Dużo myślałam przed wystawieniem opinii tej konkretnej pozycji. Z jednej strony oczywiście tematyka pozostaje niezwykle trudna, a także szczególnie ważna. Autor porusza zagadnienie, o którym wielu nie chce pisać, a z jego głównym założeniem nie sposób się nie zgodzić. Z drugiej jednak, czy powinniśmy oceniać książkę na wysokie oceny tylko dlatego, że autorzy poruszają trudne tematy i mają słuszne intencje?
Moim zdaniem każda praca powinna być oceniana jako całość, a w tej książce wad jest niestety wiele:
- chaos (mieszanie wątków i myśli),
- język (niesprzyjający czytaniu),
- powtórzenia (całe stosy informacji pojawiają się kilkukrotnie w różnych miejscach),
- wątki osobiste (autor podaje wiele informacji o sobie),
- zaburzona chronologia (dla czytelnika byłoby łatwiej śledzić wydarzenia w porządku chronologicznym).

Dużo myślałam przed wystawieniem opinii tej konkretnej pozycji. Z jednej strony oczywiście tematyka pozostaje niezwykle trudna, a także szczególnie ważna. Autor porusza zagadnienie, o którym wielu nie chce pisać, a z jego głównym założeniem nie sposób się nie zgodzić. Z drugiej jednak, czy powinniśmy oceniać książkę na wysokie oceny tylko dlatego, że autorzy poruszają...

[...]
W czasach panowania nazizmu rodzice upośledzonych dzieci podlegali nie tylko naciskom propagandowym i psychicznym, ale także materialnym.
[...]
Julius Hallervorden wykorzystał swoją szansę jako badacz i przyczynił się do tego, że zamordowaniu dziesiątek tysięcy ludzi przydano naukowe uzasadnienie. Zlekceważył wartości moralne i normy prawne, wszystkimi dostępnymi środkami dążąc do poznania i wyjaśnienia przyczyn określonych chorób. Tego typu pozbawieni zahamowań i sumień naukowcy pracowali w tamtych czasach na wielu niemieckich uniwersytetach, w wielu klinikach i instytutach badawczych. Wytworzyli specyficzną atmosferę moralnej obojętności.

𝗘𝗨𝗙𝗘𝗠𝗜𝗦𝗧𝗬𝗖𝗭𝗡𝗘 𝗭𝗡𝗔𝗖𝗭𝗘𝗡𝗜𝗘 𝗧𝗘𝗥𝗠𝗜𝗡𝗨 "𝗡𝗔𝗗𝗔𝗝𝗘 𝗦𝗜Ę 𝗗𝗢 𝗟𝗘𝗖𝗭𝗘𝗡𝗜𝗔"
𝐀 𝐙𝐀𝐊𝐑𝐄𝐒 𝐎𝐊𝐑𝐔𝐂𝐈𝐄Ń𝐒𝐓𝐖𝐀 𝐏𝐎𝐑𝐀Ż𝐀, 𝐏𝐀𝐑𝐀𝐋𝐈Ż𝐔𝐉𝐄 𝐈 𝐎𝐁𝐔𝐑𝐙𝐀 !
Choć tak naprawdę nie powinno dziwić, zważywszy na bestialstwa nazistów podczas II Wojny Światowej, które znamy z własnej historii.
Jak wyraźnie wynika z tej książki zaczęli eksterminację na swoim podwórku, a później to tylko eskalowało i stawali się jeszcze bardziej zuchwali. Ich bezkarność sięga czasów sprzed wojny i daleko wykracza poza ramy czasowo jakie obejmuje.
To jest... po prostu tego nie można przeczytać jednorazowo. W każdym razie ja musiałam sobie robić dość często przerwy.
Praca jaką wykonał Autor jest wnikliwa i precyzyjnie dokładna. Czas jaki poświęcił na zgromadzenie tego wszystkiego to 32 lata. To jest przekonujące i szczegółowe ujęcie tematu.
𝐃𝐥𝐚 𝐦𝐧𝐢𝐞 𝐳𝐚 𝐨𝐠𝐫𝐨𝐦 𝐩𝐫𝐚𝐜𝐲 𝐢 𝐛𝐞𝐳𝐤𝐨𝐦𝐩𝐫𝐨𝐦𝐢𝐬𝐨𝐰𝐨ść 𝟗⭐
Trzeba wiedzieć coś więcej o sumieniu społecznym i o traktowaniu osób niepełnosprawnych oraz najbardziej bezbronnych członków społeczności. Niezależnie od narodowości, koloru skóry czy innych bzdurnych powodów, które dla niektórych są przyczynkiem do udzielenia sobie przyzwolenia do dyskryminacji. STANOWCZE NIE!
Co dla niektórych może wydawać się "zlepkiem suchych faktów" dla innych to wiele tragicznych historii, a być może i osobistych tragedii, bo dotyczących kogoś z rodziny, wszak są tu też wzmianki i odniesienia do Szpitali na terenie Polski oraz przebywających w innych placówkach oraz ośrodkach medycznych polskich obywateli. Styl pisania nie deprecjonuje, a według mnie nadaje powagi i podkreśla ogrom ludobójstwa.
𝐓Ę 𝐍𝐈𝐄𝐒Ł𝐀𝐖𝐍Ą 𝐂𝐙ĘŚĆ 𝐇𝐈𝐒𝐓𝐎𝐑𝐈 𝐑𝐎́𝐖𝐍𝐈𝐄Ż 𝐍𝐀𝐋𝐄Ż𝐘 𝐏𝐎𝐙𝐍𝐀Ć!
𝐏𝐎𝐋𝐄𝐂𝐀𝐌 !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
𝐃𝐋𝐀 𝐂𝐈𝐄𝐊𝐀𝐖𝐒𝐊𝐈𝐂𝐇 :
𝐄𝐮𝐭𝐚𝐧𝐚𝐳𝐣𝐚 od gr. εὐθανασία, euthanasia – „dobra śmierć” – pozbawienie życia osoby nieuleczalnie chorej i cierpiącej, na żądanie jej lub jej najbliższej rodziny. W niektórych kodeksach karnych eutanazję określa się jako rodzaj zabójstwa (w tym w polskim jako zabójstwo na żądanie i pod wpływem współczucia). Od połowy XX w. eutanazja jest omawiana w kontekście nauki biotechnologii, bioetyki, prawa, polityki i religii. Termin eutanazja stosuje się także w przypadku usypiania zwierząt.
Pojęcie „eutanazja” po raz pierwszy pojawiło się najprawdopodobniej w V w. p.n.e., w komedii Kratinosa o nieustalonym tytule[potrzebny przypis]. Określił on w ten sposób „osobę mającą dobrą śmierć”, nie wyjaśniając sensu tego terminu. Po raz kolejny pojęcie to zostało użyte pod koniec IV w. p.n.e. przez innego greckiego poetę – Menandra. Drugie znaczenie nadane terminowi euthanatos, określało „łatwą śmierć”, będącą efektem posiadania dystansu do własnego życia.
𝐄𝐮𝐭𝐚𝐧𝐚𝐳𝐣𝐚 𝐣𝐞𝐬𝐭 𝐝𝐳𝐢𝐞𝐥𝐨𝐧𝐚 𝐧𝐚 𝐛𝐢𝐞𝐫𝐧ą (𝐨𝐫𝐭𝐨𝐭𝐚𝐧𝐚𝐳𝐣𝐚) 𝐢 𝐜𝐳𝐲𝐧𝐧ą (𝐳𝐚𝐛𝐨́𝐣𝐬𝐭𝐰𝐨 𝐳 𝐥𝐢𝐭𝐨ś𝐜𝐢). 𝐄𝐮𝐭𝐚𝐧𝐚𝐳𝐣ą 𝐫𝐨́𝐰𝐧𝐢𝐞ż 𝐦𝐲𝐥𝐧𝐢𝐞 𝐛𝐲𝐰𝐚ł𝐚 𝐧𝐚𝐳𝐲𝐰𝐚𝐧𝐚 𝐞𝐤𝐬𝐭𝐞𝐫𝐦𝐢𝐧𝐚𝐜𝐣𝐚 𝐨𝐬𝐨́𝐛 𝐧𝐢𝐞𝐩𝐞ł𝐧𝐨𝐬𝐩𝐫𝐚𝐰𝐧𝐲𝐜𝐡 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐳 𝐧𝐚𝐳𝐢𝐬𝐭𝐨́𝐰 𝐩𝐨𝐝𝐜𝐳𝐚𝐬 𝐈𝐈 𝐰𝐨𝐣𝐧𝐲 ś𝐰𝐢𝐚𝐭𝐨𝐰𝐞𝐣 (𝐚𝐤𝐜𝐣𝐚 𝐓𝟒),𝐚 𝐰𝐬𝐩𝐨́ł𝐜𝐳𝐞ś𝐧𝐢𝐞 𝐫𝐨́𝐰𝐧𝐢𝐞ż 𝐦𝐚𝐭𝐚𝐧𝐚𝐳𝐣𝐚.

Eutanazja czynna - w polskim kodeksie karnym określona jest jako występująca zawsze pod wpływem współczucia dla cierpiącej osoby i na jej żądanie. Jest ona zabroniona; traktuje się ją jak rodzaj zabójstwa karanego w łagodniejszy sposób. Osoba jej dokonująca jest obecnie zagrożona karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Wyjątkowo sąd może zastosować złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.
Większość Hiszpanów, Czechów i Szkotów popiera zalegalizowanie eutanazji. Według sondy telefonicznej z 2009 roku 48% Polaków, a według sondy telewizyjnej z tego samego roku 77%, jest za prawem do eutanazji. W 2013 roku 65% Polaków było za zaprzestaniem podtrzymywania życia nieprzytomnych pacjentów z uszkodzonym mózgiem, a 53% za przyspieszeniem śmierci nieuleczalnie chorych na ich prośbę.
więcej na :
https://wspia.eu/media/qtob0bra/58-chyli%C5%84ska-monika.pdf
oraz tutaj :
https://iphils.uj.edu.pl/~j.hartman/pu.php?c=bioetyka&p=eutanazja

[...]
W czasach panowania nazizmu rodzice upośledzonych dzieci podlegali nie tylko naciskom propagandowym i psychicznym, ale także materialnym.
[...]
Julius Hallervorden wykorzystał swoją szansę jako badacz i przyczynił się do tego, że zamordowaniu dziesiątek tysięcy ludzi przydano naukowe uzasadnienie. Zlekceważył wartości moralne i normy prawne, wszystkimi dostępnymi...

Ktoś kiedyś powiedział że miarą człowieczeństwa jest stosunek społeczeństwa do ludzi słabych i chorych...
W przypadku Niemców te słowa są prorocze, trudno się dziwić, że wymordowali w obozach koncentracyjnych tyle milionów ludzi, skoro nawet pozbywali się własnych rodaków którzy nie pasowali do wizerunku nadludzi. Przerażające jest to, że w ramach akcji T4 w czasie wojny zgładzono 200 tys ludzi chorych, niepełnosprawnych czy upośledzonych umysłowo, określanych jako balast społeczny. Eutanazja była stosowana na wielką skalę, z czasem obejmowała nawet osoby aspołeczne lub starsze.
Książka jest wstrząsająca, a temat bardzo interesujący, niestety nie spodobał mi się sposób w jaki został przedstawiony. Książka prawie w całości opiera się na cytatach z innych opracowań, dużo jest danych liczbowych, nazwisk-typowe naukowe podejść do tematu.Dobrze że są w niej też relacje osób, które przeżyły lub były naocznymi świadkami akcji T4, te fragmenty są ciekawsze a do tego
bardzo przejmujące. Tą historię trzeba poznać.

Ktoś kiedyś powiedział że miarą człowieczeństwa jest stosunek społeczeństwa do ludzi słabych i chorych...
W przypadku Niemców te słowa są prorocze, trudno się dziwić, że wymordowali w obozach koncentracyjnych tyle milionów ludzi, skoro nawet pozbywali się własnych rodaków którzy nie pasowali do wizerunku nadludzi. Przerażające jest to, że w ramach akcji T4 w czasie wojny...

Szkoda, że tyle do powiedzenia na temat tej książki mają tu osoby nie mające pojęcia o historii Niemiec i II wojny światowej. O gustach się nie dyskutuje, ale to tak jakby ktoś wypowiadał się na temat, o którym nie ma pojęcia. Mówię tu o osobach i ich opiniach, które oceniły niżej niż 7...

Szkoda, że tyle do powiedzenia na temat tej książki mają tu osoby nie mające pojęcia o historii Niemiec i II wojny światowej. O gustach się nie dyskutuje, ale to tak jakby ktoś wypowiadał się na temat, o którym nie ma pojęcia. Mówię tu o osobach i ich opiniach, które oceniły niżej niż 7...

Książka jest dość mocno nacechowana emocjonalnie, autor błędnie używa pojęcia ludobójstwa, a do tego pisze dość chaotycznie. Spodziewałam się czegoś więcej.

Książka jest dość mocno nacechowana emocjonalnie, autor błędnie używa pojęcia ludobójstwa, a do tego pisze dość chaotycznie. Spodziewałam się czegoś więcej.

Była warta przeczytania. Choć może nie tak odkrywcza bo mam już za sobą dziesiątki książek poświęconych tematyce II wojny światowej ale dająca wiele do myślenia. Przyznam że tematyka cierpienia trochę się we mnie emocjonalnie wyczerpała po serii książek o brutalności wojen dawnych i współczesnych, ale każda z nich przypomina o jednym – że to człowiek drugiemu gotuje ten los. Nie żadna tajemnicza, bezosobowa siła. Człowiek jest sprawcą dobra i zła.
Ta książka była ciekawa pod kątem tego jak akcja T4 była komunikowana społeczeństwu przez nazistów, jak mocno Hitler musiał się liczyć z własną opinią wewnętrzną i jak dostosowywał swoją ideologię do narodowej opinii publicznej.
Poza tym zgadzam się, że panował w niej chaos i szereg powtórzeń. Zdecydowanie można by było to samo zmieścić na 2/3 objętości.

Była warta przeczytania. Choć może nie tak odkrywcza bo mam już za sobą dziesiątki książek poświęconych tematyce II wojny światowej ale dająca wiele do myślenia. Przyznam że tematyka cierpienia trochę się we mnie emocjonalnie wyczerpała po serii książek o brutalności wojen dawnych i współczesnych, ale każda z nich przypomina o jednym – że to człowiek drugiemu gotuje ten...

Trudna do przeczytania. Liczne wstawki niemieckojęzyczne, powtórzenia treści i wniosków autora w kilku rozdziałach, wszechobecny chaos i sprzeczne informacje uprzykrzają czytanie. Na domiar złego na końcu Aly Gotz urządza połajankę wszystkich badaczy, którzy dokonali plagiatu i wykorzystywali bezprawnie jego opracowania w tejże tematyce.

Trudna do przeczytania. Liczne wstawki niemieckojęzyczne, powtórzenia treści i wniosków autora w kilku rozdziałach, wszechobecny chaos i sprzeczne informacje uprzykrzają czytanie. Na domiar złego na końcu Aly Gotz urządza połajankę wszystkich badaczy, którzy dokonali plagiatu i wykorzystywali bezprawnie jego opracowania w tejże tematyce.

Porażająca. Dająca mocno do myślenia. O tym się nie mówi. Temat tabu. I choć od zakończenia wojny wiele ujawniono, w wielu miejscach postawiono tablice i obeliski upamiętniające tę zbrodnię, nadal jest to temat wstydliwy. Holokaust czy mordowanie jeńców i cywili na masową skalę, choć straszny, od biedy można jakoś wpisać w chorą logikę wojny totalnej. Inne nacje określono jako wrogów a wroga należy zniszczyć. Ale w jaką logikę można wpisać masowe, systematyczne mordowanie własnych obywateli?
Autor przedstawia powstanie i rozwój programu „eutanazyjnego” w Niemczech, który miał poparcie najwyższych czynników państwowych. Cudzysłów użyty celowo. Bo program i skala działań przed drugą wojną światową oraz w jej trakcie przechodzi wszystko, co można sobie wyobrazić. Bo to nie były pojedyncze, skrajne przypadki aborcji czy zaprzestania uporczywej terapii lecz zaplanowany, masowy mord. Zaczyna się od przypadków pozornie skrajnych, dotyka ludzi silnie upośledzonych umysłowo, ale bardzo szybko przybiera na sile obejmując coraz większe rzesze ludzi, których życie jest bezwartościowe, jak roją sobie nazistowscy włodarze. A co gorsza, jak sobie roją… lekarze, pielęgniarki a nawet przeciętni cywile.
Książka miejscami sprawia wrażenie nieco chaotycznej, nie łatwo zrozumieć klucz, wg którego autor zestawił informacje. Niemniej jednak warto poznać. Trudno czytać na chłodno.

Porażająca. Dająca mocno do myślenia. O tym się nie mówi. Temat tabu. I choć od zakończenia wojny wiele ujawniono, w wielu miejscach postawiono tablice i obeliski upamiętniające tę zbrodnię, nadal jest to temat wstydliwy. Holokaust czy mordowanie jeńców i cywili na masową skalę, choć straszny, od biedy można jakoś wpisać w chorą logikę wojny totalnej. Inne nacje określono...

Wstrząsająca, naukowa, interesująca. Dla mnie prawie 10/10 bo jednak mam wrażenie że za krótka i czasami zbyt chaotyczna.

Wstrząsająca, naukowa, interesująca. Dla mnie prawie 10/10 bo jednak mam wrażenie że za krótka i czasami zbyt chaotyczna.

Chaotyczna, nieuporządkowana i zawierająca zbyt wiele niepotrzebnych informacji, vide sytuacja rodzinna autora. Mimo to dla osób zainteresowanych akcją T4 oraz reakcjami nań niemieckiego społeczeństwa jest to pozycja warta przeczytania, choć niekoniecznie już kupienia.

Chaotyczna, nieuporządkowana i zawierająca zbyt wiele niepotrzebnych informacji, vide sytuacja rodzinna autora. Mimo to dla osób zainteresowanych akcją T4 oraz reakcjami nań niemieckiego społeczeństwa jest to pozycja warta przeczytania, choć niekoniecznie już kupienia.