Ameryka miała Richarda Trentona Chase – seryjnego mordercę i nekrofia czy Teda Bundy`ego, któremu przypisuje się nawet sto zabójstw. Niechlubną sławę Francji przyniósł Giles de Rais, arystokrata, żołnierz, gwałciciel i morderca, zaś Indie z pewnością pragną zapomnieć o Thugu Behramie, przywódcy hinduskiej sekty thugów, której podstawowym zakresem działalności było dokonywanie rytualnych mordów. W mrocznych biografiach morderców możemy znaleźć nawet rodzime korzenie – Elżbieta Batory, nazwana krwawą hrabiną, siostrzenica polskiego króla Stefana Batorego, wyjątkowo lubowała się w cudzej krwi. Morderstwa, choć bestialskie i bezduszne, są wdzięcznym i przyciągającym uwagę tematem, nic zatem dziwnego, że środki przekazu są pełne informacji o zgonach, wyrokach skazujących, zaś sami przestępcy urastają do rangi celebrytów.
Również film i literatura są pełne osobliwych postaci, które z różnych pobudek posuwają się do zbrodni. W przypadku Fantomasa wydaje się, że jedyną przyczyną, dla której pozbawia życia niewinnych ludzi jest żądza krwi i przyjemność czerpana z cierpienia swoich ofiar oraz ich osieroconych bliskich. Dlatego jego działania zakrojone są zazwyczaj na szeroką skalę, nie zadowala się pojedynczymi ofiarami, siejąc postrach tam, gdzie tylko pojawi się jego nazwisko.
Ta makabryczna postać, stworzona przez dwóch dziennikarzy, szybko zaczęła żyć swoim życiem, stając się nawet inspiracją dla wielu ekranizacji, w tym kultowej już serii z Louisem de Funès oraz Jeanem Marais. Teraz, po wielu latach od pojawienia się pierwszych publikacji czy filmowych obrazów, mamy możliwość spotkania Mistrza Grozy czyli Fantomasa, dzięki wydawnictwu Fontanna. Marcel Allain i Pierre Souvestre po raz kolejny zagoszczą w naszych domach, by przerażać, szokować, by Fantomas mógł znów wypełniać nasze serca strachem. „Fantomas. Zakochany książę” to pełna makiawelicznych sztuczek powieść z wątkiem miłosnym, w której na każdym kroku czai się zło, znikają nie tylko ludzie, ale i całe pociągi, zaś Geniusz Zła tylko czeka, by znów uderzyć.
Niestrudzonych tropicieli Fantomasa – komisarza Juve`a i dziennikarza Fandora poznajemy w niezwykle dramatycznym momencie. Oto zniknął cały pociąg pasażerski, którym nie dość, że jechał Mistrz Grozy, ale na dodatek była z nim jego córka, piękna Hélène, ukochana dziennikarza. Nic zatem dziwnego, że Fandor bez chwili wahania penetruje tunel, z którego pociąg już nie wyjechał. Ta akcja jest już kolejną, znamionującą geniusz Fantomasa i wskazującą, na wykorzystanie pomocników. Pociąg został bowiem sprowadzony na boczny tor, do korytarza wydrążonego jeszcze w czasach budowy głównego tunelu. Niestety, gdy dziennikarz z komisarzem znajdują zgubę, Fantomasa już nie ma w żadnym z wagonów, podobnie zresztą, jak i kobiety. Na miejscu zdarzenia Mistrz Grozy pozostawił jedynie śmiertelnie wystraszonego świadka, aktora Miqueta.
Fandorowi nie pozostaje nic innego, jak tylko wyruszyć do Paryża, by tropić swoją ukochaną. Przyjaciel, którego w Glotzburgu zatrzymują sprawy służbowe, obiecuje dołączyć do niego jak najszybciej – tyle tylko, że kiedy jest to możliwe, okazuje się, iż o Fandorze nikt nie słyszał, nikt też nie zna jego miejsca pobytu.

(...)
Pełna treść recenzji została umieszczona na stronie: http://qulturaslowa.blogspot.com/2015/06/marcel-allain-pierre-souvestre-fantomas.html

Ameryka miała Richarda Trentona Chase – seryjnego mordercę i nekrofia czy Teda Bundy`ego, któremu przypisuje się nawet sto zabójstw. Niechlubną sławę Francji przyniósł Giles de Rais, arystokrata, żołnierz, gwałciciel i morderca, zaś Indie z pewnością pragną zapomnieć o Thugu Behramie, przywódcy hinduskiej sekty thugów, której podstawowym zakresem działalności było...

ZAKOCHAĆ SIĘ W KSIĘCIU

Każdy rodzaj sztuki, a już literatura i film w szczególności, to swoisty wehikuł czasu zabierający odbiorcę do epok dawno minionych, prezentujący miejsca, których już nie ma i ludzką mentalność przeszłych lat. Nieważny jest gatunek ni zamierzenia autora – rzeczy te wynikają same z siebie. Dla mnie takim osobistym wehikułem czasu są najczęściej legendarne filmu pokroju „Samych swoich” czy komedii z Luisem De Funèsem. Tego ostatniego wspominam nie przypadkiem, bowiem chyba każdy kojarzy filmowego „Fantomasa” z tym niezapomnianym aktorem. „Fantomasa” opartego właśnie na liczących już ponad sto lat powieściach duetu Allain/Souvestre. Chcecie przenieść się w czasie do okresu Belle Epoquei poznać przestępcę doskonałego? A więc zapraszam.

Fantomas to Geniusz Zła, przestępca idealny, nie do złapania. Przechytrzy każdego, nikt nie może się z nim równać. Ale jak każdy antagonista, posiada też swoich protagonistów w postaci komisarza Juve’a i dziennikarza Faandora. Tych zaś czytelnik poznaje w samym środku śledztwa, kiedy to za sprawą Fantomasa pociąg, który to wjechał do tunelu, zniknął nie mając gdzie wyjechać! Sprawa pociągu, jakże niebywała, dla Fandora stanowi jedynie tło, bowiem ważniejsze jest Hélène, „córka” przestępcy, a zarazem obiekt uczuć dziennikarza.
Tymczasem to nie jedyna historia miłosna, jaka rozgrywa się na kartach powieści. Młoda szwaczka Firmaine rozdarta jest pomiędzy mężczyznę, którego kocha, a bogatego kochanka, który choć ma żonę, gotów jest łożyć na jej właśnie zachcianki, choć przy tym małżonki zostawić nie zamierza. Jaką rolę odegra to dziewczę dla całej historii? I czy także Fantomasa dosięgnie strzała Amora?

To już musicie przeczytać sami – a zaręczam, warto! Powieść bowiem, pomimo upływu wieku nie straciła nic ze swojej rozrywkowej wartości. Czasem uroczono naiwna, zawsze bogata stylistycznie, zabiera czytelnika w sentymentalną podróż do czasów, kiedy aeroplany budziły wielkie poruszenie, a urodzenie miało ogromne znaczenie w miłości. „Fantomas” przypomina połącznie przygód Sherlocka Holmesa z awanturniczą nutą i elegancją Arsèna Lupena, odrobiną humoru i niezapomnianym klimatem. Myliłby się ten, kto oczekiwałby tego samego, co oferował film z Luisem, nie mniej nie stanowi to w żadnym stopniu rozczarowania.

I cóż więcej mogę tu dodać? Chyba tylko polecić pozycję Waszej uwadze, bo w końcu na naszym rynku pojawił się ten niezapominany bohater.

Recenzja opublikowana także na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2015/05/18/fantomas-zakochany-ksiaze-pierre-souvestre-marcel-allain/

ZAKOCHAĆ SIĘ W KSIĘCIU

Każdy rodzaj sztuki, a już literatura i film w szczególności, to swoisty wehikuł czasu zabierający odbiorcę do epok dawno minionych, prezentujący miejsca, których już nie ma i ludzką mentalność przeszłych lat. Nieważny jest gatunek ni zamierzenia autora – rzeczy te wynikają same z siebie. Dla mnie takim osobistym wehikułem czasu są najczęściej...