Jak czytałam tą książkę pamiętam, że Joel był moim crushem. Uważam, że to najlepsza ze wszystkich. Pelen (chyba tek się nazywał) tez nie był niczego sobie.

Jak czytałam tą książkę pamiętam, że Joel był moim crushem. Uważam, że to najlepsza ze wszystkich. Pelen (chyba tek się nazywał) tez nie był niczego sobie.

Niezbyt skomplikowana ale za to miły czasoumilacz.

Niezbyt skomplikowana ale za to miły czasoumilacz.

Super! Szkoda, że za mało się całowali z Joelem :/

Super! Szkoda, że za mało się całowali z Joelem :/

Olimpijscy bogowie, od tysiącleci rozpalają wyobraźnię ludzi na całym świecie.Niezliczone publikacje, świadczą o niesłabnącej popularności i fascynacji tymi mitami.Są to nie tylko fantastyczne opowieści, osadzone w tymże świecie, ale i całkiem poważne rozważania, stanowiące o Olimpie.

"Pegaz.Olimp w stanie wojny, przedstawia nam kolejne perypetie dziewczynki z wiecznym ogniem, która wraz ze skrzydlatym rumakiem, co chwilę ratuje świat.
Tym razem, władca Tytanów, stawia sobie za cel zniszczenie Olimpu, a co za tym idzie i bogów, go zamieszkujących.Odwieczna walka przybiera na sile i nie wiadomo, czy cała pożoga zakończy się szczęśliwie.I znowu Emily, wyrusza po pewien artefakt, który-być może, odmieni losy bitwy.

Kolejny tom za mną, tym razem, bodajże ostatni.Tym razem autorka także nam serwuje, swoje przemyślenia, co też nawymyślała poprzednio.Czyni to w coraz dłuższym wstępie, co z deczka robi się denerwujące.Poza tym, mamy kolejną powieść, którą czyta się z przyjemnością.Lekka, łatwa i przyjemna.Mamy tutaj wszystko ładnie podane, więc czegóż chcieć więcej.

Publikację otrzymałem, dzięki uprzejmości Grupy Wydawniczej Publicat.

Olimpijscy bogowie, od tysiącleci rozpalają wyobraźnię ludzi na całym świecie.Niezliczone publikacje, świadczą o niesłabnącej popularności i fascynacji tymi mitami.Są to nie tylko fantastyczne opowieści, osadzone w tymże świecie, ale i całkiem poważne rozważania, stanowiące o Olimpie.

"Pegaz.Olimp w stanie wojny, przedstawia nam kolejne perypetie dziewczynki z wiecznym...

Piąta cześć mnie zawiodła. Sądziłam, że skoro w czwartej był agent B. i prosił Emily o odszukanie to w tej części go odnajdzie. I Stelle. Niestety tak się nie stało. Do tego znowu to CRU. Hm no cóż dobrze, że było ich tylko trochę. Nie fajne też było, iż tak jak i w trzech poprzednich częściach mamy krótkie wyjaśnienia, powtórzenia z poprzednich części, ale to to taki mini minusik ;).
Ogólnie piąta część mi się podobała, chociaż liczyłam na coś innego. Była wciągająca. Szczególnie początek mi się podobał. Fajny był też pomysł z wciągnięciem w to Hawajskich Bóstw.
Koniec mnie strasznie zaskoczył i przez dłuższą chwile po zakończeniu tej części siedziałam, wpatrywałam się w nią i zastanawiałam się, czy to naprawdę tak się musiało skończyć.

Piąta cześć mnie zawiodła. Sądziłam, że skoro w czwartej był agent B. i prosił Emily o odszukanie to w tej części go odnajdzie. I Stelle. Niestety tak się nie stało. Do tego znowu to CRU. Hm no cóż dobrze, że było ich tylko trochę. Nie fajne też było, iż tak jak i w trzech poprzednich częściach mamy krótkie wyjaśnienia, powtórzenia z poprzednich części, ale to to taki mini...

Tyle się tu wydarzyło. Ah... szkoda, że to ostatnia część :/
Chyba, że o czymś nie wiem ;)

Tyle się tu wydarzyło. Ah... szkoda, że to ostatnia część :/
Chyba, że o czymś nie wiem ;)

Twórczość Kate O'Hearn zaczęłam poznawać jakiś rok temu. Z lekkim powątpiewaniem skusiłam się na lekturę pierwszego tomu. Po jego zakończeniu stałam się wielką miłośniczką serii, Pegaza oraz Chryzaora.

Ostatnią wojnę udało się wygrać Olimpijczykom. Tytani pod wodzą Saturna zostali pokonani i wtrąceni do lochów. Nic nie zapowiadało tragedii, która miała się wkrótce zdarzyć. Emily słabła z dnia na dzień, ogień olimpijski ledwo się tlił. Co było tego przyczyną? Dlaczego Emily widziała w ,,wizjach" jakąś nieznajomą dziewczynę?

Po skończeniu każdego tomu z wielką niecierpliwością wyczekiwałam dalszych przygód głównych bohaterów. Połączenie mitologii z wątkiem fantastycznym, przygodowym, nadanie mitycznym postaciom nowego życia sprawiło, że seria jest niezwykła i wyjątkowa. Co prawda, postaci w niej występujące są znane nam z lekcji historii, jednak w cyklu odgrywają zupełnie inne role.

Nie mogłam doczekać się piątej części, czyli ostatniego tomu serii. Początek lekko mnie zawiódł, gdyż zostały przypomniane wydarzenia z wcześniejszych tomów. Był to nieco przydługi wstęp i myślę, że z powodzeniem można by to znacznie skrócić. Po przeczytaniu czterech części na pewno większość czytelników dobrze pamięta wydarzenia opisane w poprzednich częściach. po dość niemrawym początku zaczęło robić się tylko ciekawiej. Bardzo podobało mi się wprowadzenie nowej bohaterki.

Kto wygra decydujące starcie? Tytani czy Olimpijczycy? Kto stanie na czele Olimpu i czy w ogóle przetrwa? Tego wszystkiego dowiecie się podczas lektury ostatniej części cyklu ,,Pegaz" autorstwa Kate O'Hearn. Pomimo tego, że to prawie 400 stron lektury czytałam książkę jedno popołudnie. Byłam bardzo ciekawa, jak to się skończy. Na siłę można by dopisać kolejne tomy. Jestem bardzo ciekawa, czy pisarka się na to zdecyduje.

,,Pegaz. Olimp w stanie wojny" to intrygujące, momentami zapierające dech w piersiach zakończenie cyklu z elementami mitologicznymi. Pomimo dość niemrawego początku później czyta się z dużym zainteresowaniem. Jest to obowiązkowa lektura dla miłośników serii.

Moja ocena: 4,5/6

Twórczość Kate O'Hearn zaczęłam poznawać jakiś rok temu. Z lekkim powątpiewaniem skusiłam się na lekturę pierwszego tomu. Po jego zakończeniu stałam się wielką miłośniczką serii, Pegaza oraz Chryzaora.

Ostatnią wojnę udało się wygrać Olimpijczykom. Tytani pod wodzą Saturna zostali pokonani i wtrąceni do lochów. Nic nie zapowiadało tragedii, która miała się wkrótce zdarzyć....

<3

<3