Okazuje się, że w Warszawie zaskakująco łatwo kupić legalnie narkotyki. Wcale niepotrzebne są do tego ustawy o medycznej marihuanie, wystarczy mieć dobre pomysły i bujną wyobraźnię, żeby odpowiednio zbajerować lekarzy-psychiatrów.

Pomysłów nie brakuje bohaterowi książki Strachoty. Pracuje w piśmie „Legendy miejskie” i ma dość naturalny talent do opowiadania niestworzonych historii. To się przydaje, gdy trzeba potem lekarzowi sprzedać kolejną nową historię, wartą wypisania recepty.

Brzmi nieźle prawda? Trochę naściemniać, dostać magiczne pigułki, po których świat staje się lepszy. Sęk w tym, że tylko na chwilę. Potem zalicza się coraz ostrzejsze zjazdy, przy których heroinowy cold turkey wydaje się pikusiem.

Szacuje się, że antydepresanty bierze już blisko 5% Polaków. W USA to już prawie 13%. Leki przeciwdepresyjne oprócz swojego terapeutycznego działania ukazują również coraz częściej drugie – uzależniające. Stają się problemem, wciąż za mało znanym i uświadomionym. Dlatego bardzo dobrze, że Juliusz Strachota napisał tę książkę, a Korporacja Ha!art zdecydowała się na jej kolejną edycję.

Powieść Strachoty to autobiograficzny dziennik ćpuna i przestroga przed ćpaniem w jednym. Na nieco ponad 200 stronach obserwujemy, jak wali się jego życie i zdrowie, jak popada w długi i trwoni wszystko co miał. Lekarze, którzy w takiej sytuacji powinni teoretycznie pomagać, w większości bez skrupułów przepisują większe dawki. Jedni robią to z pobudek materialnych, inni czują się bezradni i boją się odmówić leków komuś ciężko uzależnionemu.

Strachota ma talent do zabawnego pisania o rzeczach trudnych. Jego bohater co chwila podejmuje złe decyzje i stacza się coraz bardziej, a czytelnik na zmianę pęka ze śmiechu i wkurza się na cały świat. Świat, do którego ćpun w pewnym momencie już przestaje przynależeć. Staje się odrealniony, działa w oderwaniu od tego, co tu i teraz. Zwłaszcza, że przyjmowane hurtowo pigułki rujnują mu pamięć, sprowadzając ją do albumu czarnych dziur.

Na szczęście pamięci starczyło na „Relaks amerykański”, który choć nie wybitny, mówi o ważnych i trudnych sprawach. Ciężko obok tej książki przejść obojętnie.

Okazuje się, że w Warszawie zaskakująco łatwo kupić legalnie narkotyki. Wcale niepotrzebne są do tego ustawy o medycznej marihuanie, wystarczy mieć dobre pomysły i bujną wyobraźnię, żeby odpowiednio zbajerować lekarzy-psychiatrów.

Pomysłów nie brakuje bohaterowi książki Strachoty. Pracuje w piśmie „Legendy miejskie” i ma dość naturalny talent do opowiadania niestworzonych...