Magdę, główną bohaterkę książki Kazimierza Kiljana „Cierpkie owoce” poznajemy w chwili, kiedy porzuca ją narzeczony tuż przed planowaną datą ślubu. Dziewczyna jest wiecznie uśmiechniętą, pogodą, szczęśliwą i spełnioną, pełną uroku blondynką z perspektywami zawodowymi i planami na przyszłość. Mężczyzna odchodzi od niej nagle, bez słowa wyjaśnienia, pozostawiając tylko krótki list. Zaraz po tych smutnych dla niej wydarzeniach akcja powieści cofa się w czasie, aż do wczesnej młodości Magdy, beztroskich czasów licealnych i tragicznego w skutkach balu maturalnego. Poznajemy wszystkie wydarzenia z życia dziewczyny na przestrzeni kilkunastu lat, jej smutki, radości, przyjaźnie te pozytywne, jak i negatywne, pierwsze wielkie miłości, porażki i sukcesy, zarówno te osobiste, jak i zawodowe.

Kłopoty sercowe bohaterki wydają się być bardzo realne i zapewne niejedna dziewczyna zacznie się z nią porównywać. Wszyscy mężczyźni w życiu tej młodej kobiety są sprawcami wielkich obietnic, nadziei, a w końcu wielkich zawodów i rozczarowań. Mężczyźni, których spotyka kolejno oszukują ją, okłamują i zdradzają. Kobieta bardzo przeżywa swoje życie uczuciowe, analizując każdy szczegół związku. W chwili kiedy mężczyzna łamie jej serce rozsypuje jej się na kawałki cały świat. Ta piękna, przez co nieco wyniosła lecz wrażliwa dziewczyna, za którą ogląda się wielu, nie ma szczęścia w miłości. Goni za szczęściem i miłością, nie mogąc tego uczucia uchwycić, złapać i utrzymać na dłużej. Co chwilę wydaje jej się, że już ma to szczęście w garści, aby znowu życie brutalnie sprowadziło ją w dół, z chmur na ziemię. Chłopcy, a potem dorośli mężczyźni, których spotyka Magda, porównywani są w powieści do cierpkich owoców. Chce się ich dotknąć i spróbować, kuszą i czarują swą młodością, a w rzeczywistości okazują się niedojrzali do życia i związków. Dojrzewają zbyt późno i kuszą złudną świeżością. Chętni do zabawy i brylowania, nie można na nich jednak polegać i są egoistyczni. Nie nauczyli się jeszcze odpowiedzialności za drugą osobę w miłości i w związku, czym sprawiają tylko cierpienie, zawód i wywołują łzy.

Właśnie w takiej chwili, kiedy kolejny chłopak mocno ją rani i łamie dziewczynie serce, Magda poznaje na ławce w parku nietypowego mężczyznę, tajemniczego staruszka w meloniku na głowie i z laską w ręku. Ku jej zdziwieniu mężczyzna posiada nietypowy, cenny antyk, złoty zegarek z pozytywką wygrywającą słynną operę. Na zegarku wygrawerowano wizerunek anioła. Taki sam zegarek dziewczyna odziedziczyła po zmarłym przedwcześnie, wiele lat temu ukochanym ojcu. Starszy pan przedstawia się jej jako Maurycy, strażnik czasu.

Od chwili poznania dziwacznego, uroczego staruszka życie kobiety całkowicie się odmienia. Magda odkrywa skrywane tajemnice. Mistrz Maurycy staje się jej przyjacielem i przewodnikiem przez życie. Zmienia się również ona sama. Co wydarzy się w jej życiu? Czy spotka w końcu upragnione szczęście? Tego z pewnością dowie się czytelnik po przeczytaniu tej nietypowej, ciepłej, chwilami metafizycznej powieści.

Cała akcja książki snuje się pozornie powoli lecz jest to jej plus. Książka jest bardzo melancholijna, spokojna i dosyć klimatyczna. Z pewnością ma swój oryginalny urok i wdzięk. Może pozostawiać na czytelniku miłe, pozytywne emocje.

Magdalena Wentrys

*Tytuł recenzji jest równocześnie tytułem książki