Trzy tabliczki orfickie znalezione w Olbii nad Morzem Czarnym to tylko jeden z wielu wątków poruszanych w obszernej monografii L. Trzcionkowskiego. Sam Autor przyznaje, że starał się w tej pracy wyjść poza dotychczasowy paradygmat badawczy i nieco inaczej spojrzeć na zachowane źródła do dziejów orfizmu. Czym jest, a czym nie jest orfizm, to pytanie niełatwe. Trzcionkowski przedstawia mającą już parę wieków tradycję badań nad tym niebanalnym kierunkiem greckiej religijności i pokazuje, w jak wielkim stopniu orfizm został "wymyślony w XIX wieku".

Książka rzuca ciekawe światło na związki orfizmu z kultem dionizyjskim oraz na jego stosunek do kultury i religii greckiej polis epoki klasycznej. W pracy bardzo dużo jest dygresji, w sumie - w moim odczuciu - trudno wskazać tu jakąś główną myśl przewodnią. Czytelnik ma natomiast do czynienia ze zbiorem bardzo ciekawych i rozsądnych przemyśleń doświadczonego badacza starożytnych religii, dzięki którym orfizm zostaje pokazany we właściwszym dla siebie kontekście kulturowym. Mnie na przykład bardzo zainteresował podrozdział o "niezależnych specjalistach religijnych", w którym Autor poddał analizie występowanie związanego ze światem irańskim terminu magos.

W sumie bardzo dobra książka, przy czym myślę, że aby w pełni ją wykorzystać, trzeba naprawdę świetnie orientować się w tej tematyce. Mi sporo do tego brakuje, ale i tak czuję, że była to przydatna i skłaniająca do przemyśleń lektura.

Trzy tabliczki orfickie znalezione w Olbii nad Morzem Czarnym to tylko jeden z wielu wątków poruszanych w obszernej monografii L. Trzcionkowskiego. Sam Autor przyznaje, że starał się w tej pracy wyjść poza dotychczasowy paradygmat badawczy i nieco inaczej spojrzeć na zachowane źródła do dziejów orfizmu. Czym jest, a czym nie jest orfizm, to pytanie niełatwe. Trzcionkowski...