„Salomon – kot, który leczył dusze”, to opowieść o niezwykłym kocie. Sheila Jeffries właścicielka prawdziwego kota Salomona postanowiła złożyć hołd swemu pupilowi, którego uważała za wyjątkowego kota. Twierdzi, że potrafił naprawdę uzdrawiać ludzi. Prawdziwy Salomon zmarł w wieku 23 lat.

Choć autorka nie ma dużych zdolności pisarskich, jej wola podzielenia się informacją o swoim kocie była tak silna, że umieściła go w opowiadaniu.
Książka jest napisana bardzo prostym językiem i zawiera trochę niedopatrzeń, nieścisłości oraz naiwności. Często używane te same zwroty, proste słowa i krótkie zdania sprawiają, że czyta się ją trochę jak bajkę.
Historia opowiadana jest z punktu widzenia głównego bohatera - kota Salomona. Od jego poczęcia, aż do jego śmierci. Mamy tutaj dzieciństwo, dojrzewanie, wspólne życie, starość i kocią miłość. Dużo kociej miłości. Misja, jaką otrzymał Salomon wcale nie jest łatwa. Najpierw musi narodzić się na nowo, by następnie odnaleźć swoją panią z poprzedniego życia i pomóc jej przetrwać to, co ją czeka.
Interesującym jest motyw reinkarnacji, który stanowi tak naprawdę główny wątek tej książki.

„Salomon...” to wzruszająca, pełna ciepła i miłości opowieść o kocie i pokonywaniu trudności w życiu. I wcale nie trzeba być wybitnym pisarzem, by napisać historię chwytającą za serce.

„Salomon – kot, który leczył dusze”, to opowieść o niezwykłym kocie. Sheila Jeffries właścicielka prawdziwego kota Salomona postanowiła złożyć hołd swemu pupilowi, którego uważała za wyjątkowego kota. Twierdzi, że potrafił naprawdę uzdrawiać ludzi. Prawdziwy Salomon zmarł w wieku 23 lat.

Choć autorka nie ma dużych zdolności pisarskich, jej wola podzielenia się informacją...