Naprawdę jest to świetna, lekka i fantastycznie napisana powieść, która wzruszyła mnie i wywołała wiele emocji. To lektura dla młodzieży ale sprawi wiele radości także i starszemu czytelnikowi. Autorka napisała w tej książce o przyjaźni, przebaczaniu, lęku przed wzrokiem ludzi i miłości. Opowiada realistycznie o prawdziwym życiu, opisując cierpienia i rozterki nastolatków, którzy przeżyli tragiczny wypadek. Kilka razy wzruszyłam się do łez i przeżywałam ból bohaterki. Wciągnęłam się w czytanie i pochłonęłam ją w jeden wieczór.
Sadie to siedemnastolatka, która przeżyła rok wcześniej wypadek samochodowy. Pozostały jej po tym wydarzeniu blizny na twarzy i ciele, których bardzo się wstydzi. Stara się je maskować i ukrywać przed wzrokiem wszystkich ludzi. Dziewczyna straciła w tej katastrofie najlepszego przyjaciela Trenta a jego brat Max wraz z rodzicami wyjechał bardzo daleko. Na szczęście nastolatkowie utrzymują ze sobą kontakt mailowy. Sadie odsunęła od siebie wszystkich znajomych i przyjaciół. Przestała chodzić do szkoły i ma ataki paniki. Wszystko się zmienia, gdy powraca brat Trenta z rodzicami. Nastolatka dziwi się, że Max patrzy na nią i nie przeszkadzają mu jej szpetne blizny. Chłopak staje się wielkim oparciem dla bohaterki, rozumie jej lęki i stara się ją wspierać. Dziewczyna zaczyna na nowo cieszyć się życiem, akceptuje swój wygląd, a jej rozdarte serce zaczyna się zabliźniać i otwierać na miłość.
Autorka fantastycznie rozbudowała postaci. Przedstawiła je w interesujący, przystępny sposób. Fabuła jest wartka, ciekawa i zawiera tajemnicze momenty.
Uważam, że warto sięgnąć po tę lekturę i będę Was do tego namawiała. Jak zaczniecie czytać to ciężko będzie oderwać Was od tej książki.

Naprawdę jest to świetna, lekka i fantastycznie napisana powieść, która wzruszyła mnie i wywołała wiele emocji. To lektura dla młodzieży ale sprawi wiele radości także i starszemu czytelnikowi. Autorka napisała w tej książce o przyjaźni, przebaczaniu, lęku przed wzrokiem ludzi i miłości. Opowiada realistycznie o prawdziwym życiu, opisując cierpienia i rozterki nastolatków,...

Czasem ciężar tego, co się stało, jest zbyt wielki, by go nieść. Ale miłość daję siłę, by go zrzucić.
Dla siedemnastoletniej Sadie życie skończyło się rok temu. W dniu wypadku, w którym zginął jej przyjaciel Trent, a na jej twarzy i ciele zostały blizny. Boi się wyjść z domu, cierpi na ataki paniki. Rozumie ją tylko brat Trenta, Max. Po tragedii wyjechał z rodzicami, ale codziennie piszą do siebie maile.
Teraz Max wraca. Sadie boi się, jak zareaguje, gdy zobaczy jej okaleczoną twarz. Jednak Max patrzy na jej blizny i nie odwraca wzroku.
I wie o postanowieniach, które Sadie każdego wieczoru pisze na piasku plaży. To lista rzeczy, które musi zrobić, zanim będzie gotowa zapomnieć o przeszłości. Lista - zdawałoby się - niemożliwych do zrealizowania celów, które musi osiągnąć, żeby znów zacząć żyć...

Czasem ciężar tego, co się stało, jest zbyt wielki, by go nieść. Ale miłość daję siłę, by go zrzucić.
Dla siedemnastoletniej Sadie życie skończyło się rok temu. W dniu wypadku, w którym zginął jej przyjaciel Trent, a na jej twarzy i ciele zostały blizny. Boi się wyjść z domu, cierpi na ataki paniki. Rozumie ją tylko brat Trenta, Max. Po tragedii wyjechał z rodzicami, ale...

Książka bardzo mocno osadzona w konkretnym przedziale wiekowym 14-17 lat, dla osób które lubią czytać o nastolatce z przeszłością i wątkiem romantycznym, jednak jest tyle innych lepszych historii z takimi kryteriami, że na tą raczej szkoda czasu. Prosto napisana, bohaterowie nie wzbudzają żadnych emocji i przede wszystkim nie jestem jej docelowym odbiorcą- przeczytałam ją w tak zwanym "międzyczasie", kiedy była ona moją jedyną rozrywką i bardzo szybko o niej zapomnę.

Książka bardzo mocno osadzona w konkretnym przedziale wiekowym 14-17 lat, dla osób które lubią czytać o nastolatce z przeszłością i wątkiem romantycznym, jednak jest tyle innych lepszych historii z takimi kryteriami, że na tą raczej szkoda czasu. Prosto napisana, bohaterowie nie wzbudzają żadnych emocji i przede wszystkim nie jestem jej docelowym odbiorcą- przeczytałam ją w...

Miałam problem z tą książką. Cały czas trwałam w przekonaniu, że nie jest to dzieło wybitne. Dość przeciętna, schematyczna, napisana stylem, który pozostawiał wiele do życzenia. Jednak potem trafiałam na jakieś zdanie, które wbijało mnie w fotel i zmuszało do dalszego czytania. Takich perełek nie było zbyt wiele, stanowiły raczej wyjątek w pozbawionym wartkości świecie nakreślonym przez autorkę; jednak ich pojawienie się stanowiło obietnicę, że gdzieś dalej ta książka ma potencjał, którego od początku oczekiwałam.
Historia o życiu po wypadku, o zmaganiu się się z demonami przeszłości, o przebaczeniu, na które tak trudno się zdobyć i o stracie przyjaciela, bez którego już nigdy nie będzie tak samo. To książka o sile przyjaźni, o akceptacji, zrozumieniu, wstydzie a przede wszystkim o miłości.
Koniec nie zaskoczył, ale też nie taką miał tu rolę. Był raczej podsumowaniem podróży, którą bohaterowie musieli przebyć, by zamknąć pewien etap. Ostatnie strony to już uczta sama w sobie. Miałam wrażenie, że przebywam z Sadie tą samą podróż; że uczę się wybaczać i rozumieć.
I chociaż wątpię, bym za parę lat nadal pamiętała o tej książce, to jednak koniec końców cieszę się, że ją przeczytałam.

Miałam problem z tą książką. Cały czas trwałam w przekonaniu, że nie jest to dzieło wybitne. Dość przeciętna, schematyczna, napisana stylem, który pozostawiał wiele do życzenia. Jednak potem trafiałam na jakieś zdanie, które wbijało mnie w fotel i zmuszało do dalszego czytania. Takich perełek nie było zbyt wiele, stanowiły raczej wyjątek w pozbawionym wartkości świecie...

Sadie uległa wypadkowi, w którym ginie jej ukochany przyjaciel Trent. Od wypadku mija rok blizny pozostają nie tylko te widoczne na zewnątrz ale również te skrywane w środku. Ten wypadek przyniósł jej wiele bólu i cierpienia, w którym jak się okazuje nie jest odosobniona. Max brat Trenta w pełni rozumie jej cierpienie w końcu on stracił ukochanego brata. Oboje są dla siebie ogromnym wsparciem, a Max postanawia pomóc Sadie z jaj listą rzeczy do wykonania dzięki, którym na nowo zacznie żyć pełnią życia. Czy Sadie i Max uporają się ze stratą bliskiej im osoby i czy wykonają wszystkie zadania z listy? A przedewrzystkim czy są zdolni do przebaczenia i życia dalej?

Sadie uległa wypadkowi, w którym ginie jej ukochany przyjaciel Trent. Od wypadku mija rok blizny pozostają nie tylko te widoczne na zewnątrz ale również te skrywane w środku. Ten wypadek przyniósł jej wiele bólu i cierpienia, w którym jak się okazuje nie jest odosobniona. Max brat Trenta w pełni rozumie jej cierpienie w końcu on stracił ukochanego brata. Oboje są dla siebie...

Bardzo dobra książka!
Polecam! :-)

Bardzo dobra książka!
Polecam! :-)

Ciekawa i wzruszająca książka, która poruszy serca na pewno nie jednego z was, gorąco polecam.

Ciekawa i wzruszająca książka, która poruszy serca na pewno nie jednego z was, gorąco polecam.

Ciężko mi było przez tą książkę było przejść. Nie była to zła książka. Końcówka bardzo mi się podobał. Historia i przekaz były naprawdę dobre. Ale wydaje mi się, że przez większość książki mało co tam się działo.

Ciężko mi było przez tą książkę było przejść. Nie była to zła książka. Końcówka bardzo mi się podobał. Historia i przekaz były naprawdę dobre. Ale wydaje mi się, że przez większość książki mało co tam się działo.

Piękna. Poruszająca serce.

Piękna. Poruszająca serce.

Obawiałam się młodzieżówki z płytkim podejściem do tematu, ale na szczęście zaskoczyła mnie głębokimi odczuciami bohaterki, ukazaniem jej drogi do pogodzenia się z przeszłością oraz wybaczeniu sobie i innym.

Obawiałam się młodzieżówki z płytkim podejściem do tematu, ale na szczęście zaskoczyła mnie głębokimi odczuciami bohaterki, ukazaniem jej drogi do pogodzenia się z przeszłością oraz wybaczeniu sobie i innym.