Wielowątkowość , bogata zbyt bogata fabuła. Mnogość bohaterów. Gmatwanie kolejnych tropów i wyszedł taki swoisty bigos. To prawda wszystko ma swój koniec. Koniec jest jednocześnie początkiem czegoś nowego, ale pozwólcie, że zacznę od tego końca. ,,Czerwony pająk ‘’ koniec przygód Saszy Załuskiej. Tym razem/ i zapewne autorka nie miała innego wyjścia, wszystkie te liczne, główne i poboczne wątki są w końcu zamknięte. Nie ma niedopowiedzeń, nie ma wątpliwości. Owszem dla chcącego można by było niektóre przypadki podciągnąć pod wątpliwości, rozgrzebywać je w nieskończoność, tylko zadaję sobie pytanie : po co ? Co ja z tego będę miał ? Dlaczego ? Jaki to ma cel ? Także ewentualne niedociągnięcia, wątpliwości co do niektórych wydarzeń zostają zamknięte. Koniec. End. Nie wracamy do tego.
Książka ,,Czerwony pająk '' jest moim zdaniem najbardziej dojrzałą z wszystkich czterech części. Sporo czasu pisarka poświęciła na jej napisanie, to fakt to trzeba przyznać. Nie mniej sama fabuła nie powala na kolana. Pewne błędy drobne Bonda naprawiła , ale nie wyzbyła się innych poważniejszych. Książka jest zdecydowanie za długa, zbyt to wszystko rozciągnięte. Napisałem wielowątkowość na początku, ale to nie zawsze wychodzi książce na dobre. Akcji praktycznie nie ma. Jest natomiast za to ciągłe wałkowanie w kółko tego samego tematu. Tematu, który jak sądzę miał wstrząsnąć czytelnikiem i dać mu wiele znaków zapytania : czy tak wyglądać mogła czy też tak wyglądała transformacja w Polsce po 89 roku. Wiele czynników na to wskazuje, jednak dla mnie nie jest to żadna tajemnica. Nie jest to żadna nowość. Autorka być może chciała zaszokować. Dać czytelnikom temat do długich komentarzy , poruszyć pewnymi strunami w społeczeństwie. Jeżeli na to liczyła to jest w błędzie. Taka książka jeżeli by powstała powiedzmy w 1995- 98 roku to efekt by był inny. Dziś nikogo już nie dziwi świat w którym się każdy z nas obraca. Tak gdzie jest polityka tam są duże pieniądze, wpływy i nie zawsze czysta gra. Nie było szoku. Nie było żadnej tajemnicy. Król jest nagi proszę państwa. Katarzyna Bonda niczym mnie jako czytelnika nie zaskoczyła. Nie było wielkiego BUM !
Książka jest dodatkowo przegadana. Sami bohaterowie nijacy, wyblakli jak ten napis ,,Społem ‘’ który czasem mijam jeszcze na witrynach sklepowych w pewnej miejscowości.
Sama Sasza Załuska też nie budzi sympatii. I umówmy się co do jednego. Jeżeli ktoś jest alkoholikiem, a jest się nim do końca życia, to wystarczy często jeden kieliszek, żeby pójść w niezapomniane tango na wiele dni albo tygodni. Dla alkoholika, narkomana czy innego człowieka, który jest w nałogu NIE LICZY SIĘ NIC innego jak tylko zaspokoić swój głód, swoje pragnienie. Jest tylko chęć wyciszenia swoich wewnętrznych upiorów, demonów . Jest tylko to, więc Bonda niech mi nie wmawia, że Sasza alkoholiczka pije i ratuje córkę. Dla mnie jest to po prostu kpina. Żart i niezdawanie sobie chyba spraw z tego jak działa psychika ludzi uzależnionych. Owszem są przebłyski, ale nie wszyscy je posiadają i nie wszyscy są na tyle silni aby mieć motywację i inny cel jak w tym przypadku wódka. Sasza jest po prostu za słaba psychicznie, owszem autorka próbuje starych sztuczek z cyklu ,, matka ratuje dziecko ‘’ ale w tym przypadku kiedy wszyscy są przeciwko niej, nie wie dokładnie kto jest jej jeszcze przyjazny, a kto już jest wrogiem, kto za tym wszystkim siedzi, wszystko się pląta, mota to jedyne wyjście by było zapić. I taki byłby finał tej historii. Nie inny, nie było by happy endu. Siła wewnętrzna człowieka to zdawanie sobie jednocześnie sprawy, że jestem alkoholikiem, mam w domu skrzynkę wódki, mam pragnienie, ale cholera się nie napiję ! Sztuką samą w sobie to zdawać sobie sprawę ze swojego nałogu , mieć wódkę na wyciągnięcie ręki mimo to widzieć, jak w tej przezroczystej butelce zmieniającej na moment, na chwilę rzeczywistość pływają nie anioły, ale demony. Profilarka tego nie posiada. W sumie to jest słaba .Zbyt słaba. Jej inny obraz jest przedstawiony w książce, ale to obraz fałszywy. Nierealny.
Poplątanie z pomieszaniem. Tajne służby PRL. KGB. Służby z zachodu. Dodatkowo okraszone to wszystko ciągłą walką o wpływy. Mafia. Gangsterzy. Wielka polityka, wielkie pieniądze, wielki przekręt. Może to kiedyś szokowało, dziś jest to na porządku dziennym. Katarzyna Bonda napisała nic innego jak streszczenie z wątkiem fantastycznym wydarzenia, które każdy z nas może przeczytać codziennie w gazetach, obejrzeć w wiadomościach czy innych faktach, ale czy to ludzi ciągle szokuje ? Czy nad tym ludzie się jeszcze zastanawiają ? Myślę, że obchodzi to tylko tych, którzy jeszcze wierzą w sprawiedliwe państwo. Wierzą w odsunięcie czerwonych pająków od władzy. Ja nie wierzę już nikomu . Nawet ludzie porządni mogą stać się świniami , wszystko jest zależne od ceny. Jedni sprzedadzą się dla pieniędzy, inny sprzedadzą się bo się boją. Jeżeli boją się o kogoś to ten grzech można im wybaczyć, w innym wypadku nie.
I pozwólcie, że zacytuję w tym miejscu : ,,Tylko wtedy, kiedy potrafisz cierpieć, martwić się, troszczyć lub dbać o kogoś bliskiego, możesz powiedzieć, że naprawdę żyjesz. Myślenie o innych w pierwszej kolejności nadaje twojej egzystencji sens. Życie tylko dla siebie , spełnianie swoich zachcianek to pustka, schodzenie w głąb , bezkresny mrok. Śmierć emocjonalna. Nicość. Nikt, kto nie doświadczył prawdziwej miłości , uczucia nie za coś, lecz wbrew czemuś , tego nie zrozumie ‘’. Tak to prawda.
Reasumując. Owszem mógłbym się jeszcze dużo więcej rozpisać na temat książki ,, Czerwony pająk ;; ale czy jest sens ? Książka miała zadatki na coś lepszego, ale wyszło jak wyszło. Niczym nie zaskakuje. Książka jest po porostu słaba.
Cała seria ,, Żywioły Saszy Załuskiej ‘’ jest mocno przereklamowana. Sądzę, że jakieś powiedzmy 3200 stron jakimi raczyła nas Katarzyna Bonda można by było zmieścić w połowie tego i wyszło by dużo lepiej. Niepotrzebne wątki, próba łapania się wszystkiego tego co nas dotyczyło mowa.m. in o seryjnym zabójcy, potem kolejne tropy prowadzące na Podlasie i wojna z żołnierzami wyklętymi, obalanie rządu PRL , służby specjalne, przeciąganie liny pomiędzy poszczególnymi frakcjami politycznymi i wpływami z zagranicy. Upadek bloku wschodniego. Nowy (nie)porządek po 89 roku . Słynne zabójstwa bez odpowiedzi jak państwa Jaroszewiczów, głównego Komendanta policji, samobójstwo pana Andrzeja Leppera i wiele wiele innych wątków, którymi polskie społeczeństwo żyło, pokazana jest nasza polska nie do końca zdrowa rzeczywistość, która żyła kiedyś, dziś i za pewne sądząc po naszej mentalności wspominania i motania się przez nas samych z dziejami historycznymi, mam na myśli taki swoisty masochizm wspominać będziemy jeszcze jutro…i pojutrze …Seryjny samobójca. Majątek wyprzedany, o wypraszam sobie nie wyprzedany, ale sprywatyzowany to jeszcze dziś woda na młyn dla wielu środowisk. Chociażby widzimy to dziś na kilkanaście dni przed wyborami samorządowymi. Poczytny temat. Tylko ile to razy można wałkować ? Jest to po prostu nudne i chwytanie się po takie zgrane karty jako temat swoich książek stawia panią Katarzynę Bondę bardzo nisko w mojej ocenie jako pisarkę. Odgrzewane kotlety. Idąc tym tropem ze służb specjalnych, ustawek to o i tytuł królowej może być taki naciągany ;) papier wszystko przyjmie .
Na szczęście czytelnicy nie gęsi i swój rozum mają.
Aha jeszcze i ten początek. Jeżeli koniec jest także początkiem czegoś nowego , lepszego , a w każdym bądź razie innego to może w końcu doczekamy się kiedyś naprawdę dobrej książki pani Bondy ? Może ...

Wielowątkowość , bogata zbyt bogata fabuła. Mnogość bohaterów. Gmatwanie kolejnych tropów i wyszedł taki swoisty bigos. To prawda wszystko ma swój koniec. Koniec jest jednocześnie początkiem czegoś nowego, ale pozwólcie, że zacznę od tego końca. ,,Czerwony pająk ‘’ koniec przygód Saszy Załuskiej. Tym razem/ i zapewne autorka nie miała innego wyjścia, wszystkie te liczne,...