Aleksander Ścios w lekturze zatytułowanej „III Rzeczpospolita czy III Faza” analizuje proces transformacji ustrojowej, zagłębiając się zwłaszcza w interakcję między komunistyczną władzą a ówczesną opozycją. Proces transformacji ustrojowej dzieli na trzy fazy, pierwszy akt jako ogłoszenie stanu wojennego, drugi jako powstanie „Solidarności” i trzeci – a zarazem wieńczący – jako obrady „okrągłego stołu”. Ów proces – według autora – inspirowany był cały czas przez komunistyczną władzę, która stosując techniki dezinformacji, zapewniła sobie miękkie lądowanie w nowo powstałym państwie.

Nie bez znaczenia jest, iż do rozmów przy „okrągłym stole” zapraszał nie kto inny jak generał Czesław Kiszczak. W takim razie warto zadać sobie momentalnie jedno zasadnicze pytanie. Kogo miał zapraszać do rozmów generał Kiszczak? Agenturę, która po „historycznym porozumieniu” nazywałaby go „człowiekiem honoru” i nie wzywałaby do rozliczeń za 45 lat upokarzania Polaków i mordowania ludzi sprzeciwiających się wcześniejszym represjom? A może właśnie tych, którzy piastując w III RP ważne funkcje publiczne stanowiliby następnie zagrożenie dla ludzi tworzących poprzedni, słusznie miniony system, w tym dla samego generała Kiszczaka.

Nowe światło na „okrągły stół” rzuca także fakt, iż rok przed „historycznym kompromisem”, policja polityczna zwerbowała – jak do tej pory – najwięcej agentów od czasu stanu wojennego. Było to swoiste preludium do obrad mających odbyć się na początku 1989 roku.

Aleksander Ścios w lekturze zatytułowanej „III Rzeczpospolita czy III Faza” analizuje proces transformacji ustrojowej, zagłębiając się zwłaszcza w interakcję między komunistyczną władzą a ówczesną opozycją. Proces transformacji ustrojowej dzieli na trzy fazy, pierwszy akt jako ogłoszenie stanu wojennego, drugi jako powstanie „Solidarności” i trzeci – a zarazem wieńczący –...