Przygoda odrobinę naciągana, lecz z pewnością bajkowa. Poszukiwania obłoczka, które zaprowadzą dzielnego rycerzyka na pustynię, gdzie żyją iglaki, czyli kaktusy. No i właśnie tu pojawia się szkopuł. Nie wiem, czy tłumaczka celowo bawiła się słowem, poszerzając znaczenie wyrazów, czy też tak przypadkiem jej wyszło. Bo przecież iglaki nie są kaktusami, chociaż mają igły, a pędrak nie przemieni się w motyla. Za to oprawa graficzna jest sympatyczna i kolorowa. Zatem przeczytać można, szkody wielkiej nie będzie. Niestety, nie ma co liczyć na świetną, niezapomnianą zabawę.

Przygoda odrobinę naciągana, lecz z pewnością bajkowa. Poszukiwania obłoczka, które zaprowadzą dzielnego rycerzyka na pustynię, gdzie żyją iglaki, czyli kaktusy. No i właśnie tu pojawia się szkopuł. Nie wiem, czy tłumaczka celowo bawiła się słowem, poszerzając znaczenie wyrazów, czy też tak przypadkiem jej wyszło. Bo przecież iglaki nie są kaktusami, chociaż mają igły, a...

Na mnie ta książeczka podziałała jak balsam, bo historia opowiedziana przez autorkę tchnie delikatnością i czułością. Czytałam ją z namaszczeniem i wzruszeniem, bo to czarowna książka a w niej wszystko jest czarowne: główni bohaterowie, towarzysze, sceneria i sama historia oczywiście. Obrazy, które ma się przed oczami podczas czytania wciągają i choć czasami mogą wydawać się trochę mroczne, to zawsze kryją jakąś niespodziewaną dobroć.
Już dawno żadna książka dla dzieci tak na mnie nie podziałała, nawet nie umiem powiedzieć w czym tkwi jej rozbrajająca moc.

A o czym rzecz cała?
A otóż i ona: mały rycerzyk Bogaś i jego konik Rogaś żyli sobie na łące otoczeni przyjaciółmi i pięknem krajobrazu. Dbali o mieszkańców doglądając każdego z osobna wedle jego potrzeb, oglądali obłoczki, rozmawiali, żyli spokojnie i przyjemnie. Aż pewnego dnia Bogaś zobaczył okrągły jak piłeczka obłoczek, który niejako zaczął go prześladować, widział go na jawie i we śnie. Przestał dbać o łąkę i jej mieszkańców, schudł i zachowywał się niezdarnie.Wreszcie podjął decyzję o wyjeździe w poszukiwaniu obłoczka. To była bardzo bohaterska decyzja rycerzyka, bo dotąd nie opuszczał swojej łąki. Jadąc i jadąc i ... dojechali do ciemnej puszczy, przerażeni ale nie zrażeni jechali dalej aż dojechali do jasnej polany. Tam zobaczyli namiot w którym rozparty na krzaczkach borówek siedzial skarabeusz - dostawszy od niego tajemnicze informacje ruszyli w dalszą drogę. Dojechali do bagien, gdzie uratowali muchę z macek rosiczki. Długo jeszcze trwała ich podróż zanim ujrzeli kaktusowy gaj z przepowiedni skarabeusza, w środku którego ujrzeli obłoczek....
Czy uda im się wrócić na łąkę? Tak, ale jak przeczytajcie, zachęcam....

Może komuś z Was wydać się ta wzmianka o głównym nurcie książeczki spłaszczona i mało porywająca, ale nie dajcie się zwieść mojej pisaninie. Z książeczki płynie dużo dobra i ciepła, tkliwości i serdeczności.
Autorka przypomina, że wygląd zewnętrzny bywa złudny, a odpychające z zewnątrz bywa przepiękne w środku i trzeba czasu aby sie o tym dowiedzieć.
Zresztą ogólny przekaz jest prosty, że dobro daje dobro i odpłaca dobrem a cierpliwość przynosi zaskakujące rezultaty.

Na mnie ta książeczka podziałała jak balsam, bo historia opowiedziana przez autorkę tchnie delikatnością i czułością. Czytałam ją z namaszczeniem i wzruszeniem, bo to czarowna książka a w niej wszystko jest czarowne: główni bohaterowie, towarzysze, sceneria i sama historia oczywiście. Obrazy, które ma się przed oczami podczas czytania wciągają i choć czasami mogą wydawać...

Kolejna książka i do czytania i do oglądania, gdzie obraz uzupełnia słowo i gdzie słowo podkreśla obraz. Urocza, mądra historia, która i wzruszy i nauczy, i może lekko przestraszy.
Wg mnie od 4 lat.
Zdecydowanie polecam.

Kolejna książka i do czytania i do oglądania, gdzie obraz uzupełnia słowo i gdzie słowo podkreśla obraz. Urocza, mądra historia, która i wzruszy i nauczy, i może lekko przestraszy.
Wg mnie od 4 lat.
Zdecydowanie polecam.

Świetna książka, która daję do myślenia. Trochę jej nie rozumiem, ale może to dlatego, że podczas czytania byłam trochę rozkojarzona? Ogólnie rzecz biorą, ilustracje - cudo, tekst po łapiący za serce, a przesłanie...

Świetna książka, która daję do myślenia. Trochę jej nie rozumiem, ale może to dlatego, że podczas czytania byłam trochę rozkojarzona? Ogólnie rzecz biorą, ilustracje - cudo, tekst po łapiący za serce, a przesłanie...