Nie wiem co napisać. Mam pustkę w głowie i najchętniej udawałabym, że z tą książką się nie spotkałam. Pamiętam, jak usłyszałam o "Drżeniu" i gdy zobaczyłam okładkę od razu pomyślałam: Muszę ją mieć! Jako mała dziewczynka uwielbiałam filmy z wilkami na tle śnieżnej krainy. To wydaje mi się takie magiczne i wspaniałe i chciałam na nowo obudzić w sobie to zamiłowanie. Jednak po tej książce nawet nie chcę myśleć o takiej scenerii.

Siedemnastoletnia dziewczyna o imieniu Grace, gdy była mała została zaatakowana przez wilki. Otoczona przez agresywne zwierzęta, opętane przez głód, już na początku poddaje się, nie wierząc, że wyjdzie z tego cało. Wtedy podchodzi do niego jeden z wilków, którego oczy zostają jej w pamięci na wiele lat - złociste, przepełnione bólem i smutkiem. Potem każdej zimy rozglądając się po lesie odnajduje swojego wilka.

Gdy w telewizji huczy o ataku wilków na kolegę z klasy Grace, Johnie, dziewczyna poznaje chłopaka o oczach jej wilka. Szybko wpada na pomysł, że musi on być wilkołakiem i zakochuje się w nim. Jednak wszystko wskazuje na to, że jej ukochany spędzi z nią swój ostatni rok w ludzkiej postaci. Czuje, że gdy nadejdzie zima już na zawsze pozostanie w postaci zwierzęcia. Grace zaczyna walczyć o Sama, aby pozostał jako człowiek, gdy dokoła czekają na nich inne, niebezpieczne przygody.

Akcja jest strasznie mdła. Nie czułam żadnych emocji, gdy nakazywała tego sytuacja, a prosty i naiwny sposób przedstawienia tej bajkowej historii mnie irytował. Postacie są nadzwyczaj mądre i w mig wpadają na to, że przecież on jest wilkiem! Żadnych wątpliwości, jakby to była najnormalniejsza rzecz na świecie.

Jedyny plus w tej książce, to fakt, że czyta się ją nadzwyczaj szybko - dwa dni dla 459str., przy moim tempie czytania, to rekord! Aż się boję przewidywanego wydania na ekranach kin.

||otro-mundooo.blogspot.com||

Nie wiem co napisać. Mam pustkę w głowie i najchętniej udawałabym, że z tą książką się nie spotkałam. Pamiętam, jak usłyszałam o "Drżeniu" i gdy zobaczyłam okładkę od razu pomyślałam: Muszę ją mieć! Jako mała dziewczynka uwielbiałam filmy z wilkami na tle śnieżnej krainy. To wydaje mi się takie magiczne i wspaniałe i chciałam na nowo obudzić w sobie to zamiłowanie. Jednak...