Dobrych kilka lat temu obejrzałam świetny film. Niewiele z niego pamiętałam poza wredną blondynką i jej małpą, walką niedźwiedzi oraz małą dziewczynką. Pamiętałam też, że bardzo mi się podobał i zakończył się wyjątkowo nijako. Kiedy zobaczyłam tę książkę na półce w bibliotece, to tak naprawdę wypożyczyłam ją tylko i wyłącznie ze względu na film. Opis na rewersie jest tak okropny, że kierując się tylko nim, "Złotego kompasu" bym nawet nie tknęła. I dobrze, że go zignorowałam, bo straciłabym szansę na naprawdę dobrą lekturę.

Chylę czoła przed panem Pullmanem za wyobraźnię. Oczywiście, najbardziej podziwiam pomysł na dajmony. Czytają tę książkę, zazdrościłam każdej postaci, że ma przy sobie coś takiego i zaczęłam się zastanawiać, jaką postać przybrałby mój dajmon po osiągnięciu dojrzałości. Z Waszych opinii widzę, że nie byłam pod tym względem wyjątkowa. Pancerne niedźwiedzie, czarownice i cała ta sytuacja z Pyłem (choć moim zdaniem zbyt mało o nim mówiono) - jak najbardziej na tak. Mimo iż oglądałam film, to wielu zwrotów akcji się nie spodziewałam, więc pod tym względem z pewnością Was nie zawiedzie. Czyta się szybko i przyjemnie, język nie w żaden sposób nie przytłacza treści. Postacie ciekawe, różnorodne i realistyczne.
Co do tego całego wątku Kościoła... Naczytałam się na różnych stronach, jakie to tam straszne rzeczy o Nim piszą, że nie byłam do końca pewna, czy nie zniszczy mi to naprawdę pozytywnego obrazu całości powieści. Jestem wierząca i choć nie należę do gangu moherowych beretów, nie lubię, gdy ktoś obraża moją wiarę (można to uznać za przesadę, ale czytając te internetowe spojlery, naprawdę zapowiadało się nieciekawie). A tu... nic szczególnego. Gdybym nie wiedziała, to nawet bym nie zwróciła na ten cały Kościół większej uwagi. Niby było kilka jego minusów, ale jakoś nieszczególnie mnie one wzruszyły. Podobno motyw ten ma się rozwinąć bardziej w kolejnych częściach, więc pozostaje mi czekanie...

Polecam, ale jest to zdecydowanie lektura dla dorosłych i starszych nastolatków. Myślę, że młodszym czytelnikom nie przypadłaby do gustu. Wielbiciele fantastyki powinni być zachwyceni. A druga część już czeka na półce.

Dobrych kilka lat temu obejrzałam świetny film. Niewiele z niego pamiętałam poza wredną blondynką i jej małpą, walką niedźwiedzi oraz małą dziewczynką. Pamiętałam też, że bardzo mi się podobał i zakończył się wyjątkowo nijako. Kiedy zobaczyłam tę książkę na półce w bibliotece, to tak naprawdę wypożyczyłam ją tylko i wyłącznie ze względu na film. Opis na rewersie jest tak...