Pocałunki piasku
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Besos de arena
- Wydawnictwo:
- WAM
- Data wydania:
- 2015-10-05
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-10-05
- Liczba stron:
- 496
- Czas czytania
- 8 godz. 16 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788327701909
- Tłumacz:
- Zbigniew Zawadzki
- Tagi:
- Zbigniew Zawadzki
Jesteśmy tym, kim uczyniła nas nasza przeszłość.
Nigdy nie uda ci się zapomnieć, skąd pochodzisz, nigdy nie uda ci się tego zmienić... bez miłości.
Historia pustyni zapisywana jest na piasku. Laia swoją własną historię miała wyrytą na skórze przez gwałtowne podmuchy ostrego wiatru sirocco, aby nigdy nie zapomniała, skąd pochodzi i kim naprawdę jest. Jej przeszłość zmuszała ją do milczenia nawet wobec najbliższych. Istnieją bowiem sekrety, które parzą tak długo, aż wszystko wokół spalą i przemienią życie w popiół. Jednak nawet na pustyni zdarzają się cuda: bezkresne pragnienie miłości może wygrać z żarem pustyni.
"Pocałunki piasku" to prawdziwa historia dziewczyny pochodzącej z wydm Sahary, która otrzymała nowe życie w Hiszpanii: wreszcie studiuje, robi karierę, jest pod opieką świetnych lekarzy, ponadto - zakochuje się ze wzajemnością. Niespodziewanie, przeszłość zaczyna się o nią upominać i zmusza ją do powrotu.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Córka Pustyni
Miłość czyni cuda i ma nieograniczoną moc. Miłość otwiera ludzkie serca, dusze, ale i potrafi wzniecić ogromny żar, która rozpala wszystko wokół ogniem dobra. Miłość pokonuje złe prawo, otwiera granice utworzone w ludzkim umyśle. Dla tego uczucia, o ile jest prawdziwe nie ma żadnych barier i hamulców. Kochające serce jest w stanie zrobić wszystko: zburzyć mury, które wydają się nie do zniszczenia, pokonać przeszkody, które zdają się nie do przeskoczenia, zmienić ludzi, którzy za sprawą tych zmian mają okazję zderzyć się ze swoim prawdziwym ja. Warto kochać i bezcenne jest być kochanym.
Ogrom emocji i morze refleksji nasuwa mi się po lekturze najnowszej powieści Reyes Monforte. Ta hiszpańska pisarka już nie raz doprowadziła mnie do takiego stanu. Jak mało kto potrafi ona tak bardzo zaangażować czytelnika w swoje spisane na papierze historie, że wydaje się iż bardziej realna jest dla nas fabuła książki niż otaczająca rzeczywistość.
„Pocałunki piasku” to dość pokaźna lektura, opowiadająca losy pewnej saharyjskiej dziewczyny, ale i narodu, do którego ona przynależy. Oprócz niezwykle pięknej i wyciskającej łez opowieści o miłości jest w tej książce coś więcej. Drugie dno niosące przesłanie, odsłaniające bolesną aczkolwiek niekiedy ukrytą prawdę o dramacie mieszkańców Zachodniej Sahary, którym los nie oszczędził wyjątkowego bólu i cierpienia. Dał jedynie tragiczny los właściwy tułaczom, którzy nie mogą cieszyć się pokojem i spokojem.
Laia jest Saharyjką. Do dwunastego roku życia żyje na pustyni. Pewnego dnia zostaje wytypowana do wakacyjnego wyjazdu do Hiszpanii w ramach pomocy uchodźcom mieszkającym w obozach dla nich. Trafia do domu sympatycznego małżeństwa Letycji i Sandra. Pobyt dziewczyny przedłuża się ze względu na jej stan zdrowia i chore serce, które wyniszcza pustynny klimat. Laia szybko integruje się z nowym otoczeniem, kocha z wzajemnością nową rodzinę, raduje ją padający deszcz i domowy spokój oraz ciepło, którego nie zaznała na hamadzie. Mija kilka lat, w czasie których Saharyjka wyrasta na piękną dziewczynę, zdobywa wykształcenie i marzy o studiach medycznych. W jej życiu pojawia się też pierwsza i wielka miłość do Julia. Wydaje się, że szczęście otoczyło naszą bohaterkę bezgranicznie. Nagle czar pryska, dobra passa umyka, a o Laię upomina się przeszłość...
„Pocałunki piasku” to książka w którą zagłębiłam się bezgranicznie. Czytając poznałam dramatyczne i zawikłane losy młodej, sympatycznej dziewczyny, ale i inny świat, do którego jak do tej pory nie zajrzałam nawet za pośrednictwem lektury. Świat nie tylko inny kulturowo, nie tylko charakteryzujący się innymi priorytetami, kulturą i tradycją. Świat w którym rządzą przyroda i źli ludzie, którzy dopuszczają do utraty domów i spokoju całego narodu, do wygnania, do okrutnej niepewności jutra tysięcy ludzi zamkniętych bez drzwi i krat w obozach dla uchodźców, gdzie życie jest balansem na kruchej linie. Klimat nie pozwala na swobodę, bieda na dostatek, przeklęta tradycja tysiącom przede wszystkim kobiet zabiera chęć do życia. Wiele z nich wbrew pozornie tylko uznawanym międzynarodowym dokumentom znoszącym i zabraniającym niewolnictwa nie jest wolna. Nie może o sobie swobodnie decydować, podejmować decyzje odnośnie stanu cywilnego i miejsca pobytu. Losy Lai są bardzo wzruszające i dramatyczne. Dziewczynka, a potem kobieta cierpi ze strony losu i swoich bliskich. Ale otrzymuje i w darze miłość od mężczyzny, który o nią walczy. Przewraca do góry nogami niebo i ziemię, by być z ukochaną, by wspólnie dzielić życie. Przy lekturze nie jeden raz roniłam łzy, które płynęły samoistnie. Choćby wtedy, gdy czytałam o samotności Lai, gdy jej jedynymi powiernicami na ogromnej pustyni były tylko gwiazdy. To właśnie te ciała astralne były jej jedyną pociechą, słuchaczkami i kimś bliskim. Samotność Lai i podobnych jej towarzyszek wołała o pomstę do nieba, bo cóż zrobiły te kobiety by tak cierpieć, poza tym, że były kobietami?
Proza Monforte jest niezwykle piękna, wyjątkowa, a pisarka wspaniale oddaje słowami klimat pustyni, zamieszkujących ją ludzi i prawa tradycji oraz natury. Autorka „Burki miłości” pisze plastycznie, elegancko i łatwo pobudza wyobraźnię czytającego. Świetnie oddaje tło powieści, odczucia głównej bohaterki i dramat jej rodaków. Opisuje historię dwojga kochających się ludzi i uwrażliwia na zło, niesprawiedliwość społeczną oraz okrutne losy kobiet, którą niesprawiedliwie cierpią. Z całego serca zachęcam do przeczytana tej wyjątkowej książki, zwłaszcza teraz, kiedy na świecie jest tak niespokojnie, gdy zło tak mocno się panoszy i dotyka niewinnych ludzi.
Bernardeta Łagodzic-Mielnik
Oceny
Książka na półkach
- 362
- 202
- 40
- 7
- 3
- 3
- 3
- 3
- 2
- 2
Cytaty
Łatwo się zadowolić tym, co się ma, jeśli człowiek nie wie, co traci. Natomiast pamięć wypełniona najróżniejszymi wspomnieniami sprawia, że ...
RozwińNie, nie rób tego błędu. Nie powinnaś się wstydzić swojej przeszłości, bo to właśnie ona doprowadziła cię, na dobre i na złe, w to miejsce, ...
Rozwiń
Opinia
Laia to Saharyjka, która dzięki programowi pomocy uchodźcom w wieku 12 lat trafia na kilka tygodni do hiszpańskiej rodziny. Jednak ze względu na jej dolegliwości zdrowotne udaje się przedłużyć pobyt dziewczyny w Hiszpanii na czas nieograniczony...
Laia szybko przyzwyczaja się nowego kraju, a przede wszystkim do tak odmiennego i pełnego miłości domu stworzonego przez troskliwych opiekunów. Z biegiem czasu wyrasta na wrażliwą i mądrą kobietę, która wraz z przyszłością wiąże ogromne plany. Zakochana z wzajemnością w synu sąsiadów marzy o przeprowadzce do Madrytu oraz rozpoczęciu studiów medycznych.
"Łatwo się zadowolić tym, co się ma, jeśli człowiek nie wie, co traci. Natomiast pamięć wypełniona najróżniejszymi wspomnieniami sprawia, że szczęście przestaje być w zasięgu ręki."
Jednak, jak się niebawem okaże, życie szykuje wobec niej coś zupełnie innego. Bowiem od dawna skrywana przeszłość upomni się o kobietę w najmniej spodziewanym momencie zmuszając ją do bolesnego powrotu do afrykańskiej rzeczywistości.
Jak z pewnością wiecie, najczęściej czytanym przeze mnie gatunkiem książek jest zdecydowanie fantastyka. Jednak przez pewien czas czułam się nią nieco przytłoczona, dlatego jednym z moich postanowień noworocznych stało się poznanie większej ilości utworów typowo obyczajowych.
"Pocałunki piasku" zainteresowały mnie przede wszystkim swoją fabułą, która powstała na podstawie prawdziwej historii. Do tej pory nigdy nie miałam styczności z tego rodzaju tematyką, więc cieszę się, że miałam okazję spróbować czegoś nowego.
Książka opowiada historię Saharyjki, która szczęśliwie zyskała nowy dom w wolnej od przemocy Hiszpanii. Trafiła na troskliwych opiekunów, którzy otoczyli ją bezgraniczną miłością i dali jej upragnione poczucie bezpieczeństwa. Zawalczyli również o to, by nie musiała wracać do Afryki z powodu choroby serca. Laila z biegiem czasu wyrasta na piękną kobietę, która marzy o wspólnej przyszłości z ukochanym i rozpoczęciu studiów w Madrycie. Jednak życie pokazuje jej, że nie sposób uciec od wydarzeń z przeszłości, która upomina się o nią w najmniej odpowiednim momencie.
Już od pierwszych stron zakochałam się w tej opowieści. Ujęła mnie za serce panująca w niej atmosfera, pełna wzajemnej miłości i szacunku. Pozwoliła mi otworzyć się na nowe emocje i nowe fakty, o których istnieniu nie miałam wcześniej pojęcia. Dzięki niej poznałam co nieco z historii obszaru Sahary, która często zmieniała swoich właścicieli w wyniku wojen i bitew. Miałam również okazję dowiedzieć się również wiele na temat tradycji i kultury panującej w Afryce, z których nigdy wcześniej nie zdawałam sobie sprawy. Ta książka okazała się dla mnie wyprawą w nieznane, podczas której odkryłam całą masę nowych i naprawdę niespodziewanych faktów.
Moje uznanie zyskała przede wszystkim główna bohaterka. Jej niezachwiana wiara i siła, z jaką kroczyła przez życie, zdecydowanie zasługują na uznanie. Dziewczyna, pomimo wielu przeciwności losu, nigdy nie straciła nadziei na szczęśliwe zakończenie. Autorka opisała ją w sposób niezwykle dokładny, co pozwala nam poczuć się tak, jakbyśmy znali ją osobiście.
Ten utwór nie należy być może do kryminałów z porywającą akcją, które można pochłonąć w jedną noc i szybko o nich zapomnieć. Nie, Pocałunki piasku to niesamowita opowieść, którą należy się delektować w ciszy i spokoju, aby dobrze zrozumieć jej przesłanie. To powieść, która na zawsze zostawia ślad w naszej świadomości i w naszych wspomnieniach.
"Nie, nie rób tego błędu. Nie powinnaś się wstydzić swojej przeszłości, bo to właśnie ona doprowadziła cię, na dobre i na złe, w to miejsce, w którym się dziś znalazłaś. Dzięki niej jesteś tym, kim jesteś."
"Pocałunki piasku" to piękna książka, w której autorka niestety nie dała się ponieść swojej wyobraźni. Bowiem jest to opowieść o Saharyjskiej dziewczynie, która wydarzyła się naprawdę w znanym nam świecie. Skłania czytelnika do przemyśleń na temat rzeczywistości kobiet i dzieci w Afryce jednocześnie nie pozwalając o sobie zapomnieć na długo. Ze swojej strony polecam przede wszystkim osobom zainteresowanym tą tematyką.
Recenzja pochodzi z bloga przygody-mola-ksiazkowego.blogspot.com
Laia to Saharyjka, która dzięki programowi pomocy uchodźcom w wieku 12 lat trafia na kilka tygodni do hiszpańskiej rodziny. Jednak ze względu na jej dolegliwości zdrowotne udaje się przedłużyć pobyt dziewczyny w Hiszpanii na czas nieograniczony...
więcej Pokaż mimo toLaia szybko przyzwyczaja się nowego kraju, a przede wszystkim do tak odmiennego i pełnego miłości domu stworzonego przez...