Nie należę do ślepych wyznawców poradników, często podchodzę do nich ze sceptycyzmem, ale po lekturze Co z tym szczęściem? nabrałam mnóstwa pozytywnej energii i poczułam się zmobilizowana do działania. Wróciłam do aktywności, które porzuciłam, zniechęcona. Przestałam przejmować się tym, co nieistotne - szczególnie ludźmi, którzy swoim pesymizmem zatruwają mi życie. Odkryłam wiele sposobów na poprawienie swoich relacji z otoczeniem i z samą sobą. To wiele cennych lekcji, które rzadko wynoszę z poradników.

Cieszy mnie to, że Iwona Kucharewicz nie sprzedaje złotych rad i nie obiecuje gruszek na wierzbie. Jej celem jest wskazanie drogi, która wymaga od czytelnika obserwacji, pracy i dużej dozy samozaparcia. Swoją książkę oparła na rozwojowych ćwiczeniach, interesujących przykładach z życia i ciekawych teoriach dotyczących psychologii pozytywnej (nie tylko w życiu, ale i biznesie).

Można śmiać się z poradników i ich czytelników i nie mieć z tego nic, poza sekundą satysfakcji. Można też spróbować dać szansę specjalistom i skorzystać z ich wiedzy i doświadczeń. Co z tym szczęściem? to na rynku poradników propozycja bardzo wartościowa. Nie zmieni tych, którzy tego nie chcą, ale otwartym umysłom podpowie, jak nabrać pewności siebie i optymizmu, jak poprawić swoje życie i zbudować dobre relacje z otoczeniem - w domu, w pracy, na ulicy.

Nie należę do ślepych wyznawców poradników, często podchodzę do nich ze sceptycyzmem, ale po lekturze Co z tym szczęściem? nabrałam mnóstwa pozytywnej energii i poczułam się zmobilizowana do działania. Wróciłam do aktywności, które porzuciłam, zniechęcona. Przestałam przejmować się tym, co nieistotne - szczególnie ludźmi, którzy swoim pesymizmem zatruwają mi życie. Odkryłam...