W opowiadaniach lubię to, że w jednej książce mam mnóstwo różnych opowieści, historii..., a jeszcze do tego w wydaniu tego autora. Aż zaciera się ręce z ciekawości:)


SKAZANI NA SHAWSHANK 10/10

Czas to najcenniejsze co mamy. Każda sekunda, minuta, godzina, dzień jest na wagę złota. To są chwile, które przemijają...., zatem nigdy ich nie odzyskamy..., to nasz skarb
Nikt nie ma prawa bezkarnie nas z niego okradać. Okradanie kogoś z czasu, to chyba coś najgorszego.
Próbuję sobie wyobrazić, jakie myśli przelatywały Andy'emu Defrense, głównemu bohaterowi z tej opowieści, przez umysł. Jakież on musiał przeżywać wewnętrzne tortury. Być skazanym za czyn, którego się nie popełniło. Cały czas, w każdej chwili, przez te kilkadziesiąt lat trzymał ten fakt w swojej świadomości. Jego obecność była tak namacalna, jak więźniowie, którzy tam razem z nim przebywali. Cały czas był blisko jego myśli. Tyle utraconych chwil..., nie do pomyślenia...
Przy tym wszystkim podziwiam jego spokój, opanowanie i przede wszystkim cierpliwość. To wszystko pozwoliło mu przetrwać i realizować swój plan, miesiąc po miesiącu, rok po roku..., starał się wykorzystać każdą chwilę. Oczywiście ten plan nie urodził się w nim, od chwili przybycia do więzienia w Shawshank. Ten pomysł pojawił się nagle, pod wpływem chwili i już pozostał z nim do końca, aż do momentu kulminacyjnego.
King doskonale, moim zdaniem przeczytał rzeczywistość więzienną. Nie mam pojęcia, skąd bierze się ta jego wielka mądrość. Siła słów, która przygniata czytelnika w każdej jego historii, odciska się na jego wyobraźni tak mocno, że ciężko sie oderwać od normalnej rzeczywistości.
Podobało mi się to w jaki sposób zwrócił uwagę na rzeczywistość więźnia, który spędza za kratkami większość swojego życia, bądź sporą jej część. Siła przyzwyczajenia, pogodzenia się ze swoim losem tak strasznie przywiera do takiego człowieka, iż w momencie gdy wychodzi na wolność, wracając do normalnego życia, poza murami więzienia nie potrafi się odnaleźć. Gubi się w nim, zatraca.
Rzeczywistość więzienną znał jak własną kieszeń, czuł się jak u siebie, a pośród ludzi, po tak długim przebywaniu w odosobnieniu, osaczonym przez więzienne kraty, czuł się jak obcy, jak kosmita pośród ludzi.
Większość z tak zagubionych ludzi, krótko po wyjściu wraca do siebie, do własnej celi, wcześniej popełniając jakieś drobne przestępstwo...
Film z udziałem Tim Robbinsa i Morganem Freemanem wgniótł mnie w fotel. To były tak wielkie emocje, że w pierwszej chwili nie potrafiłem je opisać. Taki rodzaj wrażeń nie zdarza się często. To przeżycie i zafascynowanie, na które czeka każdy widz, który cały czas poszukuje takich wewnętrznych doznań, emocji, które trafiają w dziesiątkę.


ZDOLNY UCZEN 8/10

Im bardziej poznawałem twórczość Kinga, tym bardziej się dziwiłem, że pośród tych wszystkich historii, nie napisał o czymś, co tak strasznie wpisało się w historię świata, a mianowicie, o II wojnie światowej. Zastanawiałem dlaczego tak ważne historyczne wydarzenie, nie zaciekawiło go na tyle, by o tym napisać...
Dopóki nie dowiedziałem o tym opowiadaniu, nie poznałem jego fabuły, dziwiłem się temu.
II wojna światowa budziła w ludziach bestie, tkwiły gdzieś głęboko pośród ich dusz. Im większe zło ogarniało wojenną rzeczywistość, tym więcej demonów nawiedzało ludzkie dusze, czynią z nich potwory. Oczywiście wśród tych wszystkich słabych, podatnych na zło ludzi, znaleźć można było ludzi prawych, szlachetnych, honorowych, o dobrym i wielkim sercu, pełnym współczucia i wrażliwości.
Tak było kiedyś. To wszystko minęło. Lecz nie wszystkie demony przeszłości odeszły do wieczności. Niektórym Hitlerowskim żołnierzom, którzy tak potwornie wykańczali żydowską społeczność udało się przeżyć i dotrwać do czasów współczesnych. Ukrywali się tyle lat przed światem, który starał się wymierzyć sprawiedliwą karę, za tak krwawą przeszłość. Chowali się przed ludźmi, niczym zbiegli mordercy. Siedzieli w swych kryjówkach jak w norach czy jaskiniach, pod fałszywymi nazwiskami. Mieli nadzieję, że im się uda.
Czy po ty latach, ktoś może trafić na ich ślad? Czy po tylu latach potwór, który mordował w czasie wojny, może wyjść z ukrycia i ponownie czynić zło? Czy potwora można swtorzyć? A może jakiś zalążek czystego zła musi tkwić w duszy człowieka.
Przede wszystkim z tymi pytaniami King próbuuje się zmierzyć. Snuje swą opowieść, chcą się podzielić nią ze swoimi czytelnikami, którzy wraz nim próbują na nie odpowiedzieć.
Czy w fabule odnajdziemy wszystkie odpowiedzi? Być może, lecz trzeba czytać z uwagą i skupieniem. Wczuć się w klimat i wniknąć w tę mroczną opowieść o naturze zła, która potrafi powstać w człowieku.
Świetne opowiadanie. Tyle się mówi o wielkich ekranizacjach jego książek. Jakimś dziwnym trafem, nigdy nie trafiłem na wzmiankę, o ekranizacji tego opowiadania. Dopiero, gdy poznałem jego treść, z czystej ciekawości sprawdziłem, czy próbowano powołać do rzeczywistości filmu tę historię. Ku mojemu miłemu zaskoczeniu okazało się, że tak. Przelatując szybko przez parę scen filmu, śmiało mogę stwierdzić, że to będzie udana ekranizacja. Zamierzam ją obejrzeć, bowiem obsada moim zdaniem jest trafiona doskonale. Znane nazwiska..., czego chcieć więcej?
Polski tytuł brzmi "Uczeń szatana"..., u nas zawsze musi być zamieszanie z tytułami i ich tłumaczeniem.


CIALO 7/10

Fabuła tego opowiadania przypominała mi trochę inną powieść Kinga "To", która to poza tym całym swoim złem i mrocznym klimatem opowiedziała cudowną historię o przyjaźni. Nie zamierzam porównywać tego opowiadania z tą słynną powieścią, bo pomimo tych wszystkich podobieństw fabuła nie traci na oryginalności. To dwie różne historie..., obie opowiadają o przyjaźnii, tej pierwszej, młodzieńczej, nieokrzesanej, pełnej przygód...
W niektórych opiniach pojawiły się głosy, że w opowiadaniu tym King przynudza, a gra jego słów wlecze się jak flaki z olejem.
Jak pewnie się domyślacie, nie zgadzam się z powyższym punktem widzenia. Mam swój, zawsze blisko mnie, niezmienny przynajmniej jeśli chodzi o jego książki.
W tym opowiadaniu odnalazłem wiele wspomnień z dzieciństwa. Fabuła bezpośrednio do nich nie nawiązywała, lecz sobie o nich przypomniałem.
Fabuła dla mnie nie była nudna. Poprostu trzeba dobrze w nią wniknąć, zrozumieć co autor ma do powiedzenia. Większość takich pustych opinii jest dla mnie bez znaczenia. Wynikają one z braku zrozumienia dla jego stylu, klimatu, jego książek. Można mieć inne zdanie, lecz by było wartościowe, muszą mieć jakieś sensowne argumenty.
Pośród tych negatywnych opinii znajdą się takie, które nie wynikają z braku argumentów, czy jakiegoś niezrozumienia. Po prostu ci czytelnicy nie odnaleźli przyjemności w czytaniu tego opowiadania. To wszystko...
Choć fabuła nie była efektowna, to mimo wszystko ciekawiła mnie..., klimat, bohaterowie, przesłanie. Odnalazłem w nim wartość. Czego więcej chcieć...?


METODA ODDYCHANIA 9/10

W tym opowiadaniu był niezwykły klimat. Czytałem je z ogromnym zaciekawieniam. Fabuła tego opowiadania była nieprzewidywalna, dlatego każda strona była dla mnie intrygująca, zaskakująca.
Tym opowiadaniem dał przykład czytelnikom jak wielka siła drzemie w, zdaje się niepozornym, kobiecym ciele. Kobieca postać tego opowiadania symbolizuje mądrość, cierpliwość, siłę, wytrzymałość i niezwykłą intuicję, czyli to wszystko, co jest znamienne dla płci pięknej.
Poza tym King dał przykład tego, jak wielką siłę mają najprostsze rozwiązania. Nie chcę zagłębiać się w fabułę, bowiem bardzo łatwo to dostrzec. To zaraz po kobiecej postaci jest drugą siłą tego opowiadania.
Pokazał również, że mentalność ludzkiego myślenia boi się nowych, niesprawdzonych jeszcze rzeczy, eksperymentów. Szczególnie w dawniejszych czasach. To opowiadanie podkreśliło tę słabość w ludzkich charakterach, bowiem główna akcja rozgrywa się w czasie wojny. Co prawda, drugim tłem była rzeczywistość bardziej współczesnej przyszłości, odległej trochę w czasie. Jednak najważniejsza akcja działa się w czasie trwania II wojny światowej. Oparta była na wspomniach pewnego człowieka, który był jej naocznym świadkiem.
Czasami trzeba zaufać prostocie, po prostu...!!!

Świetny zbiór opowiadań jak dla mnie:)

W opowiadaniach lubię to, że w jednej książce mam mnóstwo różnych opowieści, historii..., a jeszcze do tego w wydaniu tego autora. Aż zaciera się ręce z ciekawości:)


SKAZANI NA SHAWSHANK 10/10

Czas to najcenniejsze co mamy. Każda sekunda, minuta, godzina, dzień jest na wagę złota. To są chwile, które przemijają...., zatem nigdy ich nie odzyskamy..., to nasz skarb
Nikt...