w wersji anglojęzycznej z napisami, bodajże 'Rozważną i romantyczną', choć nie jestem pewna, czy nie była to tylko jej połowa. Swego czasu widziałam też w telewizji film 'Klub miłośników Jane Austen'. Wszystkie powyższe przypadły mi do gustu, dlatego gdy w jednym z supermarketów wypatrzyłam tę książeczkę za raptem 5 zł, postanowiłam ją zakupić. Zanim jednak po nią sięgnęłam, przeczytałam - już w swoim ojczystym języku :) - 'Mansfield Park', które jednakowoż nie spodobało mi się zbytnio. Udało mi się również nabyć 'Rozważną i romantyczną' oraz 'Opactwo Northanger', które wciąż czekają na swą kolej. Z jakiegoś jednak powodu to po 'Pamiętniki...' sięgnęłam w pierwszej kolejności i choć może nie jestem urzeczona, to jednak nie zawiodłam się. Od początku wiedziałam, że powieść ta jest literacką hybrydą fikcji z wątkami biograficznymi Austen, dlatego nie poczułam się oszukana zakończeniem.
Ciekawą sprawą są aneksy do tej książki, jak np. słowa wyjaśnienia od Syrie James, w których wypunktowała ona, co jest faktem z życia tej wielkiej pisarki, a co jedynie wytworem jej wyobraźni. Ponadto zawarto tam wywiad z autorką, wykaz wszystkich utworów Austen, listę wybranych cytatów z jej powieści (podpisuję się wszystkim, co tylko mam, pod tym, pochodzącym bodajże z 'Sandition': "Wolałabym raczej być nauczycielką w szkole (a nie mogę wyobrazić sobie już niczego gorszego) niż poślubić mężczyznę, który mi się nie podoba") oraz szereg wątków do dyskusji na temat książki. Szczególnie to ostatnie mi się podoba, skłania bowiem czytelniczkę do zastanowienia się, może również stanowić bazę dla dyskusyjnych klubów książki.
Nie zamierzam do niej wracać, dlatego już wkrótce wypuszczę ją w świat i zwolnię nieco miejsca w domowej biblioteczce :)

Z twórczością Jane Austen zetknęłam się w liceum. Przeczytałam wówczas większość jej powieści w języku angielskim, choć w wersji mocno uproszczonej i skróconej - i dziś niestety niewiele już z nich pamiętam. Obejrzałam też jedną z ekranizacji w wersji anglojęzycznej z napisami, bodajże 'Rozważną i romantyczną', choć nie jestem pewna, czy nie była to tylko jej połowa. Swego...

Syrie James stworzyła książkę, która okrutnie wprowadza czytelnika w błąd. Dzieło miało być zbiorem odnalezionych pamiętników Jane Austen i tym samym uczyniło ja główną bohaterka powieści.
Akcja „ Pamiętników Jane Austen” rozpoczyna się 1800 roku, gdy George Austen postanowił przejść na emeryturę i opuścić rodzinne miasteczko. Pomimo niezadowolenia ze strony córek, rodzina wkrótce przeniosła się do Bath. Niestety, piec lat później ojciec Jane zmarł i pozostawił swoje córki oraz zonę bez dachu nad głową, na lasce krewnych. Od tamtej pory musiały tułać się od jednego domu do drugiego. Ta beznadziejna sytuacja, jak się okazuje miała jednak swoje pozytywne strony. Dzięki bowiem tym podróżom młodsza siostra Austen poznała pana Ashforda - przystojnego, czarującego i na dodatek bogatego mężczyznę, którego niemalże od razu polubiła, ze wzajemnością. Historia panny Austen poruszyła serce niejednej osoby, lecz jeśli ktoś przeczytał posłowie autorki, przekonał się, iż książka była utworem fikcyjnym. Fikcja ta została jednak osadzona w faktycznej historii Jane Austen. Jej rodzina, miejsca, w których była częściowo zgadzały się z prawda. Stad tez liczne dopiski, które zawarła autorka.
Co skłoniło Syrie James do napisania takiego utworu? Odpowiedz jest prosta- ciekawość. Jane Austen pięknie pisze o miłości, a żeby o czymś pięknie pisać, trzeba choć odrobinę to znać. Skoro nie wyszła za mąż, skąd czerpała inspiracje? W dzisiejszych czasach, nikt by o to nie spytał, ale w XIX wieku, gdzie nie można było odezwać się do osoby, która stała obok, jeśli nie została wcześniej przedstawiona, trudniej o przelotne romanse. Dlatego tez miłośnicy powieściopisarki sięgają po te książkę. Robią to, gdyż maja nadzieje, ze dowiedzą się jak wyglądało jej codzienne życie i skąd wiedziała tyle o kochaniu.

Syrie James stworzyła książkę, która okrutnie wprowadza czytelnika w błąd. Dzieło miało być zbiorem odnalezionych pamiętników Jane Austen i tym samym uczyniło ja główną bohaterka powieści.
Akcja „ Pamiętników Jane Austen” rozpoczyna się 1800 roku, gdy George Austen postanowił przejść na emeryturę i opuścić rodzinne miasteczko. Pomimo niezadowolenia ze strony córek, rodzina...

Książka ta to nic innego jak zbeletryzowana biografia Jane Austen, zatem dla jej fanów nie będzie tu żadnej niespodzianki. Książka napisana ładnym językiem, utrzymana w klimacie powieści Jane Austen ( z przyjemnym skutkiem).

Książka ta to nic innego jak zbeletryzowana biografia Jane Austen, zatem dla jej fanów nie będzie tu żadnej niespodzianki. Książka napisana ładnym językiem, utrzymana w klimacie powieści Jane Austen ( z przyjemnym skutkiem).

Ja również się rozczarowałam, gdy się okazało, że to nie jest prawdziwa historia. Jednak jest tak fantastycznie napisana, że wybaczyłam to autorce. Polecam.

Ja również się rozczarowałam, gdy się okazało, że to nie jest prawdziwa historia. Jednak jest tak fantastycznie napisana, że wybaczyłam to autorce. Polecam.