Śmierć. Temat unikany, odsuwany, wypierany z myśli wszelkimi sposobami. Temat jak tabu. A przecież śmierć to proces naturalny, wpisany w życie każdego i nie da się tego uniknąć. To temat bardzo bolesny, szczególnie wtedy, gdy spodziewamy się odejścia kogoś najbliższego, kogoś znajomego. Osoba ciężko chora przeczuwa, że w niedługim czasie nas opuści. My też zdajemy sobie z tego sprawę. I co wtedy najczęściej się dzieje? Pocieszamy, jak umiemy. Staramy się pomóc na miarę naszych możliwości. Uśmiechamy się wymuszonym uśmiechem, a w kącie szlochamy z bezradności i strachu. A co robi osoba u krańca życia? Myśli w samotności, boi się, bo nikt nie wie, jak wygląda to przechodzenie przez "bramę" i co jest później. I czeka. Ale jeszcze nie na ostatni oddech - czeka właśnie na rozmowę. Taką szczerą do bólu, podczas której wszyscy wokół podzieliliby się obawami, żalem, rozpaczą. Czeka, aż zostanie powiedziane głośno to, co już jest nie do uniknięcia. Czeka, aż przestaniemy się oszukiwać i zrobi się trochę lżej, kiedy się również powie najpiękniejsze słowa na świecie. Autor porusza chyba najtrudniejszą kwestię - powolne odchodzenie dziecka. Bardzo chorego, bardzo mądrego, ale i szczęśliwego, bo na swojej drodze spotykającego Panią Różę - swoistego anioła podającego rękę i przygotowującego Oskara w bardzo ciekawy, niebanalny sposób do podróży, z której nie wróci. Wielka mądrość tej książki sprawia, że staje się ona swoistym "poradnikiem" niezbędnym dla każdego, który spotkał się lub spotka z tematem śmierci. Ta pozycja jest tak piękna i tak wstrząsająca, że nie da jej się chyba przeczytać nie płacząc. A teraz dodam coś bardzo osobistego - musiałam zmierzyć się z takimi rozmowami dwukrotnie. Straszne to przeżycie! Uwierzcie. Wielka trauma, ale i katharsis. I swoistego rodzaju ulga. Dla obu stron dramatu.

Śmierć. Temat unikany, odsuwany, wypierany z myśli wszelkimi sposobami. Temat jak tabu. A przecież śmierć to proces naturalny, wpisany w życie każdego i nie da się tego uniknąć. To temat bardzo bolesny, szczególnie wtedy, gdy spodziewamy się odejścia kogoś najbliższego, kogoś znajomego. Osoba ciężko chora przeczuwa, że w niedługim czasie nas opuści. My też zdajemy sobie z...