Stephen King jest mistrzem w tworzeniu makabry, porywa się na to, o czym inni twórcy grozy zapewne nawet nie mają odwagi myśleć. Jest słownym żonglerem, bawi się wyrazami, nadaje im sens (a czasem go pozbawia), starszy, śmieszy, zadziwia. Swoje niesamowite pomysły z lekkością godną podziwu potrafi przelać na papier.
Spokojne małżeństwo podróżuje samochodem. Jest miło i przyjemnie, jak to zwykle na początku bywa. Taki stan rzeczy mógłby utrzymać się do końca, gdyby nie spotkanie olbrzymiego policjanta Colliego Entragiana, który zatrzymuje Mary i Petera i oskarża o posiadanie marihuany. Stróż prawa zawozi wystraszone małżeństwo do małego miasteczka zwanego Desperacją (w którym już na pierwszy rzut oka widać, że nic nie jest tak jak być powinno) i osadza w areszcie. Na miejscu okazuje się, że nie są oni jedynymi uwięzionymi osobami... W dalszej części w niezwykły sposób splotą się losy kilkorga ludzi, zmuszonych walczyć nie tylko z szalonym policjantem, którego ciało coraz szybciej ulega rozkładowi, ale z czymś o wiele straszniejszym, czymś nieznanym, niebezpiecznym i zdającym się dysponować nieograniczoną siłą. Jeśli szybko czegoś nie zrobią, gromadkę ludzi może czekać los o wiele gorszy od śmierci.
Zaczyna się bardzo ciekawie, książka wciąga już od pierwszych stron. Bohaterowie to zwykli zagubieni ludzie, okrutnie wciągnięci w wir złych wydarzeń, nie potrafiący poradzić sobie z sytuacją, która ich przerasta. Ich strach udziela się czytelnikom. Wydarzenia ukazane są w sposób mogący naprawdę przerazić, nic nie jest pewne i jasne, miasteczko będące we władaniu złowrogiej siły jest całkiem zwyczajne. Typowy schemat Stephena Kinga, i tym razem się sprawdza.
Jest to jedna z książek, w których wydarzyć się może naprawdę wszystko, każdy bohater może zginąć, a dobro niekoniecznie wygrywa, wszelkie szaleństwo jest dopuszczalne.
Desperacja ma bardzo złożoną fabułę. Mniej więcej w połowie lektury zastanawiałam się, co King jeszcze wymyśli. W zasadzie wszystko prawie się wyjaśniło, a tu następne strony zaskakują nagłymi zwrotami akcji i znowu nic nie wiadomo. Cała historia nie dość, że jest skomplikowana i ciekawa, to jeszcze przerażająca. Momentami aż wstrzymywałam oddech z wrażenia. Widać, że autor dokładnie zaplanował całą opowieść. Nie ma w niej zbędnych dłużyzn tak charakterystycznych dla Kinga. Książka jest niezwykle oryginalna.
Polecam Desperację bardzo gorąco. Mamy tu wszystko to, co tak bardzo kochamy w powieściach Stephena Kinga: małe miasteczko, szalonego policjanta, dziecko z darem, pisarza, nadprzyrodzone siły oraz odwieczne zło, które trzeba zwalczyć. Po prostu nie sposób nie kochać tej książki.

Stephen King jest mistrzem w tworzeniu makabry, porywa się na to, o czym inni twórcy grozy zapewne nawet nie mają odwagi myśleć. Jest słownym żonglerem, bawi się wyrazami, nadaje im sens (a czasem go pozbawia), starszy, śmieszy, zadziwia. Swoje niesamowite pomysły z lekkością godną podziwu potrafi przelać na papier.
Spokojne małżeństwo podróżuje samochodem. Jest miło i...