Za każdym razem gdy sięgam po koleją część nie mogę doczekać się poznania nowych kluczy. Ta magia której "dorośli nie widzą" jest z każdą kolejną częścią bardziej niesamowita. Tyle pytań, zagadkowych rzeczy do odkrycia. Przywiązałam się do bohaterów. Ich przeżycia - te fantastyczne jak i te bardzo przyziemne - są poruszające, podoba mi się jak pełen emocji jest ten komiks. Lecę dalej i polecam :)

Za każdym razem gdy sięgam po koleją część nie mogę doczekać się poznania nowych kluczy. Ta magia której "dorośli nie widzą" jest z każdą kolejną częścią bardziej niesamowita. Tyle pytań, zagadkowych rzeczy do odkrycia. Przywiązałam się do bohaterów. Ich przeżycia - te fantastyczne jak i te bardzo przyziemne - są poruszające, podoba mi się jak pełen emocji jest ten komiks....

Emocjonujący tom, w którym akcja przetyka się ze scenami pogłębiającymi charaktery. Czyta się jednym tchem. Do tego rewelacyjne kadry i zabawne dialogi.

Emocjonujący tom, w którym akcja przetyka się ze scenami pogłębiającymi charaktery. Czyta się jednym tchem. Do tego rewelacyjne kadry i zabawne dialogi.

Dobra ludziska, lecimy z trzecim tomem świetnie rozpędzającej się serii "Locke & Key". Tym razem nie będzie przydługiego wstępu, tylko od razu zanurzmy się wprost w mroczne odmęty Keyhouse, by odkrywać kolejne sekrety, otaczające rodzinę Locke. Zapraszam.

Atmosfera w Keyhouse zaczyna się coraz bardziej zagęszczać. Nina Locke z każdym kolejnym dniem zatraca kontakt z otaczającym ją światem, szukając szczęścia i ukojenia w butelce alkoholu. Dodatkowo przez cały czas ma wrażenie, że ktoś obcy przebywa w ich domu... Tymczasem Bode nie ustaje w poszukiwaniu kolejnych kluczy, a na horyzoncie pojawia się potężny artefakt... Korona Cieni...

Tak jak wspomniałem we wstępie, akcja całej historii zaczyna coraz bardziej przyspieszać, czego doskonałym przykładem jest właśnie trzeci zeszyt. Przede wszystkim autorzy odeszli od dark fantasy i w końcu zaserwowali nam rasową grozę. Myślę, że duży wpływ miał na to tytułowy artefakt, ale jakby nie patrzeć to ta część jest dużo bardziej mroczna i klimatyczna, niż poprzednie dwie. Główny antagonista przestaje działać z ukrycia i pokazuje na co go tak naprawdę stać. Szczególnie widać to w scenie starcia z rodzeństwem Locke. Przyznam się, że wielokrotnie podczas lektury, łapałem się za głowę ze szczęścia, że w końcu jest w stu procentach tak, jak być powinno, czyli mrocznie i brutalnie.

Warstwa obyczajowa również nie zawodzi. Wręcz przeciwnie, zostaje podkręcona na maksa przez coraz większe problemy alkoholowe Niny Locke. Poza tym pojawia się kolejny klucz, do bardzo specyficznego artefaktu, który mam wrażenie, jeszcze bardziej ora jej już i tak zniszczoną psychikę.

Graficznie również mamy potężny przeskok. W końcu Gabriel Rodriguez pokazał to, czym zachwycałem się przy "Złotym Wieku". A plansze ze scenami walk, z udziałem młodzieży Locke, o których wspomniałem nieco wyżej, robią rewelacyjną robotę.

Podsumowując, "Korona Cieni" napędza serię "Locke & Key", podobnie jak robi to Leon Madsen, orbitując pod płotem na torze Włókniarza Częstochowa. Co tu dużo mówić, zacieram już łapy na spotkanie z kolejnym tomem.

Tyle ode mnie!!! Do usłyszenia!!!

Dobra ludziska, lecimy z trzecim tomem świetnie rozpędzającej się serii "Locke & Key". Tym razem nie będzie przydługiego wstępu, tylko od razu zanurzmy się wprost w mroczne odmęty Keyhouse, by odkrywać kolejne sekrety, otaczające rodzinę Locke. Zapraszam.

Atmosfera w Keyhouse zaczyna się coraz bardziej zagęszczać. Nina Locke z każdym kolejnym dniem zatraca kontakt z...

Ileż emocji było w tym albumie. Wiem, brzmi to dość oklepanie, ale naprawdę to co napisał Joe Hill, a zilustrował Garbriel Rodriguez, powinno znaleźć się na półce każdego miłośnika horroru. Takiego solidnego, klasycznego, gdzie klimat jest budowany przez tajemnicę oraz cienie, bez niepotrzebnego rozlewu krwi. Trzeci album Locke and Key narobił mi strasznego apetytu na resztę serii, która liczy sześć tomów plus siódmy opisujący osobną przygodę. I już spieszę z wyjaśnieniem dlaczego tak się stało :)

Znów poznajemy działanie trzech nowych kluczy, w tym Klucza Cieni, który jest widoczny na okładce. Sceny z nim związane wyglądają obłędnie, a sam klucz jest naprawdę interesujący. Równie potężny co Klucz Głowy pozwalający dosłownie zajrzeć pod czaszkę i tam namieszać. Fabuła skupia się jednak na zagadkach z przeszłości, które kładą się długimi cieniami na obecnych wydarzeniach. Zatem mrok dominuje w tym albumie, choć w różnym odniesieniu. Tytułowa korona pojawia się dość późno, jednak poprzedza ją fala ciekawych konfrontacji.

Po pierwsze dostajemy starcie głównego antagonisty z jedną jego niedawnych "marionetek", czyli człowiekiem odpowiedzialnym za śmierć ojca rodziny Locke. To doprowadza do interesującego zwrotu akcji i równie ciekawych konsekwencji tego wydarzenia. Od tego momentu atmosfera się zagęszcza, bowiem Kim Locke, pozbawiona (dosłownie) emocji strachu oraz smutku, stara się dociec prawdy o wydarzeniach z końca lat 80tych poprzedniego stulecia. Szczególnie, że łączą się one ze śmiercią jej ojca oraz niedawną śmiercią sędziwego nauczyciela z jej szkoły. Jednak z czasem cienie stają się coraz mroczniejsze, a co gorsza istnieje sposób, aby je wykorzystać w zupełnie inny sposób.

Intryga jest poprowadzona genialnie i mój apetyt na resztę serii bardzo wzrósł. W międzyczasie obejrzałem trailer filmowej adaptacji serii i zrodziły się we mnie pewne obawy. Czy serial da radę utrzymać posępny, mocny oraz miejscami przerażający klimat komiksów? Zarówno rysunki jak i scenariusz płynnie łączą się w jedną całość, dając odbiorcy rasowy horror. Nie pospolity slasher czy monster story, a wykwintną , świetnie doprawioną i trzymającą w napięciu opowieść grozy. Nie jestem pewien, czy serial da radę powtórzyć ten manewr i nie chodzi mi tutaj o rozbieżności fabularne, a sam klimat. Komiksy wręcz od niego kipią i już tylko dla tego elementu warto po nie sięgnąć.

"Locke and Key" urzekł mnie od pierwszych stron, ale im głębiej wchodzę w tą opowieść, tym mój apetyt rośnie. Obecnie mam tytaniczne oczekiwania względem finału i mam szczerą nadzieję, że nie przesadzę w tym aspekcie. Żałuję tylko tego, że tak późno zabrałem się za tą serię, choć z drugiej strony mam sposobność przeczytania od razu całości. Bowiem jakbym miał czekać pół roku lub rok na kolejny tom, to bym zwyczajnie oszalał. Zatem trwaj przygodo i porwij mnie do świata kluczy, otwierając kolejne drzwi, za którymi czają się cienie.

Ileż emocji było w tym albumie. Wiem, brzmi to dość oklepanie, ale naprawdę to co napisał Joe Hill, a zilustrował Garbriel Rodriguez, powinno znaleźć się na półce każdego miłośnika horroru. Takiego solidnego, klasycznego, gdzie klimat jest budowany przez tajemnicę oraz cienie, bez niepotrzebnego rozlewu krwi. Trzeci album Locke and Key narobił mi strasznego apetytu na...

Komiks znakomity - łączy elementy horrory i fantastyki z przygodą i dramatem rodzinnym. Pełno tu sekretów, tajemnic z przeszłości, postaci z krwi i kości. Fabuła jest tak skonstruowana, że właściwie od pierwszej strony czytelnik wsiąka w ten świat i chce poznać odpowiedzi na pytania, które się pojawiają w trakcie lektury. Świetne jest też to jak wszystko trzyma się tu kupy, watki się łączą i każdy ma swoje logiczne zakończenie. Rysunki dość niecodzienne. osobiście wolę inną kreskę, ale akurat do takiej opowieści z elementami horrory i baśni - ilustracje Rodrigueza pasują jak ulał. Mają w sobie trochę realizmu, ale są mocno stylizowane, kojarzą się z klasyczną fantastyką. Gorąco polecam całą serię, bardzo satysfakcjonująca lektura.

Komiks znakomity - łączy elementy horrory i fantastyki z przygodą i dramatem rodzinnym. Pełno tu sekretów, tajemnic z przeszłości, postaci z krwi i kości. Fabuła jest tak skonstruowana, że właściwie od pierwszej strony czytelnik wsiąka w ten świat i chce poznać odpowiedzi na pytania, które się pojawiają w trakcie lektury. Świetne jest też to jak wszystko trzyma się tu kupy,...

Rezydencja Keyhouse wraz ze swoimi mieszkańcami zaczyna pogrążać się w coraz większej ciemności. Wszechobecny mrok skrywa wiele przerażających sekretów, które nigdy nie powinny zostać odsłonięte. Rodzina Locke’ów zdaje sobie jednak sprawę z tego, że tylko prawda ich wyzwoli. Muszą więc oni toczyć desperacką walkę o życie w świecie, w którym noc jest śmiertelnym wrogiem, a koszmary stają się rzeczywistością. W wyniku kolejnych zaprezentowanych tutaj wydarzeń czytelnik ma okazję również poznać dwa nowe „klucze”. Szczególnie istotny jest jeden z nich (znajdujący się na okładce komiksu). Klucz, którego każdy chce posiadać, gdyż pozwala on poznać wiele ukrywanych sekretów.

Zasadniczo na temat Locke & Key #3: Korona Cieni można byłoby napisać: jeszcze więcej mroku, jeszcze więcej tajemnic, jeszcze więcej niesamowitego klimatu. Byłoby to jednak mocno nieuczciwe w stosunku do autora scenariusza, który kolejny raz udowadnia tutaj, że potrafi pisać wciągające historie równie dobre, jak jego znany ojciec. Joe Hill skupia się mocno na wewnętrznych rozterkach różnych członków rodziny. Stawia ich również w wielu niebezpiecznych i przerażających sytuacjach, które mają podnieść tętno czytelnika. W świetnym stylu wykorzystuje on tutaj fantastykę i elementy nadprzyrodzone do opisywania ludzkich tragedii. Do pokazania różnych oblicz żałoby po utracie bliskich i wewnętrznej walki z własnymi demonami/słabościami. Scenariusz pod wierzchnią warstwą horroru i fantastyki skrywa więc swoje mocno skomplikowane i zachwycające oblicze. Dba on przy tym, aby historia była doskonale wywarzona i każdy jej element perfekcyjnie do siebie pasował.

Dotyczy to oczywiście również oprawy rysunkowej. Prace Gabriela Rodrigueza utwierdzają odbiorcę dzieła w przekonaniu, że jest on wybitnym specjalistą w odpowiednim kadrowaniu, tak aby wydobyć z danej sceny wszystkie możliwe emocje i nadać jej zapadający w pamięć klimat. Niezależnie od tego, czy obserwujemy bardziej dynamiczne momenty, czy statyczne sceny, można być pewnym, że są one dopracowane w każdym detalu.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-locke-key-tom-3/

Rezydencja Keyhouse wraz ze swoimi mieszkańcami zaczyna pogrążać się w coraz większej ciemności. Wszechobecny mrok skrywa wiele przerażających sekretów, które nigdy nie powinny zostać odsłonięte. Rodzina Locke’ów zdaje sobie jednak sprawę z tego, że tylko prawda ich wyzwoli. Muszą więc oni toczyć desperacką walkę o życie w świecie, w którym noc jest śmiertelnym wrogiem, a...

Trzeci tom Locke & Key przynosi nam kolejne ciekawe wątki. Jako, że już dość dobrze poznaliśmy bohaterów, można było się skupić na tworzeniu kolejnych intryg czy nowych tajemnic. W Koronie cieni dostajemy zatem dość nieoczekiwane zawarcie znajomości przez Kinsey, zostaje wprowadzony klucz cieni i klucz olbrzyma, a samo ich wykorzystanie w fabule jest świetne. Jako bonus dostajemy trochę dramatu rodzinnego, w którym Tyler jako najstarszy z rodzeństwa zmaga się z alkoholizmem matki. Hill i Rodriguez nie zawodzą, a budowane przez nich napięcie sprawie, że nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Trzeci tom Locke & Key przynosi nam kolejne ciekawe wątki. Jako, że już dość dobrze poznaliśmy bohaterów, można było się skupić na tworzeniu kolejnych intryg czy nowych tajemnic. W Koronie cieni dostajemy zatem dość nieoczekiwane zawarcie znajomości przez Kinsey, zostaje wprowadzony klucz cieni i klucz olbrzyma, a samo ich wykorzystanie w fabule jest świetne. Jako bonus...

Wszystkie tomy tego cyklu utrzymują ten sam, bardzo dobry poziom. Po przeczytaniu jednego komiksu, chcemy sięgnąć po kolejny. Dobrze zilustrowana wizja Hilla.

Wszystkie tomy tego cyklu utrzymują ten sam, bardzo dobry poziom. Po przeczytaniu jednego komiksu, chcemy sięgnąć po kolejny. Dobrze zilustrowana wizja Hilla.

Im dalej z Hillem i Rodriguezem tym ciekawiej. Jakże daje mi radość ta historia, a jakże oko ćwiczę na szukaniu szczegółów :)

Im dalej z Hillem i Rodriguezem tym ciekawiej. Jakże daje mi radość ta historia, a jakże oko ćwiczę na szukaniu szczegółów :)

Nie oglądajcie serialu!!!
Serial to papka dla dzieci..
A ten komiks to mistrzostwo w wykonaniu wschodzącej gwiazdy horroru (a prywatnie syna Stephena Kinga 😈)..
Nie czytałam komiksu chyba od liceum 🤦‍♀️🤦‍♀️
Co za wspaniała historia 😁😁😁

Nie oglądajcie serialu!!!
Serial to papka dla dzieci..
A ten komiks to mistrzostwo w wykonaniu wschodzącej gwiazdy horroru (a prywatnie syna Stephena Kinga 😈)..
Nie czytałam komiksu chyba od liceum 🤦‍♀️🤦‍♀️
Co za wspaniała historia 😁😁😁