Bukiet ułożony z trupów

O Katarzynie Bondzie i jej książkach różnie piszą. Jedni zachwalają, inni krytykują. U niektórych książki autorki wywołują uśmiech na twarzy, u innych pianę na ustach. Zauważyłem, że niektórzy zakładają specjalne fejkowe konta na których „czytają” wyłącznie książki Bondy i dają im po 1-3 gwiazdki. Po co? Widocznie są specyficznymi florystami, tworzącymi trujące bukiety z nienawiści. Takie odniesienie do metafory bukieciarstwa.
Mi książki Bondy przypadły do gustu.

Florystka jest zakończeniem serii o profilerze Hubercie Meyerze. Po niej, jak już wiemy, nastała seria o Saszy Załuskiej. Po przeczytaniu obu stwierdzam, że Meyer jest bardziej kryminałem niż Załuska i że… zasłużenie wywindował autorkę na tron. Florystka? Jest naprawdę dopieszczonym kryminałem. To co jedni nazywają dłużyznami ja odbieram bardziej jako głębszą próbę pokazania istoty jakiejś sprawy. Odczuwam emocjonalną głębię książki. Do tego – no raczej nie udaje mi się złapać panią Katarzynę na przekłamaniu faktów. Misternie wplata efekty researchu w fabułą i to tylko dodaje książce autentyczności. Tak samo jak niespiesznie tocząca się fabuła. Florystka jest historią, która mogła by się zdarzyć w rzeczywistości, oparta też jest na pewnych rzeczywistych sprawach. Zarzucam tylko, że na zakończenie książki główny motyw psychologiczny dosłownie z każdej dziury wyłazi i jest jak epidemia, ogarniający wszystkich wokół.
Ogólnie Florystka jest dopracowaną dobrą książką mocno skupiającą się na warstwie psychiki kosztem sensacji. Zawiera dynamikę wewnętrzną więc czytałem ją nie mogąc wręcz w pewnym momencie odpuścić przewrócenia kolejnej kartki.

Bukiet ułożony z trupów

O Katarzynie Bondzie i jej książkach różnie piszą. Jedni zachwalają, inni krytykują. U niektórych książki autorki wywołują uśmiech na twarzy, u innych pianę na ustach. Zauważyłem, że niektórzy zakładają specjalne fejkowe konta na których „czytają” wyłącznie książki Bondy i dają im po 1-3 gwiazdki. Po co? Widocznie są specyficznymi florystami,...