Wydanie jest zachwycające. Mnóstwo ilustracji i każda strona w jakiś sposób charakterystyczna, choć czasem to tylko kolor czy krople atramentu. Mniej więcej setka ilustracji na tom. Oszałamiająca szczegółami Pokątna, choć w pierwszym tomie najlepsza jest chyba komórka pod schodami, piękne portrety ( Harry'ego, dorosłych i nieludzi: Zgredek i Lockhart ;); czegoś mi brakuje i w Hermionie i w Ronie). Wspaniałe pejzaże, zwłaszcza gdy Kay odchodzi od zbyt wyraźnego konturu. Jim Kay narysował na razie trzy pierwsze tomy, wychodzą w Polsce w tym samym czasie co Wielkiej Brytanii, w tym roku będzie Czara Ognia (to tempo, jedna rocznie, to straszliwie ślamazarne jest).

Ilustrator trzyma się wiernie litery książki, nie czuć wpływu filmu. To ważne zalety. Mi brakuje odrobinę więcej rysu charakterystycznego, własnego ja Kaya - niby jest w szczegółach, krawacie Hagrida, smoczych jajach -świetnych zresztą, bałwanach na flankach Hogwartu. Ale to za mało. Po trzech tomach, chciałabym już umieć powiedzieć o wyrwanym z kontekstu obrazku, o, to rysował Jim Kay.

Wydanie jest zachwycające. Mnóstwo ilustracji i każda strona w jakiś sposób charakterystyczna, choć czasem to tylko kolor czy krople atramentu. Mniej więcej setka ilustracji na tom. Oszałamiająca szczegółami Pokątna, choć w pierwszym tomie najlepsza jest chyba komórka pod schodami, piękne portrety ( Harry'ego, dorosłych i nieludzi: Zgredek i Lockhart ;); czegoś mi brakuje i...