To naprawdę duża odwaga, by pisać w tak otwarty sposób o swoich ułomnościach, które sprawiły tyle cierpienia. Wspaniale, że autorka odnajduje swój sposób na życie i się nie poddaje. Tyle o treści. Stylistycznie dla mnie nie do końca poprawna, jednak z drugiej strony zdaję sobie sprawę, że jeśli tekst byłby za bardzo "wymuskany", straciłby na prawdziwości.

To naprawdę duża odwaga, by pisać w tak otwarty sposób o swoich ułomnościach, które sprawiły tyle cierpienia. Wspaniale, że autorka odnajduje swój sposób na życie i się nie poddaje. Tyle o treści. Stylistycznie dla mnie nie do końca poprawna, jednak z drugiej strony zdaję sobie sprawę, że jeśli tekst byłby za bardzo "wymuskany", straciłby na prawdziwości.

Nie ukrywajmy, jedyny powód dla którego po to sięgnęłam w bibliotece to opis z tyłu książki.
"Wzruszająca, pełna emocji, prawdziwa historia." Młoda dziewczyna walcząca z chorobą.
Kto by się nie pokusił?
I na to liczyłam - na emocje i wzruszenie. Niestety zawiodłam się. Tak jak na początku faktycznie wciągnęło mnie tak potem z rozdziału na rozdział zaczęła mnie nudzić. Zaczęło się od tego rozpisywania na temat zespołów. Przepraszam ale mdli mnie jak czytam relacje rozemocjonowanych fanek. Zamiast niedających spokoju opisach choroby i ciężkich chwil z nią związanych czytałam na temat tumblra i modowych blogów. Nie. No po prostu NIE. Nie tego chciałam i nie tego oczekiwałam. Z ostatnim zdaniem jedyne na co mogłam się zdać było "UFF...". Mogłabym rozpisać się na więcej ale wyszłoby negatywnie więc napiszę tylko, że ta książka jest przeciętna jak nie gorzej.

Nie ukrywajmy, jedyny powód dla którego po to sięgnęłam w bibliotece to opis z tyłu książki.
"Wzruszająca, pełna emocji, prawdziwa historia." Młoda dziewczyna walcząca z chorobą.
Kto by się nie pokusił?
I na to liczyłam - na emocje i wzruszenie. Niestety zawiodłam się. Tak jak na początku faktycznie wciągnęło mnie tak potem z rozdziału na rozdział zaczęła mnie nudzić....

świetna ksiązka

świetna ksiązka

Szczerze powiem,że miałem bardzo mieszane uczucia, kiedy dowiedziałem się o całym projekcie. TVN, historia choroby mocno mnie zniechęcały, spodziewałem się kolejnego tekstu, któremu przeciwstawiłby się sam dr House twierdząc, że "To, że masz [dowolne schorzenie] nie czyni cię lepszym" - jakże się na szczęście pomyliłem. Zobaczyłem wywiad Dzień Dobry TVN i 2 siostrzyczki na kanapie, spodziewałem się lukru aż mdli i nagle widzę oczywiście Olę i Kasię jak spod igły, ale nagle ta wydawałoby się czarno-biała historia nabiera kolorów. Ta dziewczyna zaczyna "pokazywać pazurki", wspomina o tym,że gdyby nie siostra,rodzina "skończyłaby z dzieckiem pod mostem" - i wtedy narodziło się zainteresowanie :) Przykład może nie na miejscu, ale zafascynowało mnie to niczym pierwsze strony "Dzieci z Dworca Zoo" - jeśli chodzi o formę pamiętnikowo - przemyśleniową. Bałem się bardzo, że historia będzie monotematyczna, ale jakże się myliłem, kiedy zobaczyłem,że to "maleństwo" zaczyna stąpać na własnych nogach - o ironio! - i działać w profesji o której marzyła od zawsze. Utożsamiałem się z oddziałem okulistyki Akademii Med.w Gdańsku, z historią wizyt w szpitalach , beznadziei kiedy tak naprawdę nikt nie wie co Ci dolega i nie ma happy endu, ale jakieś tam światełko w tunelu zawsze chcesz dostrzegać, a może jednak jest ten szczęśliwy koniec, i czemu koniec, jak coś dalej trwa? I anioł stróż, głos perspektywy czyli Ola, Jej wysublimowany komentarz. Wreszcie dostrzegłem, że "calineczka" mimo wszystko zaczyna żyć własnym życiem i to jest chyba w tej historii co tak inspiruje - po prostu: upadamy aby wstać, bo bez marzeń nie ma wrażeń! i powiem Wam,że mimo wszystko - MUSI BYĆ DOBRZE :) ! Polecam serdecznie i z całego serducha -

Szczerze powiem,że miałem bardzo mieszane uczucia, kiedy dowiedziałem się o całym projekcie. TVN, historia choroby mocno mnie zniechęcały, spodziewałem się kolejnego tekstu, któremu przeciwstawiłby się sam dr House twierdząc, że "To, że masz [dowolne schorzenie] nie czyni cię lepszym" - jakże się na szczęście pomyliłem. Zobaczyłem wywiad Dzień Dobry TVN i 2 siostrzyczki na...

Poruszająca prawdziwa historia.Ta prawdziwa historia zmusza do myślenia. Ta sama historia widziana nie tylko oczyma autorki, ale tez osoby jej bardzo bliskiej jaka jest siostra. Poruszająca, wzruszająca, szczera. Trafia to serca. Historia młodej, wrażliwej, utalentowanej dziewczyny walczącej z całych sił, każdego dnia o pełne, szczęśliwe życie. Bardzo mądra i wartościowa książka, polecam. Książka bardzo pozytywna, Po jej przeczytaniu głupio mi było, ze są dni kiedy mi się nic nie chce , a wręcz marudzę, Czytając historie Kasi uwierzyłam, ze marzenia naprawdę się spełniają :)

Poruszająca prawdziwa historia.Ta prawdziwa historia zmusza do myślenia. Ta sama historia widziana nie tylko oczyma autorki, ale tez osoby jej bardzo bliskiej jaka jest siostra. Poruszająca, wzruszająca, szczera. Trafia to serca. Historia młodej, wrażliwej, utalentowanej dziewczyny walczącej z całych sił, każdego dnia o pełne, szczęśliwe życie. Bardzo mądra i wartościowa...

świetna ksiażka która może zmienić świat

świetna ksiażka która może zmienić świat

Fantastyczna. Jedna z tych pozycji, do których wracam myślami długo po przeczytaniu ostatniej strony. Inspiruje, porusza i skłania do refleksji. Postawę Autorki - mądrej, wrażliwej dziewczyny stale podejmującej walkę o własne marzenia i dobre życie - świetnie oddają słowa zawarte w opisie książki: "nawet jeśli los rozda nam słabe karty, to, mimo wszystko, możemy wygrać partię pokera". Dodatkowy plus za stronę wizualną. Jak najbardziej polecam.

Fantastyczna. Jedna z tych pozycji, do których wracam myślami długo po przeczytaniu ostatniej strony. Inspiruje, porusza i skłania do refleksji. Postawę Autorki - mądrej, wrażliwej dziewczyny stale podejmującej walkę o własne marzenia i dobre życie - świetnie oddają słowa zawarte w opisie książki: "nawet jeśli los rozda nam słabe karty, to, mimo wszystko, możemy wygrać...

Ciężko ocenić autobiografię dziewczyny cierpiącej na RZS. Podziwiam autorkę bo wygrała życie. Jednakże książkę kupiłam dla mojej córki, która akurat leżała na oddziale dziecięcym w Sopocie. Odczucia mojej córki były bardzo mieszane, po czym sama sięgnęłam po lekturę. Miałam wrażenie, że opis szpitalnego życia, psot itp. były lekko podkolorowane.Jednakże książka warta do przeczytania, może dzięki niej zwróci się większą uwagę na tę chorobę? Jedyne co było rażące to ubogi język i wiele potocznych określeń, które raziły w oczy, a były wręcz nie potrzebne "nie pieprzyła się", można by było zamienić chociażby na "nie cackała się". Chcę zaznaczyć, że po tą książkę sięgają małe dzieciaczki, które chcą poznać życie swego pobratymcy w chorobie.

Ciężko ocenić autobiografię dziewczyny cierpiącej na RZS. Podziwiam autorkę bo wygrała życie. Jednakże książkę kupiłam dla mojej córki, która akurat leżała na oddziale dziecięcym w Sopocie. Odczucia mojej córki były bardzo mieszane, po czym sama sięgnęłam po lekturę. Miałam wrażenie, że opis szpitalnego życia, psot itp. były lekko podkolorowane.Jednakże książka warta do...

Niespójna jakaś takaś... Często łapałam się na tym, że zastanawiałam się o co autorce w ogóle chodzi; co chce przekazać. A chodziło chyba generalnie o opisanie jej życia. Taki rodzaj pamiętnika...bez formy pamiętnika. Dla mnie bardzo przeciętna.

Niespójna jakaś takaś... Często łapałam się na tym, że zastanawiałam się o co autorce w ogóle chodzi; co chce przekazać. A chodziło chyba generalnie o opisanie jej życia. Taki rodzaj pamiętnika...bez formy pamiętnika. Dla mnie bardzo przeciętna.

"Ta książka wzrusza do łez" Szczerze? Mnie bardziej irytowała, a bohaterka działała na nerwy... Z trudem doczytałam ją do końca. Jednak daje 5/10, bo jednak jest o walce z przeciwnościami losu.

"Ta książka wzrusza do łez" Szczerze? Mnie bardziej irytowała, a bohaterka działała na nerwy... Z trudem doczytałam ją do końca. Jednak daje 5/10, bo jednak jest o walce z przeciwnościami losu.