Książka wzruszająca, jednak epilog mógłby być dłuższy, wtedy dałabym 7 gwiazdek. Autorka bez sensownie przyspieszyła całą końcówkę.

Książka wzruszająca, jednak epilog mógłby być dłuższy, wtedy dałabym 7 gwiazdek. Autorka bez sensownie przyspieszyła całą końcówkę.

Normalnie już dawno żadna książka nie zrobiła na mnie tak dużego wrażenia jak ta.
Chociaż stosunkowo krótka, czytałam ją z zapartym tchem i większość stron ze łzami wzruszenia.
Na pewno autorka trafia na listę moich ulubionych autorów.

Normalnie już dawno żadna książka nie zrobiła na mnie tak dużego wrażenia jak ta.
Chociaż stosunkowo krótka, czytałam ją z zapartym tchem i większość stron ze łzami wzruszenia.
Na pewno autorka trafia na listę moich ulubionych autorów.

Przeciętnie, a nawet bardzo...

Przeciętnie, a nawet bardzo...

Druga część podobna do pierwszej tylko tutaj... role się ODWRACAJĄ:D
Tutaj to Carter chce więcej, a Leah jest czarną masą!
Koło się zamyka po wypadku i wszystko dobrze kończy:)
Polecam!

Druga część podobna do pierwszej tylko tutaj... role się ODWRACAJĄ:D
Tutaj to Carter chce więcej, a Leah jest czarną masą!
Koło się zamyka po wypadku i wszystko dobrze kończy:)
Polecam!

Dalszy ciąg miłosnych rozterek Leah i Cartera, jednak tutaj rolę się odwróciły. Leah chce ruszyć dalej bez Cartera i mimo że on po trzech latach zrozumiał że zrobił źle opuszczając ją, chce czegoś więcej a Leah go odtrąca. Dopiero w obliczu tragedii zdaje sobie sprawę że bez Cartera nie może żyć. Ogólnie bardzo dobra książka jednak w tym tomie trochę denerwowała mnie główna bohaterka swoim uporem i dumą. Tak czy inaczej polecam

Dalszy ciąg miłosnych rozterek Leah i Cartera, jednak tutaj rolę się odwróciły. Leah chce ruszyć dalej bez Cartera i mimo że on po trzech latach zrozumiał że zrobił źle opuszczając ją, chce czegoś więcej a Leah go odtrąca. Dopiero w obliczu tragedii zdaje sobie sprawę że bez Cartera nie może żyć. Ogólnie bardzo dobra książka jednak w tym tomie trochę denerwowała mnie...

UWAGA JEŚLI ŁATWO ULEGASZ NAŁOGOM WIEDZ, ŻE KSIĄŻKI R.J.LEWIS UZALEŻNIAJĄ!!!

Tym z was, którzy jeszcze nie sięgnęli po utwory tej autorki gorąco polecam.
Dlaczego? Bo styl pisania, jak i historie przez nią przedstawiane są niesamowicie emocjonujące i wciągające.
R.J.Lewis to jedna z tych autorek, która pisze w taki sposób, że chcesz więcej i więcej.

Po przeczytaniu pierwszej części cyklu Calder, nie zastanawiałam się ani sekundy czy sięgnąć po kolejną część. Zżerała mnie ciekawość jak potoczą się losy Caldera i Leah. Czy nadal zostaną w strefie Friend-zoned.

Nie zawiodłam się, bo "Leah" autorstwa R.J.Lewis do doskonałe wręcz uzupełnienie i zakończenie historii przyjaźni głównych bohaterów.
I choć perypetię Cartera i Leah przyjmują niejednokrotnie zaskakujący obrót, to wszystko całe szczęście kończy się happy endem.

UWAGA JEŚLI ŁATWO ULEGASZ NAŁOGOM WIEDZ, ŻE KSIĄŻKI R.J.LEWIS UZALEŻNIAJĄ!!!

Tym z was, którzy jeszcze nie sięgnęli po utwory tej autorki gorąco polecam.
Dlaczego? Bo styl pisania, jak i historie przez nią przedstawiane są niesamowicie emocjonujące i wciągające.
R.J.Lewis to jedna z tych autorek, która pisze w taki sposób, że chcesz więcej i więcej.

Po przeczytaniu...

Kiążka tak samo dobra jak i poprzednia część, choć tak naprawdę opowiedziana przez głównych bohaterów w ciągu jednego dnia.

Akcja dzieje się, 5 lat później. W dniu, kiedy Leah orientuje się, że mogła na zawsze stracić Cartera, i przypomina sobie ich dwa spotkania jakie miały miejsce w ciągu tych 5 lat.

Carter pomimo sławy zmienił się na lepsze.

Historia ma mocne przesłanie: Nie marnuj czasu. Karma wraca.
Ja w to wierzę. Wierzę, że karma wraca i uważam, że czas jest cenny.
Warto przeczytać i wyciągnąć wnioski.

Kiążka tak samo dobra jak i poprzednia część, choć tak naprawdę opowiedziana przez głównych bohaterów w ciągu jednego dnia.

Akcja dzieje się, 5 lat później. W dniu, kiedy Leah orientuje się, że mogła na zawsze stracić Cartera, i przypomina sobie ich dwa spotkania jakie miały miejsce w ciągu tych 5 lat.

Carter pomimo sławy zmienił się na lepsze.

Historia ma mocne...

Cóż, skończyłam. Daję mocne 7 gwiazdek.
Pierwsza część urzekła mnie bardziej niż ta.
Spodziewałam się czegoś innego po przeczytaniu pierwszego tomu.
Według mnie autorka skupiła się za bardzo na rozwinięciu - przez prawie całą książkę opisuje przyjazd Cartera do rodzinnego miasta i to co się w nim dzieje tzn. spotkanie ponowne Leah i budowanie ponownej relacji.
Szkoda, że autorka nie skupiła się bardziej na zakończeniu, szybko przedstawiła katastrofę samolotu, w którym był Carter i powrót głównych bohaterów do siebie. Brakowało mi tego czegoś w niej.
Aczkolwiek to książka, którą polecam przeczytać!
Pozdrawiam, Magda

Cóż, skończyłam. Daję mocne 7 gwiazdek.
Pierwsza część urzekła mnie bardziej niż ta.
Spodziewałam się czegoś innego po przeczytaniu pierwszego tomu.
Według mnie autorka skupiła się za bardzo na rozwinięciu - przez prawie całą książkę opisuje przyjazd Cartera do rodzinnego miasta i to co się w nim dzieje tzn. spotkanie ponowne Leah i budowanie ponownej relacji.
Szkoda, że...

Muszę przyznać że pierwsza część bardziej mi się podobała. Carter nie był gotowy na związek i opuścił Leah, ale w końcu uświadamia sobie że ją kocha. Lecz teraz Leah nie chce z nim być, bo boi się kolejnego odrzucenia i kolejny raz złamanego serca. Dopiero wypadek i wizja utraty Cartera na zawsze sprawiają że Leah przestaje ukrywać swoje uczucia:)

Muszę przyznać że pierwsza część bardziej mi się podobała. Carter nie był gotowy na związek i opuścił Leah, ale w końcu uświadamia sobie że ją kocha. Lecz teraz Leah nie chce z nim być, bo boi się kolejnego odrzucenia i kolejny raz złamanego serca. Dopiero wypadek i wizja utraty Cartera na zawsze sprawiają że Leah przestaje ukrywać swoje uczucia:)

"You told me goodbye with tears in your eyes,
And I wish I wasn't so fucked up to admit
You were right, right all along.
And it's too late, too late to turn back time.
The world keeps turnin', and my lust is burnin'
For a heart that won't beat for me anymore."

No i dalszy ciąg dramatu... ucieczek... lecz tym razem to nie Carter ucieka lecz Leah. Strach przed zranieniem wystarczająco mocno trzyma jej uczucia w sidłach, by nie dopuścić mężczyzny do siebie. Czytało mi się ją równie dobrze, jak pierwszą część, z tym, że tutaj odnalazłam więcej mankamentów. Pierwszy to to, że Carter za słabo się starał, za mało zrobił, zbyt szybko sie poddał. Drugi to zakończenie - zbyt błyskawicznie się wszystko potoczyło. Po takiej ilości dramatu czytelnicy zasługiwali na porządny "happy ending" a tymczasem otrzymaliśmy kilka pobierznych zdań, które tylko wprowadziły mnie w zdumienie. Tak niewiele wystarczyło? Mimo to nie będę ukrywać, ze cała historia Leah i Cartera - choć wiele podobnych już było - bardzo przypadła mi do gustu i zpewnością będę chciała jeszcze przeczytać jakąś książkę pani Lewis.

"You told me goodbye with tears in your eyes,
And I wish I wasn't so fucked up to admit
You were right, right all along.
And it's too late, too late to turn back time.
The world keeps turnin', and my lust is burnin'
For a heart that won't beat for me anymore."

No i dalszy ciąg dramatu... ucieczek... lecz tym razem to nie Carter ucieka lecz Leah. Strach przed zranieniem...