Wszystkie książki Majgull Axelsson są przygnębiające,ta też.Ich bohaterami są zawsze ludzie, których życie naznaczone jest piekłem wcześniejszych przeżyć, zwłaszcza tych z dzieciństwa i wczesnej młodości. Mają poranioną psychikę,nie mogą się od koszmaru wspomnień uwolnić,co czyni ich życie przegranym. Kiedy czytam książki Axelsson zastanawiam się skąd ona bierze inspiracje dla tworzenia postaci aż tylu poranionych,nieszczęśliwych ludzi,którymi zapełnia karty swoich książek.Przecież ta Szwecja ,w której mieszka i pisze,jest w naszym wyobrażeniu,takim schludnym,tolerancyjnym, doskonale opiekuńczym,bogatym i szczęśliwym krajem. Byłam tam i na oko tak to właśnie wygląda.W książce Axelsson każdy ma swoje tytułowe piekło.Piekło dzieciństwa bohaterki to samotność,brak ciepła domu rodzinnego,chłodna w uczuciach rodzinnych matka,bardziej zaangażowana w życie społeczne niż własnych dzieci i rodziny,nieobecny ojciec ciężko pracujący na ogromny majątek i do tego patologiczne sąsiedztwo. Wydaje się,że to wcale nie tak wyjątkowy obraz dzieciństwa,czy wczesnej młodości w wielu,nawet tak bogatych jak szwedzkie, społeczeństwach.To piekło bohaterki to prawie raj w porównaniu z piekłem dzieci w krajach ogarniętych wojną,czy też piekłem pracujących dzieci w krajach tzw. trzeciego świata, gdzie bohaterka przebywa jako pracownik szwedzkiej ambasady. Piekło każdego człowieka,jak odczytuję z książki Axelsson, jest sprawą indywidualną,jest względne i każdy inaczej je odczuwa.Jednych zobojętnia,drugich czyni okrutnymi,a jeszcze innych przyprawia o szaleństwo.Lubię Axelsson pomimo tego specyficznego dla jej powieści przygnębiającego klimatu,lubię za doskonałą psychologiczną charakterystykę bohaterów,za ich dramatyczne historie,za doskonałe oddanie ich emocji i cierpienia.Lubię czytać jej książki chociaż wszystkie są podobne, jakbym ciągle czytała o tym samym,a tak mnie one jednak dołują,że następne spotkanie z książką Majgull Axelsson planuję nie wcześniej niż za parę miesięcy.

Wszystkie książki Majgull Axelsson są przygnębiające,ta też.Ich bohaterami są zawsze ludzie, których życie naznaczone jest piekłem wcześniejszych przeżyć, zwłaszcza tych z dzieciństwa i wczesnej młodości. Mają poranioną psychikę,nie mogą się od koszmaru wspomnień uwolnić,co czyni ich życie przegranym. Kiedy czytam książki Axelsson zastanawiam się skąd ona bierze inspiracje...