Tematyka życia po śmierci interesowała ludzi od zarania dziejów. Naukowcy twierdzą, że już kilka tysięcy lat przed naszą erą ludzie czcili zmarłych. Wierzyli, że ich bliscy nie odchodzą na zawsze. Minęło tak wiele wieków, upadły imperia, odkryliśmy nowe lądy, rozbiliśmy atom, stanęliśmy na Księżycu. Jako gatunek dokonaliśmy zarówno okropnych jak i pięknych rzeczy. Ale nie poznaliśmy odpowiedzi na dwa najważniejsze pytania: skąd przychodzimy i… dokąd zmierzamy?

Teresa Cheung jest przekonana, że wie. Wychowana w rodzinie spirytualistów praktycznie od dzieciństwa mierzyła się z tematem śmierci. W książce Życie po śmierci naprawdę istnieje przedstawia dowody na prawdziwość tytułowej tezy. Na ponad trzystu stronach zebrała relacje świadków oraz opisała własne doświadczenia. Historie opowiadają o tym, jak wydarzenia z pogranicza śmierci zmieniły ich bezpośrednich uczestników oraz ludzi z ich otoczenia. Są próbą odpowiedzi na pytania: Czy zobaczymy jeszcze naszych zmarłych bliskich? Co dzieje się z nami, gdy umieramy? Czy życie po śmierci istnieje? Czy istnieją niebiosa?

Do czytania tego typu literatury podchodzę zawsze z otwartym umysłem, ale też pewną dozą nieufności. Nie biorę niczego za pewnik i częściej wątpię niż ufam. Lubię pytać, zarówno siebie jak i autorów. Nie ukrywam, że od zawsze bardzo intrygował mnie temat zaświatów i z dużą uwagą oglądałam oraz czytałam opowieści ludzi, którzy przeżyli śmierć kliniczną. Ciekawiło mnie przede wszystkim, jak to możliwe, że większość relacji jest do siebie tak bardzo podobnych. Dlatego zabrałam się za Życie po śmierci naprawdę istnieje z optymizmem. Chciałam poznać kolejne opowieści, nowe spojrzenia na ten sam temat. I dokładnie to dostałam.

awsze podczas czytania takich „zeznań” czytelnik zadaje sobie pytanie na ile to, o czym opowiadają świadkowie jest rzeczywistym obrazem wydarzeń, a na ile tym, co pogrążeni w żalu ludzie chcieli zobaczyć. Możliwe, że nigdy się tego nie dowiemy. Wszystko opiera się na zaufaniu. Theresa Cheung zdaje sobie z tego sprawę i – co bardzo ważne – swoją książkę kieruje do wszystkich, niezależnie od wiary, jaką wyznają. To nie jest literatura religijna, a duchowa. Wypowiadający się ludzie to zarówno osoby wierzące jak i ateiści. Bardzo równoważy to klimat, nadaje realności opowiadanym historiom i chyba też znacznie poszerza grono potencjalnych odbiorców. (Wiem jak znacząco na odbiór wpływa fakt, że autorem jest np. ksiądz. Jedni unikają takich publikacji, inni właśnie ich szukają. Ta książka znajduje się gdzieś pośrodku).

czytaj więcej: http://recenzentkaksiazek.blog.pl/2015/10/06/przedpremierowo-zycie-po-smierci-naprawde-istnieje-theresa-cheung/

Tematyka życia po śmierci interesowała ludzi od zarania dziejów. Naukowcy twierdzą, że już kilka tysięcy lat przed naszą erą ludzie czcili zmarłych. Wierzyli, że ich bliscy nie odchodzą na zawsze. Minęło tak wiele wieków, upadły imperia, odkryliśmy nowe lądy, rozbiliśmy atom, stanęliśmy na Księżycu. Jako gatunek dokonaliśmy zarówno okropnych jak i pięknych rzeczy. Ale nie...