Czytałam już wiele książek. Moja biblioteka jest naprawdę imponująca i wypełniona głównie powieściami fantasy, science fiction i kryminałami, a ponad to napisałam już mnóstwo opinii na Lubimy Czytać. Przez cały ten czas nie przeczytałam równie fascynującej trylogii, jaką okazało się być Ostatnie Imperium, a ostatni tom dosłownie „wbił mnie w fotel”. Aby w pełni zrozumieć i docenić tę serię, trzeba poznać wszystkie trzy tomy. Brandon Sanderson wykonuje świetną pracę i grzechem byłoby obojętnie przejść obok jego dzieł. Dlatego też, staram się was zachęcić do poznania mojego mistrza pióra.

Po upadku Ostatniego Imperium, popiół, co raz częściej spada z nieba dławiąc florę, a gęste mgły zabijają ludzi. Zagłada jest nieunikniona. Studnia Wstąpienia okazała się więzieniem Zniszczenia, boskiej siły, której teraz nic nie stoi na przeszkodzie przed unicestwieniem życia. Nie lada wyzwanie stoi przed cesarską parą Elendem i Vin Venture. Bohaterowie, wraz z wiernymi przyjaciółmi z ekipy Kelsiera, podejmują się zadania zatrzymania mechanizmu zagłady. Wydawałoby się, że próbują dokonać niemożliwego. A co jeśli Ostatni Imperator przewidział własną śmierć i przygotował na ewentualność powrotu Zniszczenia? Wyścig z czasem w poszukiwaniu wskazówek do wyzwolenia mocy Zachowania, może okazać się ocaleniem lub śmiertelną pułapką.

W rezultacie historia jest kontynuacją, więc nie wiele mogę zrobić, aby nie zdradzić samej fabuły, ale za to ukazać znakomite umiejętności pisarza i ogrom napisanej przez niego historii. Przez całą książkę przechodziłam z jednego stanu emocjonalnego, w drugi. Moi znajomi mogą zaświadczyć, jak czułam się po zakończeniu lektury, kiedy uświadomiłam sobie, że to naprawdę już koniec. Pomimo tego, jestem naprawdę szczęśliwa, że mogłam obcować z takim talentem, który według mnie zasługuje na najwyższe laury i uznania, jakie tylko istnieją.

Wielu autorów, na początku serii, umieszcza wskazówki, które w miarę czytania zostają rozwikłane i powoli prowadzą ku zakończeniu. Najbardziej tęsknię za tymi, którzy burzą wszystkie moje koncepcje, zaskakując mnie zupełnie innymi, ale jakże oczywistymi rozwiązaniami. Niekiedy jednak mam ochotę zamknąć książkę i umieścić ją z powrotem na półce, żałując wydanych pieniędzy na pisarza, który nie ma w sobie za grosz oryginalności. Brandon Sanderson należy do tej pierwszej grupy. Zapewnia on wiele zagadek, które wydają się nazbyt oczywiste do odgadnięcia, ale tak naprawdę kryją w sobie drugie dno – niestety, autor mnie nie oszczędził i wiele ze swoich tajemnic zachował dla kolejnej trylogii.

Wyobraźnia pisarza, szczególnie w tej serii, zapiera dech w piersiach. Sanderson połączył wiele aspektów fantazji, na które natknęłam się już dużo razy w innych powieściach, ale w tym wypadku zostały one zawarte w historii, która jest zupełnie nieszablonowa. Autor miesza ze sobą niekonwencjonalne tematy, np. religię ze śmiercią, władzę z bezsilnością, korupcję z prawością, itd. i do tego dodaje jeszcze szczyptę miłości i straty, która złamała moje serce na milion kawałków.

Wiele mówi się, o możliwościach Sandersona do tworzenia intrygujących systemów magicznych. Myślę, że większą uwagę należy skupić na opanowaniu przez niego historii i ludzkości. Orson Scott Card opisuje Sandersona jako „zadziwiająco mądrego” i biorąc pod uwagę zakres i głębokość opowiadanych przez niego historii, które przykuły moją uwagę, tak, że nie potrafiłam się od nich oderwać, zgadzam się w stu procentach z tym stwierdzeniem.

Konkludując. Ostatnie Imperium to trylogia, obok której nie można przejść obojętnie. Samo zakończenie powieści to majstersztyk pośród innych z tego gatunku. Wiele spraw zostaje jeszcze nierozwiązanych, zachęcając tym samym do sięgnięcia po nową serię. Wydawnictwo Mag jest tak uprzejmie, że będziemy się mogli cieszyć kontynuacją już na początku przyszłego roku.

Agnieszka Michalska
http://jar-of-books.blogspot.com/

Czytałam już wiele książek. Moja biblioteka jest naprawdę imponująca i wypełniona głównie powieściami fantasy, science fiction i kryminałami, a ponad to napisałam już mnóstwo opinii na Lubimy Czytać. Przez cały ten czas nie przeczytałam równie fascynującej trylogii, jaką okazało się być Ostatnie Imperium, a ostatni tom dosłownie „wbił mnie w fotel”. Aby w pełni zrozumieć i...