Kolejna Flawia w moich rączkach i przeczytana od razu po wejściu w jej posiadanie. Wnioski, które można wysnuć bez spoilerowania treści?
Wydaje mi się, że jak do tej pory to niestety najsłabszy z tomów o przygodach naszej dzielnej bohaterki.
Powodów ku temu co najmniej kilka, ale myślę, że fundamentalnym problemem było dla mnie przekonanie samej siebie o tym, że nasza bohaterka myśli w sposób logiczny.
To co było największym atutem naszej małej Pani chemik stanęło w jednej chwili na krawędzi absurdu w związku z planowanym przez nia przedsięwzięciem. Starałam się wytłumaczyć sobie tę scenę istotnymi emocjami, których powinna doświadczyć nasza dzielna Flawia w związku z kolejnymi wydarzeniami, ale niestety nie odnalazłam w tekście dostatecznej ilości dowodów na to.
Dusza De Luce aż tak tajemnicza?
Postępowanie naszej małej bohaterki z ogromnej ciekawości stanęło w tym tomie na krawędzi nieuzasadnionego szaleństwa. Zastanawiając się, w jaki sposób sama poprowadziłabym pewne wątki w tej książce z łatwością znalazłam ciekawsze moim zdaniem i bardziej "flawiowe" rozwiązania, które ostatecznie pozwoliłyby poprowadzić fabułę w podobny sposób.
Ogromnie brakło mi też chwili, w której Flawia tradycyjnie zbiera myśli i fakty nad swoim notatnikiem. Ciekawość, o której wspomniałam, doprowadza ją z jednej strony na granicę zupełnego szaleństwa, z drugiej jednak nasza bohaterka zupełnie ignoruje sytuacje i zdarzenia, które w poprzednich tomach z pewnością nie uszłyby jej uwadze.

Starając się nie zdradzić ani ułamka fabuły, osadzonej na finałowym stwierdzeniu o odnalezieniu Harriet, muszę stwierdzić, że po lekturze czuję się pod wieloma względami rozczarowana. Co rozczarowało zaś najbardziej? Zapowiadany zaraz na początku "ostatni" tom przygód Flawii. Choć nie znajduję na razie potwierdzenia dla tego faktu, to jednak z przyjemnością oczekuję na następny tom w pięknym, polskim wydaniu. Rozczarowanie i pewne niespójności, choć znaczące, nie odebrały mi jednak radości z lektury, która - w przeciwieństwie do poprzedniego tomu - pozwalała nam śledzić fabułę i wraz z Flawią wnioskować o możliwych, przyszłych wydarzeniach. Nigdy też nie zostawiono nas z tyloma pytaniami, na które ani my, ani bohaterka nie odnalazła odpowiedzi.

Kolejna Flawia w moich rączkach i przeczytana od razu po wejściu w jej posiadanie. Wnioski, które można wysnuć bez spoilerowania treści?
Wydaje mi się, że jak do tej pory to niestety najsłabszy z tomów o przygodach naszej dzielnej bohaterki.
Powodów ku temu co najmniej kilka, ale myślę, że fundamentalnym problemem było dla mnie przekonanie samej siebie o tym, że nasza...