Opinia pochodzi z mojego blogu:
http://jatuczytam.blox.pl/2015/12/Gdyby-nie-ona-Joyce-Maynard.html

Joyce Maynard to amerykańska pisarka i dziennikarka, polskiemu czytelnikowi znana już z powieści „Ostatni dzień lata”. Przez jakiś czas związana była ona z J.D.Salingerem, autorem słynnej książki „Buszujący w zbożu”. Relacji, która rozpoczęła się, gdy Maynard była zaledwie osiemnastoletnią dziewczyną, a Salinger dojrzałym pięćdziesięciotrzyletnim mężczyzną, pisarka poświęciła wydaną w 1998 roku biografię zatytułowaną „At Home In The World”.

Rachel i jej młodsza siostra Patty starają się spędzić wakacje na tyle beztrosko, na ile to możliwe. Ich matka, pogrążona w depresji po odejściu męża, nie poświęca dzieciom zbyt wiele uwagi. Dziewczynki często chodzą głodne i nieodpowiednio ubrane. Pozostawione same sobie szwendają się po okolicy, oglądają programy telewizyjne przez okna sąsiadów (ponieważ nie posiadają własnego odbiornika) oraz snują nieprawdopodobne historie.

Wkrótce coś zakłóca spokój sennego kalifornijskiego miasteczka. Na pobliskim wzgórzu dochodzi do serii brutalnych morderstw, których ofiarami padają młode kobiety. Dochodzenie powierzone zostaje ojcu Rachel i Patty, detektywowi Anthony’emu Torricellemu. Dziewczynki chcąc urozmaicić sobie jakoś wakacyjną nudę, postanawiają wspomóc rodziciela poprzez organizację swojego prywatnego śledztwa.

Mając w pamięci pierwszą przeczytaną przeze mnie książkę Joyce Maynard spodziewałam się dobrze skonstruowanej powieści obyczajowej. Ciekawie zbudowany wątek kryminalny okazał się dla mnie przyjemnym zaskoczeniem. Aczkolwiek z góry uprzedzam, że „Gdyby nie ona” kryminałem nie jest! Jeśli ktoś sięga po tę książkę dokładnie z takim przeświadczeniem, może czekać go gorzkie rozczarowanie. Nowa powieść Maynard to przede wszystkim historia o siostrzanej miłości, która potrafi wytworzyć pomiędzy rodzeństwem szczególną więź. To również opowieść o wchodzeniu w trudny okres dojrzewania, brutalnie zmieniający perspektywę postrzegania świata: z pobłażliwego punktu widzenia dziecka na ujęcie bardziej dorosłe i surowe. Książka ta świetnie obrazuje także, jakim wzorem dla dzieci są rodzice i jak urastają w ich oczach do rangi bohaterów. Niestety dla Rachel i Patty, które stawiały swojego ojca na niesamowicie wysokim piedestale, zderzenie z rzeczywistością okazało się bardzo bolesne w momencie, gdy zaczęły one dostrzegać jego naturalne i jakże ludzkie wady.

Fabuła powieści przybiera formę pierwszoosobowej narracji prowadzonej przez Rachel. „Gdyby nie ona” koresponduje w pewnym stopniu z „Ostatnim dniem lata”. W obydwu książkach w roli bohaterów i narratorów obsadzeni są nastolatkowie, (tu Rachel, w „Ostatnim dniu lata” trzynastoletni Henry) obydwie mówią o wkraczaniu w dorosłość i oswajaniu się z dopiero budzącą się seksualnością oraz o radzeniu sobie z funkcjonowaniem w niepełnej i nieco dysfunkcyjnej rodzinie.

Zważywszy na to, iż postacią pierwszoplanową jest dziewczynka wchodząca w okres dojrzewania, nie powinno dziwić, że książka obsesyjnie krąży wokół takich tematów, jak śmierć i seks. Powieść odnosi się też do miłości w różnych jej odmianach: tej podstawowej i pierwotnej pomiędzy dzieckiem a rodzicem, tej siostrzanej oraz tego ledwie kiełkującego pragnienia zaznania bliskości z drugą osobą. „Gdyby nie ona” to książka, która trąca w duszy człowieka nutę tęsknoty za dzieciństwem, jego magią i idyllicznością. Dzięki płynnemu stylowi pisania autorki czyta się ją niezwykle szybko. Jeśli chcecie więc oderwać się na chwilę od trosk dnia codziennego, polecam waszej uwadze właśnie tę lekturę.

Opinia pochodzi z mojego blogu:
http://jatuczytam.blox.pl/2015/12/Gdyby-nie-ona-Joyce-Maynard.html

Joyce Maynard to amerykańska pisarka i dziennikarka, polskiemu czytelnikowi znana już z powieści „Ostatni dzień lata”. Przez jakiś czas związana była ona z J.D.Salingerem, autorem słynnej książki „Buszujący w zbożu”. Relacji, która rozpoczęła się, gdy Maynard była zaledwie...