Czytając opis na okładce pomyślałam, że będzie to ostry thriller przepleciony cierpieniem dziecka i nie miałam pewności czy uda mi się przez to przebrnąć, jednak byłam ciekawa treści. Książka miała być o tym jaką władzę może mieć grupa nad jednostką i jak łatwo może ją opętać... I dokładnie to się stało: zostałam zahipnotyzowana od pierwszych kilku zdań... To było coś kompletnie innego... I tak trwałam aż do końca. Pochłonięta tym co się dzieje. Choć moim zdaniem to była bardziej fantastyka niż typowy kryminał, to czytało się naprawdę świetnie. Autor bez problemu trzyma napięcie przez całą powieść, mimo że nie pojawiają się drastyczne sceny. Ale jest to "coś", co spowodowało, że lektura mnie kompletnie pochłonęła. Polecam :-)

Czytając opis na okładce pomyślałam, że będzie to ostry thriller przepleciony cierpieniem dziecka i nie miałam pewności czy uda mi się przez to przebrnąć, jednak byłam ciekawa treści. Książka miała być o tym jaką władzę może mieć grupa nad jednostką i jak łatwo może ją opętać... I dokładnie to się stało: zostałam zahipnotyzowana od pierwszych kilku zdań... To było coś...

Na tę książkę był naprawdę fajny zamysł. Dzieci porzucone w siedliskach motyli, ich wysoka intuicja, w ogóle fabuła kręcąca się wokół motyli to ciekawe, nietypowe rozwiązanie. Całość czyta się dość szybko.
I niestety, na tym kończą się plusy. Znowu mam wrażenie, że trafiłam na powieść, gdzie zakończenie jest napisane po łebkach i mnie nie zadowala. Wątek z odpadającymi fragmentami ciała to jedno wielkie "domyśl się, co tu się stało". Niepotrzebnie wciśnięty fragment o tym, że Vesna weszła do męskiej toalety, który jakoby sugerował, że ze swoim umięśnionym ciałem równie dobrze mogłaby być mężczyzną. Nie wiem, po co to było.
Jeśli chodzi o element dreszczyku, to budzi go okładka. Gdyby wpatrzeć się w nią odpowiednio długo, to niebieskooki chłopiec otoczony motylami zaczyna przypominać czaszkę. Jest w tej grafice coś mrocznego.
Podsumowując - pomysł super, wykonanie średnie.

Na tę książkę był naprawdę fajny zamysł. Dzieci porzucone w siedliskach motyli, ich wysoka intuicja, w ogóle fabuła kręcąca się wokół motyli to ciekawe, nietypowe rozwiązanie. Całość czyta się dość szybko.
I niestety, na tym kończą się plusy. Znowu mam wrażenie, że trafiłam na powieść, gdzie zakończenie jest napisane po łebkach i mnie nie zadowala. Wątek z odpadającymi...

Ciekawy thriller. Wciągająca i wartka akcja, niestety zakończenie trochę zawodzi.

Ciekawy thriller. Wciągająca i wartka akcja, niestety zakończenie trochę zawodzi.

Książki skandynawskich autorów, szczególnie kryminały przyzwyczaiły nas do pewnego poziomu. Nie inaczej miało być z książką Petera Stjernstroma. Mimo to czuć niedosyt. Powieść z początku ciekawi, wprowadza krok po kroku w życie Jonasa, inteligentnego faceta obdarzonego ponadprzeciętną intuicją pomagającą mu w życiu prywatnym jak i zawodowym. Życiu Jonasa towarzyszy też mroczna historia porzucenia go w lesie przez biologicznych rodziców, w jednym z lęgowisk motyli. Z czasem na jaw wychodzą coraz mroczniejsze sekrety i autor próbuje wprowadzić nas w świat "motylej sekty" , komuny w której przebywali biologiczni rodzice Jonasa. Z początku historia wydaje się być ciekawa, wciągająca, nawet chwilami przykuwająca do książki. Z każdym rozdziałem dalej jednak wszystko wydaje się być przekoloryzowane, przejaskrawione, a postacie i związki między nimi stają aż nadto oczywiste. Przewidywalność natomiast to to co zabija każde dzieło literackie. Ostatnie rozdziały czyta się bez żadnego "wow". Po prostu dostaję się oczywistość.

Książki skandynawskich autorów, szczególnie kryminały przyzwyczaiły nas do pewnego poziomu. Nie inaczej miało być z książką Petera Stjernstroma. Mimo to czuć niedosyt. Powieść z początku ciekawi, wprowadza krok po kroku w życie Jonasa, inteligentnego faceta obdarzonego ponadprzeciętną intuicją pomagającą mu w życiu prywatnym jak i zawodowym. Życiu Jonasa towarzyszy też...

Już sam pomysł na tą książkę wydawał mi się średni..Jednak dałam się dość szybko wciągnąć w fabułę i nastał mnie smutny koniec! Dlaczego smutny? Ponieważ czuję się oszukana. Nie wyjaśniono mi tego co chciałam wiedzieć i pozostawiono z wieloma domysłami. Ogólnie książka nie jest szczytem osiągnięć literackich jednakże na szybki i bezbolesny relaks jest idealna.

Już sam pomysł na tą książkę wydawał mi się średni..Jednak dałam się dość szybko wciągnąć w fabułę i nastał mnie smutny koniec! Dlaczego smutny? Ponieważ czuję się oszukana. Nie wyjaśniono mi tego co chciałam wiedzieć i pozostawiono z wieloma domysłami. Ogólnie książka nie jest szczytem osiągnięć literackich jednakże na szybki i bezbolesny relaks jest idealna.

Jako niemowlę Jonas został porzucony w lesie – jedyną „pamiątką” po biologicznych rodzicach jest tatuaż, który wykonali mu na plecach. Teraz, choć wcale tego nie chce, Jonas będzie musiał powrócić do przeszłości. Z pomocą przyjaciela i tajemniczej Nelly odkrywa mroczną historię przedziwnej sekty, która fascynowała się motylami.
Za sam pomysł głównej osi fabularnej Peter Stjernström powinien dostać piątkę. Historia jest naprawdę ciekawa, autor użył zresztą sprawdzonego triku dwutorowego jej prowadzenia, by jeszcze bardziej przyciągnąć czytelników. Sam „motyli” wątek poprowadzony bardzo elegancko, widać, że autor sporo o tym musiał poczytać. Niektórzy narzekają na zakończenie – faktycznie może ono się wydać nieco naiwne, ale widywałam już gorsze. Mi nie wadzi. Przeszkadza mi natomiast wtórność postaci. Czułam się jakbym czytała Stiega Larssona. Rodzinne sekrety z przeszłości, zbuntowana outsiderka wyzwolona seksualnie, angielskie zwroty co 5 minut... Tylko styl nie ten. I naprawdę nie uważam, by opisywanie ze szczegółami wszystkich zboczeń erotycznych bohaterów było konieczne.

Jako niemowlę Jonas został porzucony w lesie – jedyną „pamiątką” po biologicznych rodzicach jest tatuaż, który wykonali mu na plecach. Teraz, choć wcale tego nie chce, Jonas będzie musiał powrócić do przeszłości. Z pomocą przyjaciela i tajemniczej Nelly odkrywa mroczną historię przedziwnej sekty, która fascynowała się motylami.
Za sam pomysł głównej osi fabularnej...

Któż nie kocha skandynawskich kryminałów? Pamiętam jak kilka lat temu skusiłam się powieścią tego nieznanego mi autora, byłam wówczas pełna ekscytacji, głównie za sprawą obiecanego wątku sekty. No, więc ją kupiłam. Poszłam w ciemno, zaufałam intuicji, która jak się okazało zwiodła mnie na manowce.

Jonas zmienia pracę. Już nie będzie częścią Urzędu Podatkowego, teraz przechodzi do prywatnej firmy.
Musicie wiedzieć, że facet jest adoptowany, a do tego ma niezwykłą intuicję. Jonas wydaje się „pogrzebać przeszłość”, nie pragnie znaleźć swoich biologicznych rodziców, jednak chłop nie ma nic do gadania. Za sprawą pozostawionego testamentu, nieświadomie podąża ku odkryciu swojej prawdziwej tożsamości. Nie ma jeszcze pojęcia, że wdepnął w tajemnicę sekty motyli sprzed prawie trzech dekad. Wkrótce okaże się, że nowa firma Jonasa jest również powiązana z jego przeszłością.

Moją pierwsza myślą było: kiedy to się w końcu rozkręci? Przez kilkadziesiąt stron jesteśmy zdani na czczy bełkot pisarza, który działa usypiająco. Resztkami sił zmotywowałam się, by nie walnąć książką o ścianę.
Zatem czytałam dalej i moje pierwsze złe wrażenie wciąż pozostało nietknięte; wręcz przeciwnie, doszły jeszcze bardziej irytujące wątki.
Bohaterowie są kompletnie niewyraziści. Rozmemłani, wkurzający pozerzy. Do tej zgrai frajerów doszła jeszcze barbie z przerośniętym ego, sieczką zamiast mózgu i empatią godną socjopaty, byś miał dość całej tej bandy.
Więc dalej czytam, wywracam oczami, jak po raz setny autor podnieca się idealną lalunią Nelly i jej niewyparzoną jadaczką, a przy tym zaśmieca nam umysł chaotycznym przebiegiem zdarzeń z przeszłości rodziców głównego bohatera. Ta absurdalnie przewidywalna historia wydaje się prowadzić donikąd – lub jak to woli – kompletnego zaciemnienia umysłu.

Po lekturze zostałam z migreną, potwornie pulsującymi żyłami od nerwów i wrażeniem deja vu, że gdzieś już kiedyś to czytałam. Autor nie miał w ogóle pomysłu na powieść, zamiast tego zaserwował nam kolejną bajeczkę o wstrętnych larwach, poczwarkach i innych szkaradach, którą łatwo możemy podsumować jednym słowem - śmieć.

Któż nie kocha skandynawskich kryminałów? Pamiętam jak kilka lat temu skusiłam się powieścią tego nieznanego mi autora, byłam wówczas pełna ekscytacji, głównie za sprawą obiecanego wątku sekty. No, więc ją kupiłam. Poszłam w ciemno, zaufałam intuicji, która jak się okazało zwiodła mnie na manowce.

Jonas zmienia pracę. Już nie będzie częścią Urzędu Podatkowego, teraz...

Chłopiec motyl jest dość specyficzną lekturą. Pomysł na książkę i przemycony w niej opis życia motyli bardzo mi się podoba. Przez cały czas toczą się jakby dwa wątki (teraźniejszy i przeszły),które w ostateczności łączą się w jeden. Końcówkę bardzo szybko się pochłania, jednak czegoś mi tam brakło, czuję mały niedosyt.
Tytułowy "chłopiec motyl" to nie osoba, którą będziemy podejrzewać prawie do końca ;)
W wolnej chwili polecam do przeczytania.

Chłopiec motyl jest dość specyficzną lekturą. Pomysł na książkę i przemycony w niej opis życia motyli bardzo mi się podoba. Przez cały czas toczą się jakby dwa wątki (teraźniejszy i przeszły),które w ostateczności łączą się w jeden. Końcówkę bardzo szybko się pochłania, jednak czegoś mi tam brakło, czuję mały niedosyt.
Tytułowy "chłopiec motyl" to nie osoba, którą będziemy...

Całkiem spoko thriller, czyta się szybko i lekko. Ciekawa historia, dość nietypowa moim zdaniem, ale jednak przewidywalne zakończenie. Bardzo podobało mi się, że autor nie starał się na siłę wstawiać pseudonaukowych wyjaśnień, w dodatku fakty dotyczące motyli zgadzają się z rzeczywistością ( oczywiście oprócz tych "magicznych" ).
Brakowało mi czegoś więcej w opisie sekty. Więcej o przywódcy albo o jej członkach, albo o relacjach w sekcie. Ten sam problem mam z głównymi bohaterami, było ich dużo i mało rozwiniętych.

Całkiem spoko thriller, czyta się szybko i lekko. Ciekawa historia, dość nietypowa moim zdaniem, ale jednak przewidywalne zakończenie. Bardzo podobało mi się, że autor nie starał się na siłę wstawiać pseudonaukowych wyjaśnień, w dodatku fakty dotyczące motyli zgadzają się z rzeczywistością ( oczywiście oprócz tych "magicznych" ).
Brakowało mi czegoś więcej w opisie sekty....

Właściwa akcja książki toczy się, gdy główny bohater jest już dorosły. Jonas został znaleziony nagi w siedlisku motylich larw, gdy był jeszcze niemowlęciem. Po tym wydarzeniu został mu "na pamiątkę" tatuaż i niezwykła intuicja. Kiedy otrzymuje spadek po biologicznych rodzicach pragnie dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Wraz z przyjacielem Bjornem poznają piękną Nelly. Okazuje się, że Jonasa z Nelly wiele łączy. Trafiają na trop tajemniczej sekty fascynującej się motylami. Fascynacja ta zaczyna być niebezpieczna. Co oznacza tajemniczy tatuaż w kształcie motyla? Co tak naprawdę łączy bohaterów? Czy poznają rodziców i dowiedzą się dlaczego zostali porzuceni? Przekonajcie się sami!

Ten thriller psychologiczny zrobił na mnie ogromne wrażenie. Wzruszająca, poruszająca i tajemnicza - te trzy słowa najlepiej ją opisują. Nie potrafiłam znaleźć odpowiedzi na żadne intrygujące mnie pytanie, ciągle byłam zaskakiwana czymś nowym i moja teoria legła w gruzach a zakończenie było totalnie niespodziewane.

Właściwa akcja książki toczy się, gdy główny bohater jest już dorosły. Jonas został znaleziony nagi w siedlisku motylich larw, gdy był jeszcze niemowlęciem. Po tym wydarzeniu został mu "na pamiątkę" tatuaż i niezwykła intuicja. Kiedy otrzymuje spadek po biologicznych rodzicach pragnie dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Wraz z przyjacielem Bjornem poznają piękną Nelly....