Niestety, nie dobrnęłam do połowy, mimo starań. Bezczelnie zerknęłam na ostatnie strony, ale i one mnie nie zafrapowały na tyle, by kontynuować lekturę. Nie wiem, czy to wina tłumaczenia czy rzeczywiście autor stworzył knot? Nie mieści się w mojej skali ocen. Sorry.

Niestety, nie dobrnęłam do połowy, mimo starań. Bezczelnie zerknęłam na ostatnie strony, ale i one mnie nie zafrapowały na tyle, by kontynuować lekturę. Nie wiem, czy to wina tłumaczenia czy rzeczywiście autor stworzył knot? Nie mieści się w mojej skali ocen. Sorry.

"Wciąż jeszcze nie wiedział, że większość ludzi żyje dla kilku chwil swojego życia"

Bardzo nierówny tom opowiadań. Na początku chciałam dać mu jedynie cztery gwiazdki, jednak ostatnie opowiadanie podwyższyło moją ocenę do sześciu.

"Wciąż jeszcze nie wiedział, że większość ludzi żyje dla kilku chwil swojego życia"

Bardzo nierówny tom opowiadań. Na początku chciałam dać mu jedynie cztery gwiazdki, jednak ostatnie opowiadanie podwyższyło moją ocenę do sześciu.

"Bo kiedy nie ma miłości, co dalej..." aż chciałoby się zaśpiewać po przeczytaniu tej antologii. To studium ludzkiej natury w którym pierwsze skrzypce gra miłość. Ona jest koniem fabularnym dla każdej z 16 historii. Autor odziera ją do cna. Pokazuje wszystkie elementy składające się na uczucie, w głównej mierze gmerając w samotności, która często gdy to, co ważne nie jest odwzajemnione-uderza jak pięść. Towarzyszy bohaterom. Tu, Bułgaria dzięki postaciom została przedstawiona od "środka". Okazuje się, że być wypełnionym miłością jak przedwojenną wanną pragnie każdy, bez względu na status społeczny, stan posiadania. Jednak, to właśnie finanse często determinują możliwość zatrzymania jej przy sobie.

Trzecioosobowa narracja pozwala przejrzeć się w bohaterach jak w tafli wody. Historie są zróżnicowane. Z pewnością dzięki temu każdy wyszarpnie z nich część swojego jestestwa. Lektura przypomina o momentach w których serce klękało, o pięknych i efemerycznych chwilach powodujących motyle w brzuchu. Dniach, które się pamięta do krwi... bo to co ważne, nie zostało odwzajemnione.

Spójrzcie na okładkę. Odpowiedzcie, na tytułowe "Czy jest ktoś, kto Cię kocha", ale tak wiecie "prawdziwie". Dobijająca rzecz.Z trafnymi puentami dotyczącymi natury ludzkiej. Istoty tego, co w życiu powinno być najważniejsze. Jak nie lubię się w opowiadaniach, tak tu nad każdym zmuszona byłam się chwilę zatrzymać.

"Bo kiedy nie ma miłości, co dalej..." aż chciałoby się zaśpiewać po przeczytaniu tej antologii. To studium ludzkiej natury w którym pierwsze skrzypce gra miłość. Ona jest koniem fabularnym dla każdej z 16 historii. Autor odziera ją do cna. Pokazuje wszystkie elementy składające się na uczucie, w głównej mierze gmerając w samotności, która często gdy to, co ważne nie jest...

Oceniam za pierwsze opowiadanie. Dalej nie czytałem.

Oceniam za pierwsze opowiadanie. Dalej nie czytałem.

Co się dzieje w życiu człowiek, w którym zabraknie miłości? Odpowiedzi na to pytanie stara się udzielić autor książki, który w kilku krótkich opowiadaniach stara się przedstawić życie, w którym brak jest miłości. Kalin Terzijski w swoim utworze opisuje historię różnych osób, które czasami w iście kafkowski sposób przeżywają swoje miłostki, większe lub mniejsze. Autor w szczególny sposób uchwycił też obraz życia, w którym brak miłości może prowadzić do nieszczęścia lub też, opacznie rozumiane uczucie prowadzi do małych tragedii.
Twórca opowiadań przestawił ze szczególną troską historię poszczególnych bohaterów, przybliżając nam przy tym wachlarz uczucia, które niejednokrotnie decyduje o naszym życiu. Lektura warta uwagi, choćby ze względu na uniwersalny temat poruszony w tej książce, a przedstawiony oczami bułgarskiego autora. Jak się okazuje nie liczy się miejsce, lecz ludzie, który doświadczają lub nie tytułowego uczucia.

Co się dzieje w życiu człowiek, w którym zabraknie miłości? Odpowiedzi na to pytanie stara się udzielić autor książki, który w kilku krótkich opowiadaniach stara się przedstawić życie, w którym brak jest miłości. Kalin Terzijski w swoim utworze opisuje historię różnych osób, które czasami w iście kafkowski sposób przeżywają swoje miłostki, większe lub mniejsze. Autor w...

Mam wrażenie, że pierwszy raz czytałam książkę pisarza bułgarskiego. No i bardzo przypadła mi do gustu. Była to seria opowiadań o samotności. Bardzo dobrze napisane, smutne, pełne tęsknoty za miłością.

Mam wrażenie, że pierwszy raz czytałam książkę pisarza bułgarskiego. No i bardzo przypadła mi do gustu. Była to seria opowiadań o samotności. Bardzo dobrze napisane, smutne, pełne tęsknoty za miłością.

Jeżeli masz ochotę na smutną książkę i lubisz zadawać dręczące pytania sięgnij te opowiadania. Zacznij od szczerej odpowiedzi na pytanie z okładki, a potem odkrywaj brudne ulice w Bułgarii pełne smutnych porzuconych kochanków, alkoholików i prawie samobójców.

Jeżeli masz ochotę na smutną książkę i lubisz zadawać dręczące pytania sięgnij te opowiadania. Zacznij od szczerej odpowiedzi na pytanie z okładki, a potem odkrywaj brudne ulice w Bułgarii pełne smutnych porzuconych kochanków, alkoholików i prawie samobójców.

"Czy jest ktoś, kto Cię kocha" to zbiór szesnastu opowiadań o miłości. Jednak nie o miłości znanej nam z romantycznych filmów czy literatury. To miłość odarta ze słodkości, pierwszych zauroczeń, czy naiwości. Miłość trudna, codzienna, patologiczna, smutna, taka, jaka łączy przykładową parę alkoholików spod piątki, albo poranioną rodzinę z rudery na sąsiedniej ulicy. Szara, smutna, w której wspólnie siegamy dna. A jednak miłość, dająca skry jasności w zwykłym życiu, jak również okruchy, a może ocean bólu. Pomimo tego wszyscy jej potrzebujemy, potrzebujemy kochać i potrzebujemy kogoś kto pokocha nas, takimi jacy i jakie jesteśmy.


Pełną treść recenzji znajdziecie tutaj:
http://nietoperzczytaioglada.blogspot.com/2018/08/czy-jest-ktos-kto-cie-kocha-kalin.html?m=1

"Czy jest ktoś, kto Cię kocha" to zbiór szesnastu opowiadań o miłości. Jednak nie o miłości znanej nam z romantycznych filmów czy literatury. To miłość odarta ze słodkości, pierwszych zauroczeń, czy naiwości. Miłość trudna, codzienna, patologiczna, smutna, taka, jaka łączy przykładową parę alkoholików spod piątki, albo poranioną rodzinę z rudery na sąsiedniej ulicy. Szara,...

Zmusiłam się, żeby doczytać tylko po to, żeby móc uczciwie wystawić jedną gwiazdkę. Treść i forma książki bardzo słaba.

Zmusiłam się, żeby doczytać tylko po to, żeby móc uczciwie wystawić jedną gwiazdkę. Treść i forma książki bardzo słaba.

"Czy jest ktoś, kto cie kocha" to zbiór 16 opowiadań. [...]bohaterami bułgarskiego pisarza są ludzie nieszczęśliwi, osamotnieni, przeżywający bez końca poczucie niesprawiedliwości, pielęgnujący rozczarowania aż do śmierci, wcześniej popadając w rutynę, w której upatrują ratunku i życiowej stabilizacji.

Tytułowe pytanie pada już w pierwszym opowiadaniu, ale pragnienie miłości dotyczy bohaterów wszystkich opowiadań zbioru i nawet jeśli nie jest wyrażone wprost, łatwo je odnaleźć w opowiadanych wydarzeniach. Wszyscy bohaterowie to samotni, zgorzkniali ludzie, oczekujący ratunku z zewnątrz, czekający na cud zrozumienia i bliskości, który nigdy nie nastąpi, bo w rzeczywistości bohaterowie nie są w wstanie rozmawiać o rzeczach istotnych.
[...]
Świat "Czy jest ktoś..." jest brzydki, naturalistycznie brzydki. To świat nor, obskurnych mieszkań, nędzy, prostytucji, alkoholu. Życie w takich miejscach jest pozbawione sensu, bohaterowie szczęścia szukają więc w uporządkowanych, rutynowych wręcz czynnościach, równocześnie całkowicie bezwolnie godząc się na swój los. [...]

Opowiadania Terzijskiego to dosadna, mocna, wręcz brutalna proza. Trzecioosobowa, zdystansowana narracja obfituje w spostrzeżenia dotyczące natury ludzkiej. Wplecione w narrację uwagi tego rodzaju to zwykle problemy, nad którymi bohaterowie się nie zastanawiają, choć byłoby to zasadne w ich sytuacji. Trzecioosobowa narracja pozwala też na dwuznaczne zakończenia.

Całość tu: https://annadlugosz.blogspot.com/2017/07/czy-jest-ktos-kto-cie-kocha-kalin.html

"Czy jest ktoś, kto cie kocha" to zbiór 16 opowiadań. [...]bohaterami bułgarskiego pisarza są ludzie nieszczęśliwi, osamotnieni, przeżywający bez końca poczucie niesprawiedliwości, pielęgnujący rozczarowania aż do śmierci, wcześniej popadając w rutynę, w której upatrują ratunku i życiowej stabilizacji.

Tytułowe pytanie pada już w pierwszym opowiadaniu, ale pragnienie...