"Wielkie małe książki. Lektury dzieci. I nie tylko" Grzegorz Leszczyński
Drogi Czytelniku! Co zrobiłbyś, gdyby nagle książki zniknęły z powierzchni naszej planety, ulotniłyby się księgarnie, przestały istnieć biblioteki? Jak odnalazłbyś się w takiej rzeczywistości? Czy ta sytuacja zmieniłaby w jakiś sposób Twoje życie? Nie, bo bez książek można żyć, ale o ile uboższe byłoby to życie! Brzmi pięknie, ale nie oszukujmy się, czytamy coraz mniej i żadne akcje społeczne namawiające do czytania, czy uginające się od nowości wydawniczych półki księgarniane albo inwestujące w księgozbiory biblioteki nie naprawią sytuacji. Nie czytamy, bo jest szereg innych, ciekawszych rzeczy do zrobienia, otaczamy się przedmiotami, które pożerają nasz wolny czas, a poza tym inne formy odpoczynku uważamy za atrakcyjniejsze. Czy książka staje się powoli reliktem przeszłości? W pewnym sensie tak, bo jej tradycyjną wersję, czyli tę papierową zastępują czytniki, a i samo czytanie staje się staromodną formą spędzania czasu. Czytelnikami zostajemy zazwyczaj w dzieciństwie, co zatem dzieje się, gdy zaczynamy dorastać, kto lub co sprawia, że przestajemy czytać? Dlaczego tak jest, kto ponosi winę i odpowiedzialność za obecny stan rzeczy? Na te i wiele innych pytań znajdziemy odpowiedź w książce profesora Grzegorza Leszczyńskiego, który w niezwykle erudycyjny, zgrabny, wnikliwy i analityczny sposób przypomina nam lektury dzieciństwa, kołysanki, wierszyki, powieści, czyli "Wielkie małe książki. Lektury dzieci. I nie tylko".
Książka to genialny sposób spędzania wolnego czasu, to rozwój intelektualny, kulturowy i społeczny. To wreszcie czysta przyjemność! Pierwszymi lekturami mojego syna były małe, tekturowe książeczki z wierszami dla dzieci, autorstwa najwybitniejszych polskich poetów, czyli Marii Konopnickiej, Wandy Chotomskiej, Ewy Szelburg-Zarembiny, Jana Brzechwy, Juliana Tuwima, Adama Mickiewicza, Stanisława Jachowicza i wielu innych. Czytaliśmy je tyle razy, że mnóstwo z nich znamy na pamięć i możemy recytować w dowolnej chwili. Bardzo się cieszę i dumna jestem z doboru lektur dla dziecka, bo profesor Grzegorz Leszczyński właśnie o nich pisze, poddaje analizie teksty i mówi o tym, że poezja to dla dziecka pierwsza, czytelnicza przygoda. Rym i rytm są dla dziecięcych uszu jak muzyka, która dopiero z czasem przybiera formę zrozumiałych dla niego słów. Jaki wniosek? Czytać możemy już maleńkim dzieciom.
Książka Grzegorza Leszczyńskiego to nie tylko podróż do świata dziecięcych lektur, to również książka o czytaniu w ogóle. To opowieść o dziecięcej wyobraźni, dziecięcym sposobie postrzegania świata, dosłownym rozumieniu przeczytanej treści utworów, to wreszcie publikacja o "sztuce książkowego uwodzenia". Autor przypomina nam lektury dzieciństwa, analizując jednocześnie przeistaczanie się małego czytelnika w dorosłego odbiorcę literatury. Zwraca również uwagę na zupełnie inny odbiór lektur z dzieciństwa w dorosłym życiu, o czym i ja całkiem niedawno pisałam. Powroty do literatury dziecięcej są wspaniałe z wielu powodów, z których najważniejsze to możliwość przypomnienia sobie ulubionych historii, zauważenia szczegółów, o których jako dziecko nie miało się pojęcia, a często odczytania ich zupełnie na nowo.

"Czytelnictwu zagraża sama książka - nudna, jałowa, źle wydana, źle napisana, źle zilustrowana, po prostu zła. To właśnie książkowe śmieciowe żarcie, byle jakie, nudne, żałosne, jest największym zagrożeniem dla naszych dzieci". Jakże trafne są spostrzeżenia profesora, bo rzeczywiście książek na rynku wydawniczym są miliony, ale jedynie część z nich ma wyjątkową dla czytelnika wartość, w warstwie tekstowej i wizualnej. Promowanie książek i czytelnictwa też jest znikome, zwłaszcza gdy zobaczymy jak promuje się gadżety dla dzieci, zabawki, gry komputerowe i inne cuda techniki. Dlaczego tak samo nie postępujemy z książkami?

Książka Grzegorza Leszczyńskiego to publikacja traktująca o lekturach dzieciństwa i o książkach, które ukształtowały młodego czytelnika. Absolutnie nic nie uchodzi uwadze profesora, "Wielkie małe książki..." to intelektualna uczta, bardzo szczegółowa analiza nie tylko tekstów, ale też innych elementów tworzących książkę, jak chociażby ilustracje.

Do kogo adresowana jest ta publikacja? Absolutnie do wszystkich czytelników, którzy pokochali książki w dzieciństwie i nie zrezygnowali z tej pasji w dorosłym życiu, ale to również świetna książka dla osób, które do czytelnictwa podchodzą sceptycznie. Jednym z najlepszych prezentów jest książka, ale bardzo często nie potrafimy wybrać tej właściwej, odpowiedniej do wieku i uwzględniającej zainteresowania osoby, której chcemy ją podarować. Książka profesora Leszczyńskiego z pewnością ułatwi wybór, podpowie na co zwrócić uwagę, a czego się wystrzegać. To perełka na rynku wydawniczym i jedna z lepszych książek analizujących i podsumowujących literaturę dziecięcą, dlatego też może okazać się doskonałą pomocą naukową dla studentów polonistyki, pedagogiki i bibliotekoznawstwa. Ilość omawianych przez profesora lektur, przytaczanych nazwisk autorów polskiej i światowej literatury, cytatów, a także anegdot i ciekawostek jest ogromna. To piękna, mądra i bogata w przykłady publikacja, z obszerną bibliografią, indeksem nazwisk autorów oraz ich utworów, która w mojej biblioteczce zajęła honorowe miejsce i wiem, że będę do niej wracać, bo są w niej cudowne wiersze, kołysanki i fragmenty moich ukochanych lektur z dzieciństwa. "Wielkie małe książki. Lektury dzieci. I nie tylko" profesora Grzegorza Leszczyńskiego to pozycja obowiązkowa dla każdego czytelnika.

Nie wstydźmy się tego, że czytamy, dzielmy się czytelniczą pasją, zarażajmy nią innych, wracajmy do lektur z dzieciństwa, wybierajmy mądre i wartościowe książki, a co najważniejsze, nie zasłaniajmy się brakiem czasu na lekturę!

Jestem czytelnikiem, to brzmi dumnie!
Dominika Ławicka
blog: matkapolkaczytajaca.blox.pl

"Wielkie małe książki. Lektury dzieci. I nie tylko" Grzegorz Leszczyński
Drogi Czytelniku! Co zrobiłbyś, gdyby nagle książki zniknęły z powierzchni naszej planety, ulotniłyby się księgarnie, przestały istnieć biblioteki? Jak odnalazłbyś się w takiej rzeczywistości? Czy ta sytuacja zmieniłaby w jakiś sposób Twoje życie? Nie, bo bez książek można żyć, ale o ile uboższe byłoby...