Karl Ove Knausgard to jeden z najlepszych współczesnych pisarzy w mojej opinii. Jasne, można mu zarzucać drobiazgowość oraz wykorzystywanie dosłownie swojego życia do twórczości, ale jak on to robi. Ma fantastyczną frazę, nawet kiedy jest nudziarzem nie można się od jego książek oderwać.

"Wszystko ma swój czas" to wynik naprawdę ciężkiej pracy przy reaserchu (i dokładnej) - widać ile włożył jej w przygotowanie powieści. Przepisanie opowieści biblijnych nie jest pomysłem nowym (zarówno w literaturze, filmie czy nawet muzyce) - pytanie brzmi jak się to zrobi? Knausgard poradził sobie z tym fantastycznie, dał wszystkim biblijnym postaciom opisywanym przez siebie prawdziwe, trójwymiarowe chartery, motywacje, nie przesadził ze stylizacją na starodawność, ani też na siłę ich nie uwspółcześniał, co sprawia, że są zawieszeni w bezczasie i daje to tylko miejsce na własne przemyślenia z tym związane. Mnie najbardziej podobała się historia Kaina i Abla, widać w niej prawdziwą braterską więź którą potem tak świetnie opisał w "Mojej walce".
Jedynym moim problem z tą książką jest końcówka - ta osadzona we współczesności. Nie bardzo po prostu rozumiem co dzieje się z bohaterem, ale może ktoś tu będzie potrafił mi to rozjaśnić.

Karl Ove Knausgard to jeden z najlepszych współczesnych pisarzy w mojej opinii. Jasne, można mu zarzucać drobiazgowość oraz wykorzystywanie dosłownie swojego życia do twórczości, ale jak on to robi. Ma fantastyczną frazę, nawet kiedy jest nudziarzem nie można się od jego książek oderwać.

"Wszystko ma swój czas" to wynik naprawdę ciężkiej pracy przy reaserchu (i dokładnej)...