Audiobook.
Rewelacyjna powieść Orzeszkowej!
Tytułowy Meir, Żyd z małego miasteczka stara się przeciwstawić tzw. psychologii tłumu i odrzucić błędy popełniane od pokoleń przez mieszkańców i wpajane dzieciom co szczególnie boli Meira...
Przekaż tej lektury jest dosadny, trzeba iść swoją drogą i walczyć o swoje nawet jak świat jest przeciw nam i naszym marzeniom....
Gorąco polecam💓

Audiobook.
Rewelacyjna powieść Orzeszkowej!
Tytułowy Meir, Żyd z małego miasteczka stara się przeciwstawić tzw. psychologii tłumu i odrzucić błędy popełniane od pokoleń przez mieszkańców i wpajane dzieciom co szczególnie boli Meira...
Przekaż tej lektury jest dosadny, trzeba iść swoją drogą i walczyć o swoje nawet jak świat jest przeciw nam i naszym marzeniom....
Gorąco...

Eliza Orzeszkowa to dla mnie przede wszystkim „Nad Niemnem” - moja lektura szkolna, i muszę przyznać, że do chwili obecnej nie sięgałam po inne jej powieści, a szkoda, bo Meir Ezofowicz” to piękna powieść. Książka opisuje miasteczko zamieszkałe przez społeczność żydowską i młodego człowieka wywodzącego się z tej społeczności, chłopaka walczącego z zacofaniem i przesądami. Tytułowy bohater chciał uzmysłowić swoim współwyznawcom, że istnieje świat poza ich miasteczkiem i ludzie innej nacji, z którymi powinno się współpracować. Meir Ezofowicz to chłopak religijny, ale kieruje się głównie dobrocią serca, jest przepełniony miłością, pomaga słabszym.
Orzeszkowa interesowała się sprawą żydowska, dlatego też wnikliwie pokazała życie i obyczaje społeczeństwa żydowskiego, jest to świat odrębny, zamknięty w sobie, posiadający różnice klasowe.

Eliza Orzeszkowa to dla mnie przede wszystkim „Nad Niemnem” - moja lektura szkolna, i muszę przyznać, że do chwili obecnej nie sięgałam po inne jej powieści, a szkoda, bo Meir Ezofowicz” to piękna powieść. Książka opisuje miasteczko zamieszkałe przez społeczność żydowską i młodego człowieka wywodzącego się z tej społeczności, chłopaka walczącego z zacofaniem i przesądami....

Arcydzieło. Przepiękna, bardzo mądra i ciekawa powieść "żydowska". Byłam pod wrażeniem dokładności i głębi, z jaką autorka opisała środowisko polskich chasydów - ich obyczaje, spory, religię, sytuację życiową. Jest tu również humor - na najwyższym poziomie, subtelny, niektòre postaci groteskowe, a scena pomiędzy Żydami a dziedzicem wręcz genialna w swoim komizmie. Odczułam sympatię wobec protagonisty i jego moralnej wybitności. Jak nie jestem zbyt romantyczna to rozmowy między nim a ukochaną mnie jakoś rozczuliły, zwłaszcza biorąc pod uwagę końcówkę powieści... Wzruszyła mnie ta książka swoim wczuciem się w tamto środowisko, swoim idealizmem i wiarą w wyższe wartości - poznania, postępu, miłości i wierności. Orzeszkowa jest dziś niedoceniana i kojarzona z nudnymi lekturami, tymczasem w jej pisarstwie jest wiele pereł. Ta powieść jest również bardzo dobrze skomponowana i napisana pięknym językiem, zaś tendencyjność pozytywistyczna subtelna. Urzeka mnie pragnienie autorki wydobywania ludzkości z ciemności niewiedzy i zabobonów. Urzeka mnie jej wiara w ideały i pracę społeczną. Brakuje mi tego we współczesnym świecie i literaturze. Polecam audiobook czytany przez Mieczysława Voita - doskonała interpretacja utworu!

Arcydzieło. Przepiękna, bardzo mądra i ciekawa powieść "żydowska". Byłam pod wrażeniem dokładności i głębi, z jaką autorka opisała środowisko polskich chasydów - ich obyczaje, spory, religię, sytuację życiową. Jest tu również humor - na najwyższym poziomie, subtelny, niektòre postaci groteskowe, a scena pomiędzy Żydami a dziedzicem wręcz genialna w swoim komizmie. Odczułam...

Nasza noblistka powinna się uczyć od Orzeszkowej, jak można pisać o satelitach cywilizacji w sposób interesujący, pouczający i mobilizujący do dobrego. Ależ ciekawe byłoby porównanie Ksiąg Jakubowych z Meirem Ezofowiczem. Nie wątpię, kto by zwyciężył w takim starciu.

Nasza noblistka powinna się uczyć od Orzeszkowej, jak można pisać o satelitach cywilizacji w sposób interesujący, pouczający i mobilizujący do dobrego. Ależ ciekawe byłoby porównanie Ksiąg Jakubowych z Meirem Ezofowiczem. Nie wątpię, kto by zwyciężył w takim starciu.

- Jagna, co myślisz?



(ocena odnosi się tylko do treści powieści)

Wiadomo, nawet by nie było co wspomnieć w tym miejscu o Tokarczuk.

Wg mnie Orzeszkowa jest lepsza, dużo lepsza od Reymonta.

Spośród książek w "Literatura piękna", które aktualnie mam w biblioteczce, można by powiedzieć, że ta jest najpiękniejsza.



#noniby10ajednaknie


Ale bez kitu, że autorka może trafić do moich "ulubionych".

- Jagna, co myślisz?



(ocena odnosi się tylko do treści powieści)

Wiadomo, nawet by nie było co wspomnieć w tym miejscu o Tokarczuk.

Wg mnie Orzeszkowa jest lepsza, dużo lepsza od Reymonta.

Spośród książek w "Literatura piękna", które aktualnie mam w biblioteczce, można by powiedzieć, że ta jest najpiękniejsza.



#noniby10ajednaknie


Ale bez kitu, że autorka może...

Dzieła wybrane t.2 wyd. Czytelnik 1954

To kolejna książka Elizy Orzeszkowej, która nie jest tylko powieścią lecz przede wszystkim - lekcją historii. Podobnie jak w innych ukazany jest tu jeden z ważnych problemów społecznych w XIX wieku. Na przykładzie Szybowa, malutkiego miasteczka gdzieś na Białorusi, autorka ukazuje nam życie mieszkańców sztetla. Każdy, kto bez zaufania podchodzi do książek Feliksa Konecznego uważając go za antysemitę, powinien sięgnąć po tę właśnie pozycję, gdyż "Meir Ezofowicz", napisany został przez osobę doskonale znającą zagadnienie i dodatkowo poprzedzony wnikliwymi badaniami nad tematem. I bez wątpienia wiele problemów nakreślonych przez wybitnego historyka kilkadziesiąt lat później, znajduje tu swoje potwierdzenie. Mała społeczność miasteczka, składająca się z przedstawicieli różnych klas - od kompletnej biedoty do ludzi zamożnych, trzymana w stanie zupełnej, wręcz średniowiecznej ciemnoty. W oparach absurdalnych przepisów religijnych i zabobonu, nienawiści i pogardy dla innych, niechętni jakimkolwiek stosunkom z "edomitami", nieznający języka polskiego, w stworzonym przez siebie samych getcie - tak żyją z pokolenia na pokolenie. Czytając tę, w gruncie rzeczy dokumentalną książkę, każdy (czy jest antysemitą czy nie) musi zdać sobie sprawę, że istnienie takich właśnie miasteczek (lub po prostu skupisk) na ziemiach polskich (a były ich przecież setki) i to jeszcze dziesiątki lat po tym jak powieść się ukazała (bo jakże inaczej byłoby możliwe, by w przededniu II Wojny Światowej zasymilowane było tylko 15% z żyjących na ziemiach polskich 3 mln Żydów) - był to problem bardzo poważny...

Dzieła wybrane t.2 wyd. Czytelnik 1954

To kolejna książka Elizy Orzeszkowej, która nie jest tylko powieścią lecz przede wszystkim - lekcją historii. Podobnie jak w innych ukazany jest tu jeden z ważnych problemów społecznych w XIX wieku. Na przykładzie Szybowa, malutkiego miasteczka gdzieś na Białorusi, autorka ukazuje nam życie mieszkańców sztetla. Każdy, kto bez...

Cenie Elizkę ogromnie - za "Chama", "Niziny" czy "Dziurdziow", które totalnie wbijają mnie w fotel, bo we współczesnym czytelniku nadal potrafią wzbudzać emocje.

"Meir Ezofowicz" jednak, jeszcze zanim osobiście pojawił się w powieści, pozwolił autorce wznieść się na wyżyny ekstremalnego nudziarstwa i wielosłowia. Ci, którzy marudzą na opisy w "Nad Niemnem", tak naprawdę nie widzieli opisów.

Trzeba uzbroić się w cierpliwość, by doczekać akcji (wstęp historyczno-teoretyczny niewątpliwie był ważny dla zbudowania kontekstu, ale sposób jego prezentacji nawet mnie usypiał).

Powieść to historia małego białoruskiego miasteczka zamieszkanego przez ortodoksyjną społeczność żydowską. Mieszkańcy są odcięci od cywilizacji, od świata i żyją na dawny sposób - wierni tradycjom i skostniałym obyczajom.

Główną rolę odgrywają w historii dwa rody: konserwatywnych, teologicznych mądrych głów, czyli Tobrosów i zaradnych handlowców Ezofowiczów. Ród Ezofowiczów raz na kilka pokoleń wydaje na świat "oryginała", który stara się oświecić społeczność miasteczka i otworzyć ich świadomość na cywilizację, edukację itp.

Orzeszkowa daje głos Meirowi, który jako jeden z tych wybrańców ma odwagę i pragnienie, by zdobywać wiedzę świata zachodniego, uczyć się matematyki, filozofii, nie tylko Talmudu i nauk rabina.
Jego droga nie jest łatwa, spotyka go wiele niepowodzeń i przykrości. Czy uda mu się wyrwać swoją społeczność ze szponów skostniałej tradycji? Czy uda mu się zdobyć wiedzę, jaką daje pobyt w "szerokim świecie"?

Cenie Elizkę ogromnie - za "Chama", "Niziny" czy "Dziurdziow", które totalnie wbijają mnie w fotel, bo we współczesnym czytelniku nadal potrafią wzbudzać emocje.

"Meir Ezofowicz" jednak, jeszcze zanim osobiście pojawił się w powieści, pozwolił autorce wznieść się na wyżyny ekstremalnego nudziarstwa i wielosłowia. Ci, którzy marudzą na opisy w "Nad Niemnem", tak naprawdę...

Cóż, czytałam lepsze książki Orzeszkowej. Starszy o dziesięć lat "Cham" chociażby - bardziej przypadł mi do gustu. Z drugiej strony nie podziwiam uczniowskiej nienawiści do tej pisarki.
Na kulturze żydowskiej kompletnie się nie znam, więc nie chcę się wymądrzać - odnoszę natomiast wrażenie, że autorka zrobiła dość mocny risercz w temacie, przynajmniej jak na swoje czasy. Posługując się maską, zaprezentowała na tyle niezwykły, nieznany świat, że już sama ciekawość zachęca, żeby czytać dalej. Trudno tez nie żywić sympatii do głównego bohatera. I mimo, że wszystko jest podniosłe do przesady, można się w tą powieść wciągnąć. Audiobook pięknie zrealizowany, pan Ferency to aktorska klasa sama w sobie.

Cóż, czytałam lepsze książki Orzeszkowej. Starszy o dziesięć lat "Cham" chociażby - bardziej przypadł mi do gustu. Z drugiej strony nie podziwiam uczniowskiej nienawiści do tej pisarki.
Na kulturze żydowskiej kompletnie się nie znam, więc nie chcę się wymądrzać - odnoszę natomiast wrażenie, że autorka zrobiła dość mocny risercz w temacie, przynajmniej jak na swoje czasy....

Akcja powieści Elizy Orzeszkowej rozgrywa się w XIX wieku. Autorka zanim napisała tę powieść musiała zgromadzić dużo materiałów dotyczących Żydów, poznać ich kulturę i religię. Przedstawiła historię żydowskiego miasteczka w Polsce o fikcyjnej nazwie Szybów, a szczególnie losy Meira, młodego Żyda, należącego do starej bogatej rodziny kupców Ezofowiczów. W miasteczku najważniejsze były zawsze dwa rody – jeden ortodoksyjny Toddrosów i drugi Ezofowiczów. Meir był dobrym, sprawiedliwym człowiekiem, który chciał zdobywać wiedzę , sprzeciwiał się konwenansom panującym w mieście i pragnął zreformować swoje środowisko. Dla niego wszyscy byli ważni, równi, niezależnie od tego, jakiego byli stanu i jakiej wiary. Niestety dla fanatyków religijnych oznaczało to , że powinien być potępiony i wygnany z miasteczka. Meir płaci wysoką cenę za przeciwstawianie się tej zamkniętej społeczności, ślepo ufającej rabinowi Toddrosowi. Czy uda mu się w życiu osiągnąć swoje cele? Nie wiemy.... Jest to ciekawa pozycja spośród powieści Orzeszkowej i jak się przebrnie przez trochę zbyt długi wstęp, dalej zainteresowanie rośnie, tym bardziej, jeśli ktoś chce poznać obyczaje i kulturę żydowską.

Akcja powieści Elizy Orzeszkowej rozgrywa się w XIX wieku. Autorka zanim napisała tę powieść musiała zgromadzić dużo materiałów dotyczących Żydów, poznać ich kulturę i religię. Przedstawiła historię żydowskiego miasteczka w Polsce o fikcyjnej nazwie Szybów, a...

8/10
Ilekroć przypadkiem natrafiałem na "Meira Ezofowicza" myślałem sobie: "Powieść Elizy Orzeszkowej o Żydach? To nie może być ciekawe!" A jednak było. Wystarczy tylko przebrnąć przez niezbyt zachęcający do dalszej lektury wstęp, by dostać historię, choć bardzo prostą, naprawdę poruszającą.

"Meir Ezofowicz", podobnie jak "Marta" tej samej autorki, również posiada znaczne znamiona powieści tendencyjnej. Jednakże tendencyjność w tej powieści Orzeszkowej jest znacznie bardziej subtelna i mniej rażąca w oczy. Historia tytułowego Meira, żydowskiego młodzieńca będącego potomkiem zamożnego rodu kupieckiego z Szybowa, oraz jego konfliktu ze starszyzną wioski nabiera w powieści charakteru paraboli o odwiecznej walki zacofania i ciemnoty z mądrością i oświeceniem. Będący powieściowymi antagonistami Todrosowie, sprawujący władzę religijną w Szybowie, przed wiekami wprowadzili Kabałę do nauczania. Sprzeciwiał się temu Michał Senior Ezofowicz, który wolał podążać za naukami Majmonidesa i czerpaniem z dorobku Arystotelesa i innych świeckich, nie-żydowskich nauk. Widać więc, że pisarka z pomocą żydowskich badaczy bardzo zagłębiła się nie tylko w obyczajowość polskich wyznawców judaizmu, ale też konflikty religijno-ideologiczne pomiędzy poszczególnymi sektami, dzięki temu powieściowy konflikt nabiera znacznego prawdopodobieństwa.

Podłożem fabuły jest wspomniana różnica zdań na temat rozwoju, ale akcja podąża za Meirem próbującym odnaleźć swojego miejsce na ziemi. Choć dobrze mu się żyje w Szybowie i dzięki swoim przymiotom (altruizm, umiłowanie prawdy, miłosierdzie do bliźniego) jest lubiany przez wszystkich, pozostaje marzycielem pragnącym od życia znacznie więcej niż zgłębianie nauk Talmudu. Pragnie posiąść wiedzę, by za jej pomocą czynić dobro. Poszukujący mądrości Meir, choć może się wydawać przeidealizowany przez nasuwające się skojarzenia z Chrystusem, pozostaje jednak realnym bohaterem z krwi i kości. Dzięki temu łatwo podążać za Meirem, wczuć się w jego sytuację i mu sprzyjać w jego walce z zacofaniem i poszukiwaniu mądrości.

W powieści autorka podejmuje się także studium małej żydowskiej społeczności, zapełniając ją różnorodnymi postaciami od kupców i rabinów, po nędzarzy i wyklętych karaimów. Rytm opowiadanej historii, choć niestety wciąż bardzo prostej, jest jednak doskonały. Orzeszkowa stopniowo wprowadza na karty kolejnych bohaterów, dzięki czemu łatwo się odnaleźć nawet wśród licznych członków społeczności i samego rodu Ezofowiczów. Dyskusje o religii żydowskiej czy różne ludowe opowieści stanowią przerywniki pomiędzy faktyczną akcją, za którą podąża się bez większego problemu. Zaś kultura zaprezentowana przez autorkę jest na tyle odmienna od tego, co znamy w kulturze chrześcijańskiej, że "Meira Ezofowicza" czyta się ją momentami jak fantastykę o fikcyjnych ludach lub baśń o specyficznym klimacie. Ciekawe są zwłaszcza charakterystycznie dialogi, wystylizowane na wręcz śpiewną mowę Żydów, a także samo podłoże konfliktu religijnego pomiędzy zwolennikami Kabały a nauk Majmonidesa.

Oczywiście, powieść Orzeszkowej zachwyci przede wszystkim osoby zainteresowane obyczajowością i wierzeniami żydowskimi. Dla nich czeka w "Meiru Ezofowiczu" prawdziwa uczta. Gdyby powieść rozszerzyć i stworzyć z niej epicką sagę rodzinną rozgrywającą się na przestrzeni kilku pokoleń Ezofowiczów, mogłaby to być powieść mająca zadatki wybitności. Historia rodu jest jednak zaledwie zarysowana, ale na tyle ciekawie, że pozostawia poczucie niedosytu. Nie wiem jednak czy Orzeszkowa by podołała takiemu zadaniu. Wiem jednak, że stworzenie parabolicznej opowieści z baśniowym wręcz klimatem wyszło jej znakomicie, tym samym "Meir Ezofowicz", choć nieoceniany przeze mnie szczególnie wysoko, jest jednym z moich największych czytelniczych zaskoczeń w tym roku.

8/10
Ilekroć przypadkiem natrafiałem na "Meira Ezofowicza" myślałem sobie: "Powieść Elizy Orzeszkowej o Żydach? To nie może być ciekawe!" A jednak było. Wystarczy tylko przebrnąć przez niezbyt zachęcający do dalszej lektury wstęp, by dostać historię, choć bardzo prostą, naprawdę poruszającą.

"Meir Ezofowicz", podobnie jak "Marta" tej samej autorki, również posiada znaczne...