Aż ciepło robi się na sercu, kiedy czyta się wersje alternatywnej historii stworzonej przez Piotra Zychowicza. Wszakże teraz możemy jedynie gdybać, czy była szansa na zbudowanie silnego państwa, czy też nie. Nasze pokolenie musi jednak wyciągnąć jedną ważną lekcję, która wynika z książek tego autora – przekładanie realizmu politycznego nad emocjami. Każdy poważny polityk zawsze kieruje się tą pierwszą zasadą, zaś druga częstokroć prowadziła do tragedii narodowych. Jak słusznie mawiał W. Churchill: „Polacy mają wszelkie przymioty oprócz zmysłu politycznego”.


I tak za sprawą błędów popełnianych począwszy od czasów przedrozbiorowych, kończąc na srogich pomyłkach polityków II Rzeczypospolitej (o tym są głównie książki P. Zychowicza), doświadczyliśmy najpierw II wojny światowej, by w następstwie trafić w niewolę tych, z którymi przyszło nam podpisywać traktat ryski, określany zresztą w tej książce mianem haniebnego. W wyniku kulminacji owych zdarzeń, państwo ongiś rozpostarte na całą Europę Środkowo-Wschodnią, na które sąsiedzi patrzyli z zazdrością i powagą, straciło swą ważną rolę, spadając w Europie do rangi państwa średniego. Czyli po prostu przedmiotu,a nie podmiotu.


Niemniej mam nadzieję, że Polacy nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa i dzięki solidarnej pracy, zarówno grupowej, jak i indywidualnej osiągniemy znaczącą pozycję na łonie narodów. Teraz wszystko zależy od nas, młodego pokolenia Polaków. Zatem do dzieła!

Aż ciepło robi się na sercu, kiedy czyta się wersje alternatywnej historii stworzonej przez Piotra Zychowicza. Wszakże teraz możemy jedynie gdybać, czy była szansa na zbudowanie silnego państwa, czy też nie. Nasze pokolenie musi jednak wyciągnąć jedną ważną lekcję, która wynika z książek tego autora – przekładanie realizmu politycznego nad emocjami. Każdy poważny polityk...