Pamiętam jeszcze jak czytałam artykuły tego autora w miesięczniku Wprost dotyczące zeznań "Masy", więc z chęcią sięgnęłam po tę pozycję. Jakkolwiek jest to pierwsza przeczytana przeze mnie książka Pana Sumlińskiego, to jednak wiele wątków przynajmniej kojarzę z jego reportaży lub wywiadów, w konsekwencji czego książka nie wywołała u mnie żadnego szoku poznawczego. Nie wdając się w szczegóły fabuły, którą zapewne każdy czytający oceni podług własnych przekonań czy światopoglądu, wysoką notę postawiłam w dużej mierze za bardzo zjadliwy przekaz - książkę czyta się bowiem bardzo dobrze, momentami aż trudno mi było się od niej oderwać - za co wielki plus dla autora za umiejętne wyważenie wątków o charakterze osobistym z wątkami dotyczącymi opisywanych zdarzeń i faktów. I choć obraz malowanej przez autora rzeczywistości III RP zdaje się być mocno pogrążający, to jednak autor pozostawił czytelnikom (i mniemam, że również sobie), odrobinę pokrzepienia, że jeszcze nie jest za późno na zmiany.

Pamiętam jeszcze jak czytałam artykuły tego autora w miesięczniku Wprost dotyczące zeznań "Masy", więc z chęcią sięgnęłam po tę pozycję. Jakkolwiek jest to pierwsza przeczytana przeze mnie książka Pana Sumlińskiego, to jednak wiele wątków przynajmniej kojarzę z jego reportaży lub wywiadów, w konsekwencji czego książka nie wywołała u mnie żadnego szoku poznawczego. Nie...