To nie tak, że książka nie ma żadnych plusów.

Plusem jest na przykład to, że jeżeli ktoś przeczytawszy tę książkę, padnie trupem na miejscu, a THORN wyląduje na jego zwłokach, to mamy od razu piękny marmurowy nagrobek ze złotymi literami.

Co prawda, te litery nie złożą się w nazwisko nieboszczyka, którego przykryje marmurowa okładka (najlepiej działa kiedy jest w twardej oprawie), ale przecież już dowiedzieliśmy się od autora, że zbyt dużo tekstu onieśmiela i zniechęca czytelnika.

I w sumie dobrze, bo niewielka ilość tekstu w THORN-ie daje pewną szansę potencjalnym uparciuchom literackim próbującym z bólem serca jednak dotrwać do końca książki i przebić się przez (absolutnie odkrywczą i oryginalną) opowieść o kurze i orle, oraz przez nieco makabryczną przypowieść o kotkach rażonych prądem. No i nie zapominajmy o kawałku dotyczącym grzybicy na myszce i przerośniętych cycków Janice, które podejrzewam były kluczowym elementem przyciągającym do niej męskich posiadaczy grzybicy(ale niestety nie prezerwatyw).

Generalnie, metodą autora podkreślam ważny kawałek wypowiedzi KSIĄŻKA JEST ZŁA.

To nie tak, że książka nie ma żadnych plusów.

Plusem jest na przykład to, że jeżeli ktoś przeczytawszy tę książkę, padnie trupem na miejscu, a THORN wyląduje na jego zwłokach, to mamy od razu piękny marmurowy nagrobek ze złotymi literami.

Co prawda, te litery nie złożą się w nazwisko nieboszczyka, którego przykryje marmurowa okładka (najlepiej działa kiedy jest w twardej...