Cykl "Koło Czasu" jest jednym z moich ulubionych. Z obawami zaczynałam czytać "Pamięć Światłości", gdyż ewentualne nieudane zakończenie mogłoby być katastrofą dla poprzednich części. W mojej opinii zakończenie jest udane. Akcja jest bardzo wartka. Czasami miałam wręcz wrażenie, że jest wszystkiego za dużo: zbyt wiele postaci, wydarzeń i ta niekończąca się walka. Ale to epicka opowieść, więc rozumiem. Trudno mi się było oderwać od czytania, ale niektóre rozwiązania mi nie pasują. Podoba mi się natomiast atmosfera zbudowana przez autora. Czułam, że nieuchronnie zbliża się koniec. Ciekawie ewoluowały postaci tej opowieści. Ich zmiany były bardzo spójne z ich dotychczasową historią. Sprawiało to wrażenie bardzo dopasowanego, poukładanego i zaplanowanego od samego początku. Za jakiś czas wrócę jeszcze do "Pamięci Światłości". Przeczytałam ją pośpiesznie, chcąc się dowiedzieć jaki będzie koniec.
W czytaniu przeszkadzały mi błędy w tłumaczeniu. Pomyłki dotyczące Jedynej i Prawdziwej Mocy zdarzały się w zaskakujących sytuacjach. Jakby tłumacz nie widział różnicy.
Niezależnie od mojej opinii, fani Koła Czasu, którzy przeczytali poprzednie 13 części na pewno nie odpuszczą "Pamięci Światłości". Miłego czytania.

Cykl "Koło Czasu" jest jednym z moich ulubionych. Z obawami zaczynałam czytać "Pamięć Światłości", gdyż ewentualne nieudane zakończenie mogłoby być katastrofą dla poprzednich części. W mojej opinii zakończenie jest udane. Akcja jest bardzo wartka. Czasami miałam wręcz wrażenie, że jest wszystkiego za dużo: zbyt wiele postaci, wydarzeń i ta niekończąca się walka. Ale to...