Legenda o Świętym Graalu szczególnie zachęca do ujęcia jej w perspektywie psychologicznej już choćby tylko ze względu na to, że zawiera wiele cech, które spotykamy także w bajkach i mitach, ponadto zaś w stopniu o wiele większym niż te ostatnie nadal fascynuje człowieka współczesnego - wydaje się, iż oznacza to, że tkwi w niej ciągle jeszcze żywy mit.

Osobliwość legendy graalowej polega jednak na tym, że bajka ta została związana z legendą chrześcijańska, a kosztowność, która była przedmiotem poszukiwań, przedstawiono jako naczynie, do którego Józef z Arymatei zebrał krew Chrustusa w chwili zdjęcia jego ciała z krzyża.

Ten niezwykły melanż baji i legendy nadaje opowieściom graalowym specyficzne piętno, albowiem w ten sposób "odwieczna baśń" pojawia się włączona w epokowy dramat eonu chrześcijańskiego, odzwierciedlając nie tylko podstawowe problemy ludzkości, lecz także ów dramatyczny proces psychiczny stqnowiący tło naszej kultury chrześcijańskiej.

Emma Jung, żona wybitnego psychiatry szwajcarskiego Carla Gustava Junga, ksiżąkę o Świętym Graalu uczyniła dziełem życia. W 1955 roku śmierć przerwała jej pracę; na życzenie prof. Junga dzieło podjęła wybietna analityczka Marie-Louise Franz i doprowadziła je do końca.