Z pewnego powodu nie żałuję przeczytania tej książki. Otóż wyobraźcie sobie taki eksperyment - dajecie jakiemuś mądremu komputerowi do "przeczytania" kilkadziesiąt polskich kryminałów a następnie każecie mu na tej podstawie napisać własną pozycję. To jest właśnie to, właśnie tekst "Bazyliszka" by się wtedy pojawił. Trzeba przyznać ciekawe zjawisko intelektualne.

Nic się w tej powieści nie udało, ani motywację bohaterów, ani obraz świata, ani motywy z życia rodzinnego, ani z życia korpo, nic. Było tam może kilka dobrych pomysłów, ale ich realizacja zaginęła w akcji. Co gorsza owe pomysły, te w mniejszej skali, tak po prostu czasem znikały, bez wytłumaczenia, bez konsekwencji. W zapowiedziach było o konfrontacji sceptycznego, twardo stąpającego po ziemi policjanta z mistycznym podziemiem Warszawy - pomyślcie jaki to ma potencjał. I co? Nic. Totalnie nic. Nawet od strony czysto warsztatowej ten tekst leży, dialogi są przerywane omówieniami rozmów czasem w dziwny sposób. Czyjakolwiek któraś z rzędu, na pewno nie pierwsza, pozycja nie powinna mieć w sobie tego typu błędów. Właśnie, to moje drugie spotkanie z twórczością Kontakowskiego, pierwszym był "Przystanek śmierć". To nie była dobra powieść, ale przynajmniej wiedziałem co się dzieje, kolejne wydarzenia były klarownie przedstawione. W tej nie znalazłem nawet i tego.

Jakieś plusy? Może dobrze czuć klimat Warszawy, może udała się kreacja nadkomisarza Nowaka jako everymana.

Z pewnego powodu nie żałuję przeczytania tej książki. Otóż wyobraźcie sobie taki eksperyment - dajecie jakiemuś mądremu komputerowi do "przeczytania" kilkadziesiąt polskich kryminałów a następnie każecie mu na tej podstawie napisać własną pozycję. To jest właśnie to, właśnie tekst "Bazyliszka" by się wtedy pojawił. Trzeba przyznać ciekawe zjawisko intelektualne.

Nic się w...