Dobra - dla laika. Dla kochających góry i o górach czytać - bardzo dobra. Reporterski, niemal suchy styl relacji sprawia, że opis krytycznych dni w strefie śmierci dosłownie "boli" czytającego. Jak to w ogóle można przeżyć? Pomimo, że opowieść dotyczy naprawdę tragicznych wydarzeń, nie ma w tej książce pretensji, oskarżeń, wyrzutów wobec kogokolwiek (mimo że zachowanie co najmniej dwóch z kierowników wypraw tam obecnych budzić może pewne kontrowersje). Myślę zresztą, że jeśli ktoś nie był w takich sytuacjach, to nie ma prawa oceniać podejmowanych tam na gorąco, pod wpływem nadmiaru emocji i niedoboru tlenu, decyzji. Zwróciłam uwagę na kontrast pomiędzy pierwszą częścią, gdzie autorzy prawie co drugie zdanie podkreślają, jak wszystko zostało perfekcyjnie przygotowane, zorganizowane, a druga, gdy zapanował chaos i walka o przetrwanie. I tym, co z relacji tej przede wszystkim przebija, to żal, że mimo wysiłku, nakładu środków i przygotowań, wszystko to zniweczone zostało przez kilka naprawdę prozaicznych, wręcz szkolnych błędów, których na każdej wycieczce (nie tylko wysokogórskiej) unikać się powinno. Te błędy wywołały lawinę tragicznych zdarzeń. Lektura sprawdza się ku przestrodze każdego włóczykija.

Dobra - dla laika. Dla kochających góry i o górach czytać - bardzo dobra. Reporterski, niemal suchy styl relacji sprawia, że opis krytycznych dni w strefie śmierci dosłownie "boli" czytającego. Jak to w ogóle można przeżyć? Pomimo, że opowieść dotyczy naprawdę tragicznych wydarzeń, nie ma w tej książce pretensji, oskarżeń, wyrzutów wobec kogokolwiek (mimo że zachowanie co...