Summer ma dwanaście lat i jest jedną z największych gwiazd Hollywood. Gra w filmach, zna największe sławy i zarabia miliony. Lecąc do Australii, na plan zdjęciowy najnowszej superprodukcji, jej samolot tajemniczo niknie w oczach. Podobnie jak inni pasażerowie, Summer ratuje się wyskakując z wraku. Wraz z nią skacze nieznany jej chłopak. I podczas gdy wszyscy pasażerowie lądują w wodzie, dwoje nastolatków trafia na tajemniczą wyspę. Tam odkrywają, że mają moc. Jednak to dopiero początek ich przygód.
Zawsze podkreślam, że nie lubię młodzieżówek i raczej od nich stronię. Co skłoniło mnie ku tej? Autorka, Marysia, jest młodsza niż ja, a już może się poszczycić tym, że napisała książkę. Przyznaje, pochłonęła mnie ciekawość, co takiego mogła stworzyć tak młoda osóbka. Ciekawość to pierwszy stopień do wiedzy, czyż nie?
Nie trzeba bardzo zaczytywać się w "Wyspę X" by stwierdzić, że historia Summer to typowe "dream come true" każdego dziecka. Ma niewiele lat, dość zagadkową przeszłość, a odkąd tylko odbiła się od dna, jej życie jest pasmem wręcz niekończących się sukcesów. Szalenie podobała mi się w niej jedna, dość prosta rzecz - ten sukces nie zrobił z niej rozkapryszonej królewny. To ogromny plus, bo chyba tego bałam się najbardziej. Fakt, miewa momenty gdy jej myśli nieco zakrawają o gwiazdorzenie, ale tylko minimalnie.
Najbardziej pokochałam Lilly. Za to, że ma charakterek. Potrafi odpowiedzieć na zaczepkę, ma ogromną wiedzę, niespożytą energię i chyba najciekawszą historię.
Momentami zapominałam, że bohaterowie mają maksymalnie po 13 lat. Zachowywali się bardzo, a nawet nazbyt, dojrzale jak na swój wiek. Geniusze swoich dziedzin, których niczym nie zaskoczysz, z wiedzą na którą niektórzy pracują pół życia. W niektórych momentach to sprawiało, że zupełnie inaczej ich się odbierało. Byli aż nazbyt idealni jak na swój wiek. Co odbierało im dziecięcej niewinności. Owszem, popełniali błędy, ale nie było ich aż tyle by ich perfekcja nie zwracała na siebie uwagi.
Nieco zaskoczył mnie fakt, że w całej tej historii tak naprawdę chodzi o magię. To potęgowało uczucie, że historia jest spełnieniem marzeń każdego dziecka, ale nie w negatywnym znaczeniu.
Może to moje własne uprzedzenia, ale początkowo nieco irytowała mnie narracja. Chyba nie umiem się odnaleźć w tej pierwszoosobowej. Jednak później, odniosłam wrażenie, może błędne, a może nie, że to wszystko ma być swego rodzaju dziennikiem Summer. Coś na styl bloga o jej przygodach. W pamięć zapadła mi jedna rzecz - pod sam koniec bohaterka przeprasza czytelnika za używanie "trudnych" słów takich jak kartografia. Troszeczkę zbiło mnie to z tropu i utwierdziło w przekonaniu, że książka kierowana jest raczej do młodszych osób.
W ogólnym rozrachunku "Wyspa X" to ciekawa pozycja dla nieco młodszych czytelników lub relaksująca i bardzo szybka rozrywka dla tych bardziej "wyszukanych". To historia o magii i odpowiedzialności jaką niosą ze sobą niektóre dary losu.

Tekst z http://smieszna-nazwa.blogspot.com/

Summer ma dwanaście lat i jest jedną z największych gwiazd Hollywood. Gra w filmach, zna największe sławy i zarabia miliony. Lecąc do Australii, na plan zdjęciowy najnowszej superprodukcji, jej samolot tajemniczo niknie w oczach. Podobnie jak inni pasażerowie, Summer ratuje się wyskakując z wraku. Wraz z nią skacze nieznany jej chłopak. I podczas gdy wszyscy pasażerowie...