Michał Rusinek powiedział o tej książce, że w zasadzie nie wiadomo, co jest w niej ważniejsze – kryminalna intryga, czy jednak Kraków. Bo miasto jest tutaj pełnoprawnym, jeśli nie nawet pierwszoplanowym bohaterem – ze wszystkimi swoimi zaletami i wadami, z wystawnym pogrzebem Matejki i atmosferą cicho brzęczącą od głośnych plotek, wnosi do książki dużo więcej, niż zagadka tajemniczego morderstwa. W takim kostiumie nikt nie oczekiwał, że Szymiczkowa zostanie drugą Agathą Christie… i dobrze, bo do mistrzostwa całej tej zabójczej intrydze jest jeszcze dosyć daleko. Ale podczas czytania wcale to właściwie nie rzuca się w oczy… Bo przez większość czasu zajęci jesteśmy patrzeniem zupełnie gdzie indziej, podziwianiem niepowtarzalnej atmosfery i wyławianiem co bardziej kąśliwych aluzji. Bo i dokładnie o to w tej książce chodzi i właśnie to jest jej największą wartością. Jest w magiczny sposób krakowska i w krakowski sposób magiczna.

Więcej o tej książce tutaj: http://mkulturalnik.blog.pl/morderstwo-w-krakowie/

Michał Rusinek powiedział o tej książce, że w zasadzie nie wiadomo, co jest w niej ważniejsze – kryminalna intryga, czy jednak Kraków. Bo miasto jest tutaj pełnoprawnym, jeśli nie nawet pierwszoplanowym bohaterem – ze wszystkimi swoimi zaletami i wadami, z wystawnym pogrzebem Matejki i atmosferą cicho brzęczącą od głośnych plotek, wnosi do książki dużo więcej, niż zagadka...