"Dziewczyny, które zabiły Chloe" to moja czwarta książka w tym roku i uważam ją za wisienkę na torcie.
Dlaczego?
Kryminał, gatunek niejako zapomniany, w ostatnim roku przeżył istny katharsis. Jednak kryminał to gatunek niezwykle wymagający. Fabuła musi być elastycznie zbudowana, bohaterowie mają być wyraziści a wszystko trzymać się spójnej całości.
Cóż. "Dziewczyny, które zabiły Chloe" to najwyższa klasa kryminału.
Fabuła:
Letni poranek 1986 roku. Dwie jedenastolatki, Jade i Bel, spotykają się przypadkowo i zawierają jednodniową znajomość, która połączy ich już na zawsze. Zabijają Chloe. Czteroletnią uroczą dziewczynkę, będąc tym samym uznane za potwory, wyklęte z jakiejkolwiek społeczności i skazane przez sąd...
Mija 25 lat. Amber Gordon jest sprzątaczką w parku rozrywki Whitmouth, natomiast Kristy Lindsay dziennikarką z doskoku.
Gdy w nadmorskim kurorcie w którym zatrudniona jest Amber, dochodzi do serii morderstw, Kristy postanawia napisać o tym artykuł. Pakuje torbę, wsiada w samochód i jedzie na spotkanie, które odmieni życie jej i dziewczyny, która sprząta Labirynt Nieskończoności w lunaparku...

Jest to powieść o tym, jak niedojrzale decyzje wpływają na dojrzale życie. Czy z takim piętnem da się żyć?
Opowieść o wyparciu, strachu, bólu i konsekwencjach. O kłamstwie i tajemnicach, które ma każdy z nas...
Małe miasteczko, nadmorski kurort. Tu się wszyscy znają i wszyscy się lubią. Pozornie. Im mniejsza społeczność tym więcej tajemnic, a radzenie sobie z nimi stanowi główny watek tej powieści.
Dlaczego warto przeczytać?
"Dziewczyny...." wciągają od pierwszej strony. Czuje się jakby każda litera została nasmarowana grubą warstwą wazeliny bo wzrok delikatnie i niesamowicie sprawnie się po nich przesuwa.
Postacie są niesamowicie skonstruowane, czujemy że Amber i Kristy mogły by mieszkać ścianę obok, od zwykłe dziewczyny, przyjemne, niewyróżniające się sąsiadki. Autorka jest mistrzem w panowaniu nad emocjami bohaterek a co za tym idzie i naszymi. Jesteśmy zaangażowane, kibicujemy prawie każdemu bohaterowi, a okazuje się jednak, ze tak jak w życiu, nic co czarne nie jest do końca czarne, a białe zazwyczaj okazuje się być szare.
Wątek małych, zaściankowych miasteczek jest dość popularny w literaturze. I zawsze podchodzę do niego entuzjastycznie, aczkolwiek trzeba niemałego talentu by utrzymać klimat nie tracąc przy tym uwagi czytelnika. Alex Marwood doskonale tym stylem operuje i pochłania nas w ten mroczny, tajemniczy świat.
"Dziewczyny, które zabiły Chloe" to jeden z lepszych kryminałów które mogłam ostatnio przeczytać. Pochłonięta w dwa dni, nie pozwalała mi zasnąć, i całkowicie pochłaniała moją uwagę. Bo jest literatura na naprawdę na wysokim poziomie i polecę ją zdecydowanie każdemu.
Cóż, panie King, mówiąc "najlepsza książka roku"zdecydowanie wiem co miał Pan na myśli ..

"Dziewczyny, które zabiły Chloe" to moja czwarta książka w tym roku i uważam ją za wisienkę na torcie.
Dlaczego?
Kryminał, gatunek niejako zapomniany, w ostatnim roku przeżył istny katharsis. Jednak kryminał to gatunek niezwykle wymagający. Fabuła musi być elastycznie zbudowana, bohaterowie mają być wyraziści a wszystko trzymać się spójnej całości.
Cóż. "Dziewczyny, które...