Dobrze napisane urban fantasy z Krakowem w roli głównej, energiczną wiedźmą i ciekawym tłem Polonii we współczesnej, choć magicznie alternatywnej Europie. Powieść rozrywkowa, ale z tych zdecydowanie smakowitych.

Pierwszy rozdział czytałam jako samodzielne konkursowe opowiadanie kilka lat temu, więc mogę ocenić, co pozostanie mi we wspomnieniach po opadnięciu pierwszego entuzjazmu. Jak zwykle u mnie zatarła się nieco w pamięci fabuła, choć poprowadzona jest sprawnie i z ikrą. Została przede wszystkim magia - i sposób, w jaki jest opisywana. Miałam skojarzenia z magią u Anny Brzezińskiej - nie trickiem, sztuczką, ale potężną, trudną do okiełznania siłą - a w "Spalić wiedźmę" współczesne realia świata dodają takiemu przedstawieniu nadnaturalnych mocy dodatkowej drapieżności.

To jest coś na styku treści i stylu: myśli i sposobu jej wyrażenia, co winduje ocenę tej rozrywkowej powieści oczko wyżej. Nie tylko subiektywnie (choć bardzo ją polubiłam), ale mam wrażenie, że też bardziej obiektywnie: to urban fantasy o wiedźmie, ale napisane z głową i dbałością o nastrój.

Zaznaczę, że skojarzenia z cyklem Anny Brzezińskiej o Twardokęsku (co należy w moich ustach traktować jako komplement) miałam już wspominając pierwszy rozdział. Potem w miarę lektury powieści dochodziły dodatkowe tropy (choć w zupełnie innym współczesnym kontekście), ale wyjściowo chodziło mi tylko o magię.

Główna bohaterka, jak określiła ją Agnieszka Hałas "bardzo pracoholiczna czarownica", na początku wydaje się postacią z gatunku "jestem nadzwyczajna, więc nie obowiązują mnie konwenanse". Ja lubię takie postaci, stanowią rodzaj wyobrażonego wentyla bezpieczeństwa dla emocji czytelnika, ale wiem, że niektórzy mogliby powiedzieć - dorosła kobieta, a zachowuje się teatralnie i niedojrzale. Tyle że poznając ją bliżej, czytelnik orientuje się, że Sanika tyle już przeżyła i widziała, że nie ma siły psuć sobie okruchów wyszarpanych losowi przyjemności i spokoju zastanawianiem się, co ludzie pomyślą. To akurat wydaje mi się bardzo prawdziwe: doświadczenia potrafią radykalnie zmienić perspektywę i pozorna niedojrzałość reakcji jest tak naprawdę byciem już "poza", czy wręcz "ponad" pewnymi kwestiami - a mam tu na myśli życie, nie książki.

Dobrze napisane urban fantasy z Krakowem w roli głównej, energiczną wiedźmą i ciekawym tłem Polonii we współczesnej, choć magicznie alternatywnej Europie. Powieść rozrywkowa, ale z tych zdecydowanie smakowitych.

Pierwszy rozdział czytałam jako samodzielne konkursowe opowiadanie kilka lat temu, więc mogę ocenić, co pozostanie mi we wspomnieniach po opadnięciu pierwszego...