Jednym zdaniem - książka, która mnie rozbiła na miliony kawałków.
Tytuł jest dość mylący, a przynajmniej mnie zmylił. Patrząc na okładkę i tytuł spodziewałam się opowieści o kobiecie bezdomnej. O jej walce na ulicy, zmartwieniach, marzeniach, może o próbie powrotu do społeczeństwa. W trakcie czytania okazało się, że dostałam w ręce coś zupełnie innego. Nie spodziewałam się tego, co odkrywałam z każdym zdaniem. Byłam zaskoczona i wstrząśnięta. Moja ocena głównych bohaterek ze strony na stronę zmieniała się, wahała, nie potrafiłam ich jednoznacznie ocenić. I chyba właśnie o to w tym wszystkim chodziło, by nie oceniać żadnej postaci, póki ich historia nie dobiegnie końca. Ostatnie strony czytałam z szybciej bijącym sercem i nawet po ostatniej kropce ręce mi się trzęsły. Poglądy jakie miałam zmieniły mi się, ale nie sprecyzowały. Myślę, że to zajmie trochę czasu, tyle ile zajmie przebrzmienie ostatnich zdań powieści. Jestem bardzo wdzięczna losowi za to, że postawił tą książkę na mojej drodze i autorce za to, ze ją napisała. To była dla mnie bardzo cenna lekcja pokory i zrozumienia.

Więcej na: http://booksinhands.blog.pl/2015/10/07/bezdomna-katarzyna-michalak/

Jednym zdaniem - książka, która mnie rozbiła na miliony kawałków.
Tytuł jest dość mylący, a przynajmniej mnie zmylił. Patrząc na okładkę i tytuł spodziewałam się opowieści o kobiecie bezdomnej. O jej walce na ulicy, zmartwieniach, marzeniach, może o próbie powrotu do społeczeństwa. W trakcie czytania okazało się, że dostałam w ręce coś zupełnie innego. Nie spodziewałam się...