Tease
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Tease
- Wydawnictwo:
- Muza
- Data wydania:
- 2015-09-09
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-09-09
- Liczba stron:
- 320
- Czas czytania
- 5 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328700055
- Tłumacz:
- Zuzanna Banasińska
Książka inspirowana prawdziwymi zdarzeniami, którą trzeba przeczytać, i o której należy rozmawiać
Powieść, która porusza aktualny problem przemocy psychicznej w szkole.
Sara i troje innych uczniów liceum zostało oskarżonych o psychiczne znęcanie się nad swoją koleżanką, które w konsekwencji pchnęło ją do popełnienia samobójstwa. Sara jest napiętnowana i uznana za winną przez swoich kolegów, miejscową społeczność i media.
W wakacje poprzedzające klasę maturalną, między spotkaniami z prawnikami i sądową psychoterapeutką, Sara musi się zastanowić nad wydarzeniami, które doprowadziły do tej tragedii. Jaką rolę w niej odegrała? Czy znajdzie sposób, aby pójść dalej mimo poczucia, że jej życie się skończyło?
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Mobbing z perspektywy sprawcy
Następnego ranka przed szkołą stoją wozy transmisyjne. Po południu stoją przed moim domem. Pod koniec tygodnia wszyscy wiedzą, że Emma Putnam została w domu w poniedziałek, poczekała, aż rodzice pójdą do pracy i owinęła sobie na szyi długi przedłużacz (…). Emma Putnam nie zabiła się tak po prostu. Zabiła się z konkretnego powodu. A tym powodem była Brielle. Dylan. Kyle. Jacob. I ja.
Powyższy cytat to fragment debiutanckiej powieści Amandy Maciel, amerykańskiej pisarki z Nowego Jorku pracującej w branży wydawniczej. Już sam tytuł powieści, a właściwie jego tłumaczenie, zdaje się sugerować materię poruszanego tematu. „Tease” to bowiem zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia o okrucieństwie wśród nastolatków, o długotrwałej przemocy stosowanej wśród rówieśników, o tyranizowaniu, nękaniu, znęcaniu się, stygmatyzowaniu. To historia o nienawiści zataczającej szerokie kręgi: przenoszącej się na relacje codzienne, ale funkcjonującej także w przestrzeni wirtualnej. Międzynarodowe (w tym także polskie) statystyki dotyczące przemocy rówieśniczej wśród nastolatków biją na alarm, a media coraz częściej nagłaśniają przypadki mobbingu (czy bullyingu).
Z tym aktualnym zagadnieniem o sporym ciężarze gatunkowym zmierzyła się Amanda Maciel w swojej pierwszej powieści. Dobrze zapowiadająca się młoda autorka z dużą wprawą i wyczuciem opowiedziała historię nastoletniej bohaterki, która stała się obiektem zmasowanego ataku swoich szkolnych rówieśników. Emma Putnam zdecydowała się popełnić samobójstwo nie dlatego, że była fizycznie atakowana. Metody postępowania jej oprawców były znacznie bardziej wyrafinowane: polegały na przemocy słownej, na zmasowanej cyberprzemocy, na wykluczaniu z grupy, izolowaniu. Zachowania pozornie drobne, czasem niezauważalne rozpisane były w kilkumiesięcznej perspektywie czasowej i w ostatecznym rozrachunku doprowadziły do tragedii.
Jednak tym, co w powieści „Tease” wydaje się najcenniejsze, nie jest problem zbiorowej odpowiedzialności, lecz skupienie się na zindywidualizowanej perspektywie jednej ze sprawczyń. Ten przemyślany konstrukcyjny zabieg wypada zdecydowanie z korzyścią dla książki. Główna bohaterka powieści, Sara Wharton, zostaje publicznie oskarżona o śmierć szkolnej „koleżanki”. Pozornie problem wydaje się rozstrzygnięty, jest bowiem ofiara i jest sprawca. Szkoła może uznać incydent za bolesny, ale jednak jednorazowy i przekazać sprawę wymiarowi sprawiedliwości. Jednak w powieści Maciel nic nie jest jednoznaczne. To czytelnik ma sam ocenić, na ile działania sprawczyni lub sprawców były intencjonalne i przemyślane, na ile świadomie dążyli do końcowego dramatu. A jeżeli działali bezrefleksyjnie i pod wpływem chwili, czy to zwalnia ich z odpowiedzialności?
„Tease” Amandy Maciel to zajmująca, przemyślana i niezwykle wiarygodna powieść dla młodzieży. Pomysł, by całą narrację oprzeć na pierwszoosobowej perspektywie głównej bohaterki, a zarazem sprawczyni, wydaje się odważny, a jego realizacja, zwłaszcza jak na debiutanckie dzieło, imponuje swoją bezkompromisowością. Także język powieści zdaje się zapisem bliskim młodzieżowej ekspresji i wywodzącym się niejako z wnętrza nastoletniego świata, a nie produktem stworzonym z pozycji dydaktycznej i w celu udowodnienia z góry przyjętej tezy. Również konstrukcja powieści oparta na dwóch wymiennych perspektywach czasowych (przed i po samobójstwie Emmy Putnam) świadczy o niezaprzeczalnym walorze książki, daje bowiem czytelnikowi szeroki obraz złożonych okoliczności, które przyczyniły się do śmierci dziewczyny.
Najbardziej ujmujący w powieści Amandy Maciel jest jednak fakt, że amerykańska autorka nie idzie na intelektualną łatwiznę i nie udziela prostych odpowiedzi. „Tease” to znakomita młodzieżowa powieść, która niewątpliwie dostarcza czytelnikowi więcej pytań niż odpowiedzi. Autorka woli zadawać pytania i zostawiać ich ocenę czytelnikowi. Strasznie to zapewne irytujące dla tych, którzy po skończonej lekturze chcą mieć wszystko czarno na białym. To nie ten tytuł. I choć młodociani sprawcy w powieści mają konkretne imiona i nazwiska, w rzeczywistości wyrok sądu i rozstrzygnięcie sprawy oznacza dopiero początek zadawania pytań. Czy Sara Wharton winna jest śmierci Emmy Putnam? Czy do śmierci nastolatki przyczynili się także inni rówieśnicy? W jaki sposób? Czy zawiniła również szkoła? A co z rodzicami? „Tease” konfrontuje czytelnika z wątpliwościami, na które nie można odpowiedzieć „tak” lub „nie”. Czasem to jest i „tak”, i „nie”. Choć tęsknota za jednoznacznością, za prostym, czarno-białym światem jest do pewnego stopnia zrozumiała, „Tease” Amandy Maciel zupełnie to pragnienie podważa.
Gorąco polecam!
Ewelina Tondys
Oceny
Książka na półkach
- 598
- 552
- 132
- 19
- 13
- 12
- 11
- 11
- 7
- 7
Opinia
Jak wielkie może być cierpienie, kiedy chodzi o ludzkie życie? Czy nie jest tak, że ludzki los staje się niepewny w chwili, której dochodzi właśnie do niego? Dręczenie i sprawianie bólu, jest śluzem, którego spotykamy wszędzie. Człowiek o silnej psychice, potrafi sobie poradzić z problemem odrzucenia, ale jak jest w przypadku dzieci? Znęcanie psychiczne potrafi być uciążliwe i dołujące. Często zdajemy sobie sprawę z tego w chwili, gdy jest już za późno. Bohaterka książki niesie ze sobą taki właśnie przykład…
Wydawałoby się, że szkolne życie Sary jest idealne. Jest popularna, ma najlepszego chłopaka w szkole i przede wszystkim bogatą przyjaciółkę. Na jej drodze staje jednak Emma. Dziewczyny nie pałają do siebie sympatią. Po szkole roznoszą się różne plotki, odnoszące się do pięknej Emmy. Sara zaczyna dostrzegać w niej rywalkę. Emma ma bowiem reputacje dziwki, która podkrada chłopaków. W chwili kiedy Sara dostrzega swego chłopaka w intymniej sytuacji z Emmą, groźby zaczynają ustępować czynom.
Różne są sposoby prześladowania. Najgorszym jest jednak fakt, że psychika w pewnym czasie nie wytrzymuje. Emma Putman popełnia samobójstwo. Ludzie winą obarczają Sarę i jej przyjaciół.
Czy dziewczyna okaże się winną zaistniałej sytuacji? Czy to przez nią życie straciła niewinna osoba? Jak potoczą się jej losy? Czy zrozumie swój błąd?
Nie da się powiedzieć, że książka nie jest wstrząsająca. Już sam jej opis robi wrażenie. Przed jej czytaniem myślałam, czy objęty w opisie temat pozytywnie przypadnie mi do gustu, czy też uznam go za lakoniczny. Podczas czytania, a robiłam to na nudnych wykładach ma uczelni, nie potrafiłam nie wrócić myślami do przeszłości. Zdarzenie gnębienia i wyzywania między nastolatkami, jest na porządku dziennym. U mnie było tak samo. Przypomniałam sobie, jak wiele osób było w szkole potępianych i wyśmiewanych. Czy gdybym znała tę historię wcześniej, starałabym się jakoś temu przeciwstawić? Takie myśli błądzą mi cały czas po głowie...
Autorka uchwyciła temat głównie dziewcząt, które z zazdrości i moim zdaniem nieporozumienia, rzucają przeciw sobie oskarżenia. Oskarżenia, które sprawiają krzywdę i wielki ból. Miałam niemal dość czytania o tym, jak Sara i jej przyjaciółka Brielle, są dosłownie kretynkami i żałosnymi zołzami! Nie znały Emmy, a jednak ją atakowały. Wymyślały na nią plotki, ponieważ ta, nie umiała się im stanowczo postawić. Żal mi było tej dziewczyny. Dręczonej za to, że jest ładna i ma dobry kontakt z chłopakami...
"Emma Putnam nie zabiła się tak po prostu. Zabiła się z konkretnego powodu. A tym powodem była Brielle. Dylan. Kyle. Jacob. I ja."
Książka ta jest bardzo dobrą lekcją dla młodzieży. Porusza istotne kwestie i sprawia, że człowiek zaczyna się zastanawiać nad swoim zachowaniem. Ja sama nie byłam aniołkiem, zwłaszcza w gimnazjum. Miałam jednak coś w sobie z rozsądku, ponieważ kiedy zauważyłam jak toksyczny ma na mnie wpływ mojej paczki, odcięłam się od nich. Z Sarą było podobnie. Ona za późno jednak zrozumiała to, co zrobiła. Ciągle parła na przód, tylko dlatego, że poddała się wpływom Brielle. Jej natura nie była zła. Autorka to ukazuje. Dziewczyna jednak była niewystarczająco silna.
Na pewno książkę polecam każdemu. Nie jest to lektura łatwa. Czytałam ją opornie, pomimo łatwego języka. Książka ma w sobie takie cechy, przez które nie da się przyśpieszyć. Je trzeba powoli przemyśleć i przetrawić. Mnie się spodobała, ponieważ jest bardzo psychologiczna. Ukazuje dramat który jest realistyczny. Każdy, kto myśli inaczej, powinien zagłębić się doraźnie we własną przeszłość.
Jak wielkie może być cierpienie, kiedy chodzi o ludzkie życie? Czy nie jest tak, że ludzki los staje się niepewny w chwili, której dochodzi właśnie do niego? Dręczenie i sprawianie bólu, jest śluzem, którego spotykamy wszędzie. Człowiek o silnej psychice, potrafi sobie poradzić z problemem odrzucenia, ale jak jest w przypadku dzieci? Znęcanie psychiczne potrafi być...
więcej Pokaż mimo to