Paweł Wieczorkiewicz uchodził za jednego z najlepszych polskich historyków przez co jego książki czyta się z prawdziwą przyjemnością, lecz w przypadku „Bohaterów, renegatów, zdrajców…” mamy do czynienia z czymś na kształt nawet nie tyle zbioru felietonów – co sugeruje opis – ale bardziej zestawu ciekawostek dot. wybranych postaci. Czyta się to szybko, można na wyrywki albo chronologicznie, ale samo w sobie pozostawia duży niedosyt ze względu na wybiórcze potraktowanie tematu i skupienie się na mniej znanych faktach oraz encyklopedycznym ujęciu biografii opisywanych postaci przez co ma się wrażenie, że treść jest wyjęta z większej całości. Nie poznamy tu pełnych życiorysów bohaterów książki ani szerszego kontekstu, ponieważ wydawca postanowił pójść na ilość (postaci) niż na jakość (bogactwo treści). Nie jest to książka słaba, ale stanowi jedynie uzupełnienie wiedzy podstawowej. Co do poziomu to autor powołuje się na różnorakie źródła: od oficjalnych dokumentów przez listy i pamiętniki po opinie innych badaczy. Książka sprawia wrażenie rzetelnie przygotowanego materiału, ale niestety ujęte to zostało bardzo skrótowo (np. Stalinowi poświęcono zaledwie kilka stron). Wieczorkiewicz pod względem warsztatu jest przedstawicielem realizmu politycznego i wyraźnie przebija się to w jego felietonach. Najważniejszy jest interes Rzeczpospolitej i jemu powinny być podporządkowane wszystkie działania polityków i władz państwa. Przez taki pryzmat patrzy na następujące po sobie wydarzenia i tak też ocenia postępowanie poszczególnych postaci, ruchów i środowisk. Jest to o tyle interesujące, że w naszej historiografii dominuje romantyczno-emocjonalne podejście i wiele tematów jest rozpatrywanych w kontekście wartości, wdzięczności czy honoru, co często zaburza właściwy ogląd sytuacji. Profesor daje możliwość uzyskania odmiennej perspektywy i to jest jego największa zaleta.

Paweł Wieczorkiewicz uchodził za jednego z najlepszych polskich historyków przez co jego książki czyta się z prawdziwą przyjemnością, lecz w przypadku „Bohaterów, renegatów, zdrajców…” mamy do czynienia z czymś na kształt nawet nie tyle zbioru felietonów – co sugeruje opis – ale bardziej zestawu ciekawostek dot. wybranych postaci. Czyta się to szybko, można na wyrywki albo...