Krótka opowiastka - dykteryjka o żydowskim spojrzeniu na świat i jego mądrości, które wypowiada podczas podróży do Lublina Berek Guzik - wiejski krawiec, uważający się za wielce uczonego, wyjaśniając swojemu rozmówcy żydowską filozofię życia. Trudno o streszczenie tego tekstu, zatem pozwolę sobie na przedstawienie kilku cytatów, obrazujących punkt widzenia jego bohatera.

"Uczoność to jest największy majątek, to jest skarb, w porównaniu z którym najwspanialsza fortuna znaczy tyle, co nic."
"Głowa służy do uczoności. Głowa to jest kufer, to jest tłómok, to jest cała szafarnia! A wiesz pan, dlaczego głowa twarda jest? Dlatego, że w niej chowają się drogie rzeczy. Pomyśl pan: jeżeli człowiek na pieniądze funduje sobie tęgi kufer albo żelazną skrzynię — więc na takie bogactwo, co w głowie może być, Pan Bóg dał także dobry, mocny kuferek."

Berek nosił swoją głowę wysoko, z dumą, że takie skarby w niej posiada. Nie miał szczęścia do handlu, nie miał majątku, ale uważał się za wielce uczonego. Jak przekonywał - książki czytał, tylko nie umiał powiedzieć o czym one stanowiły, czego się z nich dowiedział. Jego uczoność brała się więc nie z faktycznego zgłębiania wiedzy, ale raczej z wiadomości zapisanych w biblii, trochę z historii narodu, z nieprzebranych formułek obrzędowych, legend i bajek.

Niekiedy bywa tak, jak konkluduje autor, że "największym skarbem na świecie jest wielka uczoność — a największą uczonością to, czego nikt nie może zrozumieć ..."

Krótka opowiastka - dykteryjka o żydowskim spojrzeniu na świat i jego mądrości, które wypowiada podczas podróży do Lublina Berek Guzik - wiejski krawiec, uważający się za wielce uczonego, wyjaśniając swojemu rozmówcy żydowską filozofię życia. Trudno o streszczenie tego tekstu, zatem pozwolę sobie na przedstawienie kilku cytatów, obrazujących punkt widzenia jego bohatera. ...

Berek Guzik łapie furmankę jako okazję. Opowiada furmanowi o swoich żydowskich wierzeniach, swojej filozofii życia, wiedzy na temat pism żydowskich i swojej wielkiej "uczoności". Później Berek, przekupiony możliwością powrotu z furmanem, opowiada mu o pewnym cudzie jakim wydarzył się na cmentarzu żydowskim (kirkucie) w Lublinie kilka wieków temu. Historia tego "cudu" zmusza furmana do refleksji o pochodzeniu tego typu historii...
Dobra pobudza do refleksji. Na końcu autor przyznaje, że [cytat]"największym skarbem na świecie jest wielka uczoność - a największą uczonością to, czego nikt nie może zrozumieć..."

Berek Guzik łapie furmankę jako okazję. Opowiada furmanowi o swoich żydowskich wierzeniach, swojej filozofii życia, wiedzy na temat pism żydowskich i swojej wielkiej "uczoności". Później Berek, przekupiony możliwością powrotu z furmanem, opowiada mu o pewnym cudzie jakim wydarzył się na cmentarzu żydowskim (kirkucie) w Lublinie kilka wieków temu. Historia tego...